สุดยอดเลยครับ
3
ͧ SPLINTER CELL: conviction (ҡ) 100% COMPLETE
Started by 9th TEARDROP, Apr 17 2010 05:41 PM
125 replies to this topic
#82
-
- High Royal Executive Members
-
- 3869 posts
ѡ¹鹷 2
- Gender:Male
Posted 26 April 2010 - 11:28 AM
กระทู้นี่ เมพขิง ๆ ไปเลยเร้ามใจจริง ๆ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ
#83
-
- Executive Members
-
- 981 posts
ѡдѺ٧鹷 2
- Gender:Male
Posted 26 April 2010 - 11:35 AM
อ่านแล้วเร้าใจทำให้อยากเล่นขึ้นมาเลยครับ ว่าจะไม่ซื้อมาเล่นซะแล้ว
#84
-
- Members
-
- 7 posts
ѡ
Posted 26 April 2010 - 04:06 PM
แก้นิดๆ คามารอฟ ไม่ใช่มาคารอฟ มาคารอฟ นั่นตัวร้ายในาค 2
มันคนละตัวกัน
มันคนละตัวกัน
#86
-
- Executive Members
-
- 823 posts
ѡдѺ٧鹷 1
- Gender:Male
Posted 26 April 2010 - 05:08 PM
อยากให้คุณหยาดแปล ซีรี่ย์ MGS บ้างอ่ะเทพจริงๆขอคารวะเลยยคับบปล.จะติดตามผลงานนะค๊าบบ
#87
-
- Royal Executive Members
-
- 1815 posts
ѡдѺ͡ª鹷 7
- Gender:Male
Posted 27 April 2010 - 10:36 AM
ขอบคุณครับเพื่งได้เล่นเกม สนุกมากแถมอ่านคำแปลจากที่นี่ได้อารมสุดๆ ครับ
#88
-
- Executive Members
-
- 809 posts
ѡдѺ٧鹷 1
- Gender:Male
- Location:L.A.
Posted 27 April 2010 - 04:25 PM
รอ COD : MW อิอิ
#89
-
- Members
-
- 16 posts
ѡ
Posted 27 April 2010 - 05:23 PM
สุดยอดครับ ขอบคุณมากครับ เพิ่งเล่นจบครับ สนุกมาก 
อยากให้แปลเกม RPG บ้างจัง
COD:MW1 ก็ยังไม่ได้เล่น เดี๋ยวเล่นต่อเลย ขอบคุณนะครับ
อยากให้แปลเกม RPG บ้างจัง
COD:MW1 ก็ยังไม่ได้เล่น เดี๋ยวเล่นต่อเลย ขอบคุณนะครับ
#90
-
-
DGO Blogger
-
- 16738 posts
¹
- Gender:Male
Posted 27 April 2010 - 08:38 PM
QUOTE(ThaiAnime @ Apr 26 2010, 04:06 PM) <{POST_SNAPBACK}>
แก้นิดๆ คามารอฟ ไม่ใช่มาคารอฟ มาคารอฟ นั่นตัวร้ายในาค 2
มันคนละตัวกัน
มันคนละตัวกัน
อ้าวกรรม จริงดิ ท่าทางจะเมายาหม่อง ขอบคุณมากเลยครับที่บอก เดี๋ยวค่อยแก้
QUOTE(darksnake @ Apr 26 2010, 05:08 PM) <{POST_SNAPBACK}>
อยากให้คุณหยาดแปล ซีรี่ย์ MGS บ้างอ่ะเทพจริงๆขอคารวะเลยยคับบปล.จะติดตามผลงานนะค๊าบบ
ผมไม่มีPS3ครับ คุณก็เอามาให้ผมยืมสิ ถือว่าทำเพื่อบอร์ดอิๆ
QUOTE(Evangeline @ Apr 27 2010, 05:23 PM) <{POST_SNAPBACK}>
สุดยอดครับ ขอบคุณมากครับ เพิ่งเล่นจบครับ สนุกมาก
อยากให้แปลเกม RPG บ้างจัง
COD:MW1 ก็ยังไม่ได้เล่น เดี๋ยวเล่นต่อเลย ขอบคุณนะครับ
อยากให้แปลเกม RPG บ้างจัง
COD:MW1 ก็ยังไม่ได้เล่น เดี๋ยวเล่นต่อเลย ขอบคุณนะครับ
RPG ผมยังนึกไม่ออกเลย ว่ามีเกมไหนที่บทดีๆ เรื่องดีๆ มีแต่น้ำเน่าละครหลังข่าวทั้งนั้นเลยอะ
#91
-
- Members
-
- 16 posts
ѡ
Posted 27 April 2010 - 11:41 PM
QUOTE(9th TEARDROP @ Apr 27 2010, 08:38 PM) <{POST_SNAPBACK}>
RPG ผมยังนึกไม่ออกเลย ว่ามีเกมไหนที่บทดีๆ เรื่องดีๆ มีแต่น้ำเน่าละครหลังข่าวทั้งนั้นเลยอะ
งั้นผมขอเสนอ Star Ocean 4: The Last Hope ครับ ค่อนข้างดัง หรือใหม่ๆอย่าง Resonance of Fate ก็ได้ครับ อิอิ
( แต่ผมไม่รู้ว่า น้ำเน่าหรือเปล่าน้า เพราะผมอ่านไม่ออกง่า แหะๆ )
เอ้อคือผมขอถามนิดนึงครับ CALL OF DUTY: modern warfare 1 นี่ ใช้ าค Call of Duty 4: Modern Warfare นี้หรือเปล่าครับ แบบว่าผมหาแผ่นไม่เจอ
#92
-
-
DGO Blogger
-
- 16738 posts
¹
- Gender:Male
Posted 28 April 2010 - 02:19 AM
QUOTE(Evangeline @ Apr 27 2010, 11:41 PM) <{POST_SNAPBACK}>
งั้นผมขอเสนอ Star Ocean 4: The Last Hope ครับ ค่อนข้างดัง หรือใหม่ๆอย่าง Resonance of Fate ก็ได้ครับ อิอิ
( แต่ผมไม่รู้ว่า น้ำเน่าหรือเปล่าน้า เพราะผมอ่านไม่ออกง่า แหะๆ )
เอ้อคือผมขอถามนิดนึงครับ CALL OF DUTY: modern warfare 1 นี่ ใช้ าค Call of Duty 4: Modern Warfare นี้หรือเปล่าครับ แบบว่าผมหาแผ่นไม่เจอ
( แต่ผมไม่รู้ว่า น้ำเน่าหรือเปล่าน้า เพราะผมอ่านไม่ออกง่า แหะๆ )
เอ้อคือผมขอถามนิดนึงครับ CALL OF DUTY: modern warfare 1 นี่ ใช้ าค Call of Duty 4: Modern Warfare นี้หรือเปล่าครับ แบบว่าผมหาแผ่นไม่เจอ
สตาโอเชี่ยน4 เน๊าเน่าครับ (เรื่องนะ) เรโซแนน ดองครับ ไม่โดนไว้ก่อน แต่เน่าแหงแซะชัวๆเกมหน้าตาเลดี้ๆแบบนี้
ใช่ครับ คือCOD4นั่นแหละ เนื้อเรื่องดีก็าคนี้แหละ าคก่อนๆก็ไม่ไหวนะ ไม่มีเรื่องเลยด้วยมั้ง แค่ออกไปยิงๆ
#94
-
- High Royal Executive Members
-
- 9311 posts
- Gender:Male
- Location:reality
Posted 28 April 2010 - 12:12 PM
รีวิวเกมส์หน่อยสิพี่ ไม่กล้าไรท์เลย รอพี่รีวิว
#95
-
- High Royal Executive Members
-
- 10860 posts
Old SuanKuLarB 122
- Gender:Male
- Location:Bkk, Thailand
Posted 28 April 2010 - 12:24 PM
พี่หยาดดดด CO-OP กันเปล่าก๊าบบบบบบ
#96
-
- High Members
-
- 178 posts
ѡ֡ѴдѺ 3
Posted 28 April 2010 - 01:25 PM
นั่งอ่านรวดเดียวจบ ตอนนี้เล่นถึงแชปเตอร์ 8 พอดี ขอบคุณมากครับที่แปลให้อ่าน 
#97
-
-
DGO Blogger
-
- 16738 posts
¹
- Gender:Male
Posted 29 April 2010 - 12:32 AM
งานเข้าละครับ
โพสต่อไม่ได้ ระบบมันบอก 'เมิงจะพิมพ์ไรนักหนา ไปโพสรีพลายอื่นมั่งเดะ อะไรๆก็กุ'
อยู่มา 4ปี พิมพ์ยาวๆมาก็เยอะ เพิ่งเคยเจอ
ตอนนี้เลยต้องขอย้ายสักอันมาไว้หน้านี้ละทำลิ้งเอา
แต่ถ้าใครมีวิธีดีกว่านี้ แนะนำด้วยครับ
หรือทีมงานท่านใดมีคำแนะนำดีๆแก้ปัญหานี้ได้มั่งมั้ยครับ เกี่ยวกับระบบ
เอ๊ะไอนี่.. เดี๋ยวนี้ผมได้ดิบได้ดี มีคนจ้างแล้วครับ
จะให้มมารีวิวฟรีๆได้ไง วู้
กุโดนแบน อย่ามาย้ำ
โพสต่อไม่ได้ ระบบมันบอก 'เมิงจะพิมพ์ไรนักหนา ไปโพสรีพลายอื่นมั่งเดะ อะไรๆก็กุ'
อยู่มา 4ปี พิมพ์ยาวๆมาก็เยอะ เพิ่งเคยเจอ
ตอนนี้เลยต้องขอย้ายสักอันมาไว้หน้านี้ละทำลิ้งเอา
แต่ถ้าใครมีวิธีดีกว่านี้ แนะนำด้วยครับ
หรือทีมงานท่านใดมีคำแนะนำดีๆแก้ปัญหานี้ได้มั่งมั้ยครับ เกี่ยวกับระบบ
QUOTE(auhibs @ Apr 28 2010, 12:12 PM) <{POST_SNAPBACK}>
รีวิวเกมส์หน่อยสิพี่ ไม่กล้าไรท์เลย รอพี่รีวิว
เอ๊ะไอนี่.. เดี๋ยวนี้ผมได้ดิบได้ดี มีคนจ้างแล้วครับ
จะให้มมารีวิวฟรีๆได้ไง วู้
QUOTE(MoDiFy @ Apr 28 2010, 12:24 PM) <{POST_SNAPBACK}>
พี่หยาดดดด CO-OP กันเปล่าก๊าบบบบบบ
กุโดนแบน อย่ามาย้ำ
#98
-
-
DGO Blogger
-
- 16738 posts
¹
- Gender:Male
Posted 29 April 2010 - 12:44 AM
SPLINTER CELL: conviction
คนอึดแอบระห่ำ.. ห่ำ.. ห่ำ...
แปลว่า เศษเสี้ยวที่แตกหัก : บทลงทัณฑ์ (แปลกระทั่งชื่อเกม เมพขิงๆไปเลยเรา)
MISSION 1 : merchant's street market
ทำเนียบขาว กรุงวอชิงตัน ดี ซี
72 ชม.หลังจากนี้
"จัดหนักมาเลยสิ มัวรีรออะไร" แซมพูดกับหญิงสาวผมแดงที่กำลังจ่อปืนไปที่เขา
"ไม่ต้องท้า แซม ชั้นจัดนายหนักถึงกึ๋นแน่"
เปรี้ยง!!!! เธอลั่นกระสุน.......
===================================================
ห้องสอบสวน ฐานลับองค์กรแบลคแอโร่
"สิ่งที่พวกคุณควรรู้ไว้ก็คือ แซมที่พวกคุณรู้จักน่ะตายไปแล้ว"
คำพูดออกจากปากชายร่างท้วมวัย40ปลายๆ แม้เค้าจะถูกสอบสวน
เค้ากลับเล่าเรื่องด้วยท่าทางสบายๆไม่เป็นเดือดเป็นร้อนใดๆ
"อเมริกาฆ่าเค้ากับมือเองนี่ ตัดหางปล่อยวัดเค้า เพื่อที่จะยุติเรื่องเกินเลยอะไรบางอย่าง
มีไอบ้าคนนึงขับรถชนลูกสาวเค้าตาย แล้วเธอก็เป็นสิ่งเดียวที่ที่ทำให้แซมเป็นแซม
คนที่พวกนายเคยรู้จัก"
"แล้วยังทำให้แซมต้องฆ่าแลมเบิท*อีก หลังจากที่แลมเบิทตาย แซมก็ตายไปด้วย"
*[[แลมเบิท คือ หัวหน้าเขาในการปฏิบัติการในาคที่แล้วๆมา]]
"แซมเค้าก็เลยทิ้งมันทุกอย่าง อเมริกา แม่ พายแอปเปิ้ล เค้าไม่สนอะไรแล้ว
เค้าออกตามหาเป้าหมายในการมีชีวิตของเค้า เค้ารู้สึกได้ว่าลูกสาวเค้าน่ะ
ไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุธรรมดาๆ เค้ารู้.... "
"แล้วตอนนี้เค้าก็ไปได้ชื่อมาคนนึง เค้าคงจะเริ่มต้นที่นั่นแหละ"
คำพูดออกจากปากชายร่างท้วมวัย40ปลายๆ แม้เค้าจะถูกสอบสวน
เค้ากลับเล่าเรื่องด้วยท่าทางสบายๆไม่เป็นเดือดเป็นร้อนใดๆ
"อเมริกาฆ่าเค้ากับมือเองนี่ ตัดหางปล่อยวัดเค้า เพื่อที่จะยุติเรื่องเกินเลยอะไรบางอย่าง
มีไอบ้าคนนึงขับรถชนลูกสาวเค้าตาย แล้วเธอก็เป็นสิ่งเดียวที่ที่ทำให้แซมเป็นแซม
คนที่พวกนายเคยรู้จัก"
"แล้วยังทำให้แซมต้องฆ่าแลมเบิท*อีก หลังจากที่แลมเบิทตาย แซมก็ตายไปด้วย"
*[[แลมเบิท คือ หัวหน้าเขาในการปฏิบัติการในาคที่แล้วๆมา]]
"แซมเค้าก็เลยทิ้งมันทุกอย่าง อเมริกา แม่ พายแอปเปิ้ล เค้าไม่สนอะไรแล้ว
เค้าออกตามหาเป้าหมายในการมีชีวิตของเค้า เค้ารู้สึกได้ว่าลูกสาวเค้าน่ะ
ไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุธรรมดาๆ เค้ารู้.... "
"แล้วตอนนี้เค้าก็ไปได้ชื่อมาคนนึง เค้าคงจะเริ่มต้นที่นั่นแหละ"
================================================
ร้านกาแฟโบราณ เมืองวาเลตต้า
บริกรหนุ่มถือโทรศัพท์พร้อมหูฟังบลูทูธมาให้แซมที่โต๊ะ
แม้แซมเองยังไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ที่ติดต่อเข้ามา แต่แซมก็รับสาย
"แซม" เสียงหญิงสาวลึกลับดังผ่านหูฟังทั้งที่เค้าเองยังไม่ได้พูดอะไร
ทำให้สายลับระดับพระกาฬอย่างเขารู้ได้ทันที ว่าเธอกำลังจับตาเขาอยู่
ทุกการกระทำ แซมเริ่มมองซ้ายขวา
".......เธอเป็นใคร หาผมเจอได้ไง" แซมถามห้วน
"ให้เกียรติกันหน่อยแซม อย่าบอกนะว่าคุณไม่คุ้นเสียงชั้นเลย"
"กริม .... เธอต้องการอะไร?"
"ช่วยชีวิตนายไง เราเริ่มกันจากตรงนี้ก็ได้ กองกำลังติดอาวุธกำลังค้นหาตัวนาย
ไปทั่วตลาด มันจะถึงตัวนายอยู่แล้ว ถ้าอยากรอดก็ทำตามที่ชั้นบอกดีกว่า"
"ผมไม่ทำห่านอะไรทั้งนั้นแหละ จนกว่าคุณจะบอกผมว่าคุณหาผมเจอได้ไง "
"เราคือ เทิ๊ดเอชเชรอน นะ เราจับตาดูได้ทุกคนที่เราต้องการ.... ข้างบนไง มองขึ้นมาสิ "
แสงลิบๆบนท้องฟ้า ทำให้แซมรู้ได้ว่าเขาถูกเธอจับตามองผ่าน UAV*
[[*UAV คือ ยานบินเล็กไร้ผู้ขับ ใช้ในการสอดแนมทางทหาร หรือแม้แต่ยิงขีปนาวุธขนาดเล็ก]]
"พอใจแล้วนะ งั้นเรามากลับเข้าเรื่องกันซะที"
"คุณยังไม่ได้บอกผมเลยว่าหาผมเจอได้ไง"
"ไปได้แล้วแซม กองกำลังพวกนั้นจะจ่อคอหอยนายอยู่แล้ว ถ้านายยังมัวแต่ลีลา
อย่างนี้ นายพรุนแน่ๆ ไปที่แผงลอยในตลาดสิ ที่นั่นยังพอมีที่กำบังให้นายได้บ้าง"
"แหม.. ชักคิดถึงความหลังเก่าๆเนอะ กริม" แซมจิกกัด แต่เขาก็ลุกขึ้นแล้ว
"ใช่... หวังนายคงยังบู๊ไหวอยู่นะ"
"สบาย... แต่ให้ประเคนกระสุนกันกลางฝูงชนอย่างงี้คงไม่เข้าท่าเท่าไร"
"ยังพระเอกเหมือนเดิมนะแซม แต่สิ่งสำคัญสำหรับชั้นตอนนี้คือพานายออกจากที่นี่อย่างปลอดัย
นายไปทีแผงลอยซะทีเหอะ ไม่งั้นชั้นคงช่วยอะไรนายไม่ได้"
ปังๆๆๆๆๆ "หลบไปโว๊ย ไอเปรต ออกไปให้หมด" เสียงปืนถูกยิงขึ้นฟ้าทำให้ชาวบ้านร้านตลาด
แตกกระเจิงไปคนละทางสองทาง
ทันทีที่แซมถึงแผงลอย แซมจับตาดูกองกำลังผู้บุกรุกจากในความมืด ก่อนที่กริมจะจัดการแฮค
ระบบไฟฟ้าจนหม้อแปลงระเบิด เพื่อให้แซมได้อยู่กับความมืดสหายของเขา.....
ทันทีที่แสงไฟดับลง ชายถืออาวุธทั้ง3ก็ร่วงลงจูบพื้นแทบจะในทันที....
===================================================
ในบ้านหลังนึง เมื่อ 20ปีที่แล้ว
"พ่อคะ... พ่อออออค๊าาา...." เสียงลูกสาวของแซมเรียกเค้าจากในห้องนอน
"อะไรจ้ะ ยัยตัวยุ่ง"
"หนูไม่ชอบความมืดอะค่ะ หนูว่ามันน่ากลัวจัง... เปิดไฟให้หนู่หน่อยนะคะ"
"ลูกรัก จริงๆความมืดมันไม่มีอะไรน่ากลัวเลยนะ บางครั้งความมืดก็ดีนะ
อย่างเวลาที่หนูจะต้องเข้านอนแบบนี้ไง"
"ไม่อะ... เปิดไฟหนูก็หลับได้นี่นา" แซมปิดไฟจนห้องกลับสู่ความมืดอีกครั้ง
"ตอนสว่างหนูจะมองไม่เห็นนะ ว่ามีอะไรอยู่ในความมืด แต่ถ้าหนูอยู่ในความมืดล่ะก็
หนูจะเห็นชัดเลย ว่ามันมีอะไรซ่อนอยู่มั่ง"
"จริงอ่ะ..."
"อืม... มืดๆอย่างนี้ถ้าเกิดมีสัตว์ประหลาด หรือผู้ร้ายซ่อนอยู่ หนูก็มองเห็นมันได้นะ
แล้วถ้าลูกซ่อนอยู่ในความมืดแบบนี้ พวกมันจะมองไม่เห็นหนูเลยแหละ"
"แต่มืดอย่างงี้ หนูมองไม่เห็นพ่อเลยอะ เปิดไฟให้หนูเหอะนะ"
"เอางี้... พ่อมีอะไรเจ๋งๆจะเล่าให้ฟังนะ"
"จริงง่ะ อะไรอะค่ะ เล่าหน่อยๆ"
"ถ้าหนูอยู่ในความมืดนานๆ ลูกจะชินจนสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆได้เอง
เมื่อหนูเห็นหนูก็จะทำอะไรกับมันก็ได้ไงจ้ะ"
"ยังไงอะคะ"
"หนูเห็นพวงโมบายนกน้อยนี่ปะ หนูเริ่มเห็นมันชัดขึ้นแล้วใช้มั้ยล่ะ
ทีนี้ ถ้ามีผู้ร้ายอยู่ใต้มัน พอเราเห็นเราก็ทำให้ไอพวงนี่ร่วงลงมาใส่พวกมันเลยไง"
"อ๋อ... หล่นลงมาใส่หัวผู้ร้าย เค้าจะได้เลิกทำตัวไม่ดีใช่ปะคะพ่อ"
"ถูกเผงเลย คนเก่งของพ่อ"
เพล้ง!!! แซมได้ยินเสียงทุบกระจกายในบ้านของเขา
"อุ๊ย...เสียงไรอะคะพ่อ"
"ชู่ววว... เป็นเด็กดีอยู่ในนี้นะ เดี๋ยวพ่อมา"
..........
"บ้านนี้แม่มกระจอกชิบ ไม่มีห่านไรเลย"
"เมิงจะบ่นทำไมวะ เมิงเป็นคนเลือกบ้านนี้เองนะ"
"ก็กุเห็นมีเหรียญตงเหรียญตรา กุก็นึกว่าจะมีไรหรูๆให้จิ๊กอะเดะ"
"เฮ้ย.. อิเจ๊ที่อยู่ที่นี่ก็สวยนะเมิง อยู่รอจัดปะล่ะ"
แซมซุ่มดูตีนแมวผู้บุกรุกบ้านเขาอยู่ในมุมมืด
"ชิบหายละ!!!!...."
โจรคนที่สามเห็นแซม แล้วพรวดเข้ามาพร้อมปืนในมือกะไม่ให้เจ้าของบ้านได้ตั้งตัว
ไวเท่าความคิด หมัดของแซมกระแทกเต็มหน้าโจร ปืนที่เคยอยู่ในมือมัน
ตอนนี้อยู่ในมือแซมแล้ว แซมส่งกระสุนคืนไปยังเจ้าของปืนหนึ่งนัดทันที
ก่อนที่จะส่งให้กับเพื่อนของมันอีกสองคนที่กลางแสกหน้าด้วย
เสียงปืนทำให้ยัยหนูซาร่า ออกมาจากห้อง
"พ่อทำไรเค้าอะคะ...."
"ไม่เอาลูก ไม่ดูนะคนเก่ง หันมาทางนี้"
"พ่อทำไรพวกเค้าอะคะ คุณพ่อ..."
แซมเลือกทีจะกอดลูกเอาไว้แทนคำตอบ.....
=============================================
"แซม... แซม มัวทำอะไรอยู่" เสียงกริมปลุกแซมขึ้นมาจากวังค์
"ชั้นได้ข้อมูลของหัวหน้าแก๊งที่ล่านายกลางตลาดนี่ละ มันชื่อ เดมิทรี่ แกรมคอส
หัวโจกคุมเด็กแว๊นแถวนี้นี่แหละ มีคนจ้างเค้าให้มาเก็บนาย"
"แล้วมันทำงานให้ใครล่ะ"
"ไม่ไปถามเขาเองเล่า..."
"อ๋อ... ผมถามแน่กริม"
แซมอาศัยเงามืดจนถึงกลุ่มของเดมิทรี่ ลิ่วล้อที่ห้อมล้อมเขาอยู่ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย
ทุกคนล้วนเป็นศพายในเวลาชั่วพริบตา
"ช่างแม่มละโว๊ย... อยู่ไม่ได้แล้ว" เดมิทรี่ชิ่งทันทีที่ลูกน้องตายหมด
เขาหนีลงไปซ่อนในห้องน้ำชั้นใต้ดิน แต่แซมก็ถีบพรวดเข้าไปจนเฮียเหน่งเดมิทรี่
เซถลาเอาหัวไปโขกกับกระเบื้องอีกฝั่งที่เงามันพอๆกับหัวเขาทันที
"หากุอยู่เหรอ ไอตรูด"
เฮียเหน่งชักปืนขึ้นมา แต่เผลอแป๊บเดียวดันโดนตบด้วยสันปืนตัวเองสองทีซ้อน
แซมปลดแมกกาซีนออก แล้วถามหาสิ่งที่เค้าต้องการ
"ใครส่งเมิงมา... " แซมถามทั้งที่บีบแน่นที่คอหอยเดมิทรี่
"ไอเปรต บอกก็กลัวดิสาด!!!!" ถามดีๆดันด่า
เฮียแซมเลยเอาหนังหน้าเฮียเหน่งถูกับโถฉี่เบาๆจนโถฉี่กับหัวเหน่งแตกพร้อมๆกัน
"บอกแล้วๆๆๆ พอๆๆๆ.... แฮ่กๆ ไอโคบิน อังเดร โคบิน มันค้ายา ค้าอาวุธอยู่แถวนี้แหละ"
"คำถามต่อไป แล้วไอโคบินมันจะฆ่ากุทำไม"
"โอ๊ย... ถ้ากุบอกเมิง มันเอากุตายแน่ มันยิ่งบ้าๆอยู่ "
โถฉี่อาบไปด้วยเลือด ขณะเดี่ยวกันหัวเหน่งก็อาบไปด้วยฉี่
แซมจึงพามันไปล้างหัวเหน่งที่อ่างล้างหน้าอีกรอบ โพล๊ง!!!! อ่างกระจาย
"อั่ก...มัน.. ไอโคบิน มันเป็นคนขับรถชนลูกสาวนายเองแหละ แล้วๆ... มันก็จ้างให้ชั้นมาฆ่านาย
ก่อนที่นายจะไปฆ่ามันไง อูย..."
"เดี๋ยวเมิงต้องไปเก็บตังกับมันใช้มะ งั้นบอกมา กุจะหาตัวไอโคบินได้ที่ไหน"
"ไม่ๆๆ อันนี้ขอเลย กุบอกไม่ได้จริงๆ" แซมเห็นมันขอ แซมเลยจัดให้อีกที ผัวะ!!!
"ในเมือง... โอย.. มันอยู่ในพิพิธพันธ์เก่า ตอนนี้มันอยู่นั่น มีการ์ดล้อมหน้าล้อมหลัง
นายๆๆ อย่าบอกมันนะว่าชั้นเป็นคนบอกอะ "
"เออ.. รับรองเลย กุไม่บอกเอี้ยอะไรมันหรอกน่า"
กร๊อบ!!! แซมหักคอล่ำๆด้วยมือข้างเดียว จบชีวิตเด็กแว๊นของเฮียเหน่งไว้เท่านี้
================================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
================================================
MISSION 2 : kobin's mansion
"อย่าบอกเค้าล่ะ... ว่าผมเป็นคนบอกพวกคุณ"
ชายร่างท้วมเล่าต่อจากตอนแรก....
"ผมรู้มานานละ ว่าแซมต้องไปคิดบัญชีกับไอโคบินนั่นแหงๆ ไอเรื่องโสโครกทั้งหลาย
ในประเทศนี้มันก็มีกลิ่นตุๆมาจากที่นั่นทั้งนั้นแหละ ไอโคบินมันยึดที่นั่นตกแต่งด้วย
ไอพวกตัวแสบติดอาวุธทั้งหลายจนที่นั่นกลายเป็นป้อมปราการไปละ
แต่ในเมื่อไอโคบินกับเรื่องลูกสาวเค้าอยู่ในนั้น...ยังไงเค้าก็ต้องลุยที่นั่นแหงแซะ "
ชายร่างท้วมเล่าต่อจากตอนแรก....
"ผมรู้มานานละ ว่าแซมต้องไปคิดบัญชีกับไอโคบินนั่นแหงๆ ไอเรื่องโสโครกทั้งหลาย
ในประเทศนี้มันก็มีกลิ่นตุๆมาจากที่นั่นทั้งนั้นแหละ ไอโคบินมันยึดที่นั่นตกแต่งด้วย
ไอพวกตัวแสบติดอาวุธทั้งหลายจนที่นั่นกลายเป็นป้อมปราการไปละ
แต่ในเมื่อไอโคบินกับเรื่องลูกสาวเค้าอยู่ในนั้น...ยังไงเค้าก็ต้องลุยที่นั่นแหงแซะ "
================================================
ซอยมืดแถวพิพิธพันธ์ เมืองวาเลตต้า
แซมจอดรถทิ้งไว้ในซอยเปลี่ยวพร้อมกับถอดเอากระจกข้างมาใช้ต่างสเนคแคม*
[[*สเนคแคม คือ กล้องที่มีลักษณะเป็นท่อยาวขนาดหลอดน้ำ ใช้สอดผ่านใต้ประตู
เพื่อสอดแนมอีกฝั่ง โดยไม่มีใครเห็น]]
การ์ดที่ห้อมล้อมพิพิธพันธ์ ไร้ประโยชน์เมื่อผู้ที่บุกเข้าไปคือ แซม ฟิชเชอร์ สุดยอดสายลับ
แต่วัวสันหลังหวะอย่างโคบินก็ไวพอที่จะรู้ว่า ที่มั่นของเค้าถูกบุกรุก และจะเป็นใครไปได้
นอกจากแซมโจทย์ของเค้าเท่านั้นแหละ
"เฮ้ย... ไอแซม เอ๊ะ..ไอไมค์นี่มันเปิดอยู่ป่าววะ อ่อ.. โอเค กุรู้นะไอกร๊วกว่าเมิงเข้ามา
เมิงทำไรกุไม่ได้หรอกโว๊ย มาเมิงมาเลย กุรอเมิงอยู่ตรงนี้แหละ
กุจะจัดการกับเมิงเหมือนทุกคนที่เคยกวงตีงกุ เหอะๆๆ รีบๆนะเว้ย
แล้วก็.. ไอลูกสาวคนสวยของเมิงอะ เหมือนกะหรี่ที่กุไปตีบ่อยๆเลยว่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ"
โคบินประกาศความเกรียนออกอินเตอร์คอมในพิพิธพันธ์ พร้อมกับส่งลูกน้องมาอีกโขลงเบ้อเร้อ
แน่นอนว่ามานอนแน่ๆ เราบุกเดี่ยวจนถึงห้องโถงที่มันซ่อนตัว โดยหวังให้ประตูหน้าที่มันล๊อคไว้
จะช่วยชีวิตเห่ยๆของมันได้
"กุไม่โง่หรอกเว้ย ทันทีที่เมิงเข้าประตูมากุจะยิงเมิงเป็นผีเฝ้าประตูเลย ฮ่าๆๆ"
"เอ่อ... ป๋าครับ แล้วถ้ามันเข้ามาทางหน้าต่างอะ"
"เมิงถามอะไรของเมิงเนี่ย เข้าทางหน้าต่างกุก็ยิงมันอยู่ดีแหละโว๊ย
พวกเมิงหุบปากแล้วคอยยิงมันอย่างเดียวดีกว่า เข้าใจ๋"
"ครับป๋า"
"กุบอกให้เงียบไงโว๊ย เจือกตอบกุทำไมวะ"
"ใจเย็นป๋า"
"ไม่ต้องสะเหร่อเรื่องของกุ กุใจเย็นอยู่แล้ว กุพร้อมแล้วเว้ยไอชาวประมง
มาเมิงเลยมา ไอสาดดดด"
เห็นได้ชัดว่าโคบินกำลังสติแตกอุจจาระขึ้นศรีษะ
แซมลอบเร้นเก็บลูกน้องที่อารักขาโคบินจนเกลี้ยงห้อง ก่อนที่จะคว้าคอโคบินไว้
"เมิงใช่มั้ย อังเดร โคบิน เมื่อกี้เอ็งพูดอะไรเกี่ยวกับลูกสาวกุวะ"
"เอ่อ... โทษทีว่ะ ล้อเล่นนิดหน่อยเอง อย่าเครียดเดี๋ยวสิวขึ้นนะ"
"ช่วยๆตอบคำถามกุนิดนะ เมิงฆ่าซาร่าลูกสาวกุทำไม"
"กุบอกไม่ได้ว่ะ เหอะๆ เมิงทำได้อย่างมากก็แค่ฆ่ากุแค่นั้นแหละ"
เช่นเคย แซมกดหัวมันออกไปห้อยต่องแต่งตุ้งติ้งนอกระเบียง
"เอ่อ.. มันก็แค่งานอะ กุเป็นลูกจ้างเค้าอะ เค้าสั่งมากุก็ทำ"
"ท่าทางเมิงไม่ตั้งใจตอบคำถามกุเลยนะ ใครจ้างเมิง"
"กุบอกเมิงไม่ได้จริงๆ กุทำงานให้เฮียเค้าอยู่ ถ้ากุบอกเค้ารู้แน่ๆว่ากุปากโป้งอะ แค่กๆๆ"
แซมได้ยินเสียงฮ. แซมรู้ทันทีว่าเค้าควรออกไปจากที่นี่ได้แล้ว
เพียงแต่เค้ายังไม่ได้คำตอบที่เค้าต้องการ !!!!!
"กุว่าเมิงเลิกห่วงเฮียเมิงสักแปบ แลัวมาห่วงตัวเมิงเองดีกว่านะ"
"เมิงไม่เข้าใจกุอะแซม เค้าใหญ่กว่าเมิง เค้าใหญ่กว่ากุ... กุ
เมิงรู้มั้ยกุรู้ว่าเมิงจะมา ก็เพราะเฮียเค้าบอกนี่แหละ"
แซมต้องเร่งรัดเอาคำตอบให้ได้เดี๋ยวนี้ หรือไม่ก็ฆ่ามันซะตอนนี้เลย
แซมควักปืนมาจ่อหัว แต่โคบินเป็นเชือกเส้นเดียวที่จะสาวไปให้ถึง
ตัวการใหญ่ได้ เค้าจึงลังเลที่จะทำมัน
หมดเวลาแล้ว...
หน่วยสวาทโรยตัวลงมาชาจระยะประชิดร่วม10นาย
ต่อให้แซมเก่งกาจแค่ไหนก็คงรอดยาก แซมพลิกตัวโคบินเป็นโล่มนุษย์ทันที
"แซม... ท่าทางนายต้องไปกับพวกเค้าแล้วล่ะ"
กริมติดต่อเข้ามาแนะนำให้แซมยอมจำนนซะ
"ทำไมผมต้องยอมล่ะ"
"เชื่อชั้นสักเรื่องเหอะนะ ได้โปรด"
"แซม ถ้าเมิงกำลังคุยอยู่กับยัยเลือดเย็นนั่นอะนะ
กุบอกเมิงตรงๆเลย ยัยนั่นแหละตัวการ เรื่องที่เมิงถามๆกุเนี่ย เธอรู้ทุกเรื่อง"
โคบินแฉกริม...
ได้ยินเท่านี้ แซมก็ปล่อยตัวโคบิน เพื่อที่จะเล่นตามน้ำ
เพราะเขาเชื่อว่า ถ้าเค้ายอมถูกจับ เค้าจะต้องได้เจอกริมแน่ๆ
"เอาล่ะ กริม... คราวนี้ผมเชื่อคุณนะ แต่ถ้านี่เป็นแผนสั่วๆล่ะก็...."
ฟุ่บ!!!! ปืนลูกดอกหัวยาสลบ ถูกยิงโดยหน่วยสวาท ทำให้แซมทรุดลง
ก่อนที่จะถูกโคบินกล่อมด้วยส้นตีน ให้นอนหลับฝันดี
..........
......
....
=====================================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
=====================================================
MISSION 3 : price airfield
สนามบินไพรซ์
สติของแซมเริ่มกลับคืนมานิดๆ เค้าได้ยินเสียงพูดคุยกันรางๆ
และ ท่าทางเค้าจะถูกหามไปไหนสักที่
"นี่ผมรีบสุดๆเลยนะท่านนายพล ส่งไอเจ้าชายนิทรามาถึงที่สักที"
"ดีแล้วออสการ์ ดูๆ รี๊ด เค้าเหมือนจะรีบไปธุระต่อแล้วเนี่ย นายก็รู้
รี๊ด ไม่ใช่คนที่ความอดทนสูงหรอกนะ"
"ท่านครับ พูดก็พูดเหอะนะ งานนี้ผมพิเศษให้ท่านเลยนะ ไอบ้าที่แบกมา
นี่ก็หน่วยพิเศษ เครื่องมือพวกนี้ก็พิเศษนะ ไหนจะบินนานกว่าปกติอีก
ผมว่าท่านน่าจะพิเศษให้ผมบ้าง"
"พิเศษเรอะ... อืม.. ลองคุยกับรี๊ดสิ รับรองนายขอถูกคนแน่ๆ"
.........
....
..
ชายร่างท้วมในห้องสอบสวนเล่าสถานการณ์ต่อ....
"เห็นได้ชัดว่ามีคนอยากคุยกับแซม มีคนใช้โคบินเป็นเหยื่อล่อเขา
จากนั้นก็จับกุมเค้า พาเค้าบินอ้อมโลกมาส่งถึงที่ แน่นอนที่นั่นมันไม่ได้
เป็นสำนักงานใหญ่อะไรหรอก เป็นแค่สนามบินเล็กๆ เพราะเค้าก็รู้ว่า
ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาแซมสามารถขยี้ที่นั่นให้แหลกด้วยมือเปล่าได้เลย"
"เห็นได้ชัดว่ามีคนอยากคุยกับแซม มีคนใช้โคบินเป็นเหยื่อล่อเขา
จากนั้นก็จับกุมเค้า พาเค้าบินอ้อมโลกมาส่งถึงที่ แน่นอนที่นั่นมันไม่ได้
เป็นสำนักงานใหญ่อะไรหรอก เป็นแค่สนามบินเล็กๆ เพราะเค้าก็รู้ว่า
ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาแซมสามารถขยี้ที่นั่นให้แหลกด้วยมือเปล่าได้เลย"
.........
.....
..
"เค้าตื่นแล้ว..." เสียงหญิงสาวผมแดงที่คุ้นหู เธอคือกริมที่ติดต่อกับเขาเมื่อครู่นั่นเอง
แซมพบว่าตัวเองนอนหน้ามึนอยู่ในห้อง เค้าถูกรายล้อมไปด้วยชายไม่คุ้นหน้า
"นี่เฮีย... น้ำมันที่ผมอุตส่าขับแบกมันมาส่งเนี่ย ซื้อมานะ ไม่ได้ได้มาฟรีๆ"
ออสก้าทวงค่าจ้างพิเศษตามที่นายพลแนะนำ
เปรี้ยงๆๆ!!!
ชายหน้าเหี้ยมนาม ทอม รี๊ด จ่ายค่าขนส่งไปที่คนทวงหนี้แบบเยอะเป็นพิเศษทันที 3เม็ดซ้อน
แล้วหันมาคุยกับคนของเขาแบบนิ่มๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"นายพลเพรนทิส ผู้พันโรเบิดสัน... ตามกำหนดการป่านนี้คนของคุณต้องพร้อมแล้วนะ"
"อ๋อ.. ทุกอย่างพร้อมแล้วล่ะ รี๊ด เราจะเริ่มกันตอนเก้าโมงเช้านี่แหละ"
"ดี... งั้นผมจะกลับ เทิธเอชเชรอน ไปจัดการธุระที่นั่น"
"โอ๊ย... คนของเราเอาอยู่น่าเรื่องแค่นี้ วางใจได้"
"อืม... งั้นผมขอเวลาคุยกับ คุณกริม เป็นการส่วนตัวสักเดี๋ยว พวกคุณไปได้"
.................
...........
.....
"ผมฝากเรื่องแซมกับคุณด้วยนะ คุณแอนนา กริม ถามมันให้ได้ว่ามันไปรู้เรื่อง EMP
มาจากไหน? แล้วทำไมมันถึงตามฆ่าโคบินพวกของเรา" รี๊ดสั่งการ
"คงใช้เวลาหน่อยนะ เจ้านี่มันถูกฝึกมาไม่ให้เปริปากง่ายๆอยู่แล้ว"
"ผมไฟเขียวให้คุณใช้วิธีไหนก็ได้ จะยาบ้างไรบ้าง ตามสะดวก เอาคำตอบมาให้ได้
แล้วกำจัดมันซะ แต่อย่าให้นานนักล่ะ"
รี๊ดออกจากห้องไปทันทีที่สั่งงานสอบสวนแซมให้กับกริม
ยากล่อมประสาทเตรียมที่จะถูกฉีดใส่แซมเพื่อให้การสอบสวนราบรื่นขึ้น
แต่แล้วคนถือเข็มฉีดยา กลับถูกยิงจากด้านหลัง....
กริม ยิงพวกเดียวกับเธอเอง....
"ฟังนะแซม... ชั้นทำงานให้กับประธานาธิบดี คาลเวล ในฐานะไส้ศึกใน เทิธเอชเชรอน
ทอม รี๊ดมันเป็นตัวพ่อของงานนี้ พวกมันลักลอบขโมยEMP*จากท่อส่งของพวกรัสเซีย
พวกมันต้องมีแผนสกปรกอะไรสักอย่างแน่ๆ แต่ปัญหาคือ เรายังไม่รู้ว่ามันจะเอาไป
ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร"
[[*EMP คือ อาวุธซึ่งสามารถทำให้เครื่องยนต์กลไกระบบอิเลคโทรนิคทุกประเท
ในรัศมีที่เกิดการระเบิด ไม่สามารถใช้งานได้โดยถาวร ซึ่งสำหรับพวกนายทหารที่
ไม่ค่อยสนเรื่องสิ่งแวดล้อมของโลกแล้ว EMP นั้นน่ากลัวยิ่งกว่านิวเคลียเสียอีก
เพราะมันจะทำให้ระบบ และอำนาจ เครื่องมือที่เขามีเป็นง่อยไปในพริบตา]]
กริมเปิดเผยสถานะตัวเอง ขณะแก้มัดให้แซม
"เหรอ.. ดูท่าเธอจะเบื่องานเบื้องหลังแล้วสินะเดี๋ยวนี้"
"แซม อย่ามาเหวง ชั้นต้องการให้นายทำตามที่ชั้นบอก ถ้าชั้นกระดิกตัวอีกนิด
มันจับไต๋ชั้นได้แน่ๆ แต่นายเป็นคนนอกแซม นายจะทำอะไรก็สะดวกกว่าชั้น"
"ผมเลิกทำงานแบบนั้นแล้ว กริม"
"เลิกบ้าอะไร แล้วศพกองเบ้อเริ่มในพิพิธพันธิ์นั่นล่ะ ใครทำ"
"ผมขี้เกียจพูดซ้ำละนะ ว่าผมไม่อยากข้องแวะกับเรื่องนี้"
"ให้ความร่วมมือหน่อยได้ไหม แล้วนี่ถ้านายไม่ทำเป็นหนีไปล่ะก็ มันเอาชั้นตายแน่
ทำให้มันสมจริงหน่อย ตบชั้นสิ"
แซมถลาเข้าไป แต่พระเอกอะนะ เลยทำได้แค่ต่อยตู้
แต่ตู้นั้นเจ๊กริมอาจเพิ่งซื้อมาใหม่ เจ๊เลยตบสวนที่หน้าแซมฉาดใหญ่
"เออ... งั้นเอาใหม่นะ ถ้าชั้นจะบอกข่าวนายเกี่ยวกับซาร่าลูกสาวนายล่ะ
นายจะว่าไง คงโดดลงมาแจมด้วยในทันทีเลยสินะ"
"เธอรู้อะไรเกี่ยวกับซาร่าบ้าง"
ทันทีที่พูดถึงลูกสาวหน้าตาแซมก็ขึงขังขึ้นมาทันที
"เธอยังไม่ตายแซม ชั้นรู้ว่าเธออยู่ไหน ชั้นรู้มาตลอด"
"อินาธาน เชื่อก็บ้าแล้ว แลมเบิทยืนยันว่าเธอตายแล้ว แล้วผมก็เชื่อเขามากกว่าคุณเยอะ"
"เหรอ.. แล้วถ้าชั้นบอกนายว่าเธออยู่กับคนของชั้นล่ะ ถ้านายร่วมมือกับชั้น
บางทีนายอาจจะได้เจอซาร่าอีกครั้ง แต่ถ้านายปฏิเสธ ชั้นก็ไม่รู้จะช่วยนายยังไง"
พิศาล เอ๊ย... แซมจิกผมแดงสลวยของกริมอย่างแรงจนหน้าหงาย
"ถ้าเธอทะลึ่งมาทำตลกกับเรื่องนี้ล่ะก็... ชั้นเอาเธอตายแน่
ฟังช้าๆชัดๆนะ ชั้นจะฆ่าเธอเดี๋ยวนั้นเลย"
"แซม... ชั้นโกหกนายมานานเกินไปแล้วล่ะ ชั้นไม่อยากโกหกนายอีกแล้ว"
ผัวะ!!!! มือด้านๆของแซมกระแทกหน้าเด้งๆของสาวสวยเต็มเหนี่ยว
จนเลือดกลบปาก
"โอเค.. ชั้นว่า....." ผัวะ!!!! กริมเจอตบเบิ้ลไปอีกทีข้อหาปีนหิ้งทั้งที่ยังพูดไม่จบประโยค
แซมจ้องกริมตาเขียวปั๊ด เพราะกับเรื่องลูกสาวทำให้แซมแทบคลั่ง แต่ที่แท้กริม
เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง ไม่ยอมบอกเขาสักคำ....
"พอละ.. พอ แค่นี้พวกมันก็เชื่อแล้วล่ะ ตบเพลินเลยนะ"
กริมค่อนขอดแซมทั้งเลือดกลบปากกลบจมูก
"เธอเงียบปากไปเลย...."
"นี่กุญแจรถชั้น ชั้นถอดGPSที่ติดรถทิ้งไปแล้ว มันจะได้ใช้UAVตามรอยไม่ได้
แล้วเอากล้องสเนคแคมนี่ไปด้วย ออกไปได้แล้วติดต่อกลับมาด้วย"
"เผื่อเธอเหงา??"
".......ชั้นจะได้ให้นายคุยกับซาร่าลูกสาวนายเพื่อยืนยันว่าเธอยังสุขสบายดีต่าง
หาก
นายต้องใช้C4ด้วย มีอยู่แถวๆนี้แหละไปหาๆเอา"
"แล้ว.... ปืนล่ะ จะให้ผมโดดกัดติ่งหูพวกมันหรือไง" กริมส่งปืนพกติดไซเลนเซอร์คืนเขา
"หวังว่านายคงใช้มันยิงคนที่สมควรโดนยิงนะ"
"อยู่แล้ว..."
แซมเริ่มหนีออกจากฐานของเอชลอน เค้าพบว่ามันเป็นสนามบินเล็กนั่นเอง
กริมแนะนำว่า แม้GPSที่รถจะถูกถอดไปแล้ว แต่พวกมันยังใช้ฮ.ตามได้อยู่
แซมจึงต้องทำลาย ฮ. ระบบไฟฟ้าสนามบิน และจานดาวเทียมซะก่อน
งานจารกรรมแบบนี้ของถนัดเขาอยู่แล้ว ขอซอสเพิ่มจากเดอะ พิซซ่ายังยากกว่า
ทุกอย่างราบเป็นนมเด็กม.ต้น ทุกที่ๆเขาเดินผ่าน
เขาไปถึงรถของกริมโดยปลอดัยแล้ว....
===================================================
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
===================================================
MISSION 4 : diwaniya, iraq
บรึ้ม!!!!!......
แซมไม่ลืมที่จะกด C4ที่วางเอาไว้ทั่วสนามบิน
ทันทีที่เขาขึ้นรถ เขาติดต่อกับสหายเก่าคนนึง
"บริษัทรักษาความปลอดัย ไนน์พาลาดิน... วิค คอส พูดสายครับ"
"วิค ชั้นมีเรื่องให้นายช่วยหน่อย"
"อะไรวะแซม มีอะไรไหว้วานก็มาคุยกันต่อหน้าดิ ว่าแต่มันเรื่องบ้าไรล่ะ"
"นายฟังน้ำเสียงชั้นแล้ว ไม่คุ้นหูบ้างเหรอว่าเรื่องประเทไหน"
"อืม... คุ้นดิ อิรักใช่มะ"
............
........
....
20ปีก่อน
ทางด่วนสายมรณะ เมืองดิวานิยะ อิรัก
แซมและวิค กับหน่วยของเขากำลังเดินลาดตระเวณสมัยที่ยังร่วมรบ
ด้วยกันในสงครามอ่าว
"เฮ้ยแซม.. ยัยตัวเล็กของนายเป็นไงมั่งวะ" วิคชวนคุย
"อ๋อ.. มีรูปที่เธอส่งมาทางเมลเนี่ย สงสัยเมียชั้นช่วยวาดด้วย"
"เฮ้อ แกยังดี มีทางบ้านส่งจม.มาคุยบ้างไรบ้าง ชั้นดิไม่มีสักฉบับ"
วิคตัดพ้อ
"เอ๋า... ก็ที่เค้าไม่เขียนมาหานาย เพราะนายเจือกอ่านไม่ออกเองนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ"
เพื่อนในหน่วยแซววิค
"หัวเราะไปเหอะ... ถ้าชั้นออกจากที่นี่เมื่อไรชั้นจะ..."
ตูมมมมม!!!!ระเบิดลงกลางกบาลผู้แซวทันทีหนึ่งเม็ดใหญ่จนร่างเละเป็นเศษเนื้อ
หน่วยของแซมและวิคถูกซุ่มโจมตี!!!!!
แรงระเบิดทำให้ทั้งหน่วยไร้สมรรถาพทางการรบทันที
แซมซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยถูกทหารอิรักจับตัวไปสอบสวน
"แซมไว้ใจผม เพราะสิ่งที่เราทำร่วมกันมาในสมัยสงครามอ่าวนั่นแหละ
ทันทีที่เค้ารู้สึกว่า เทิธเอชเชรอนเริ่มเล่นตลกกับเค้า
เค้าก็ต้องมีคนระหวังหลังให้เค้าบ้าง
แล้วผมก็เป็นคนเดียวที่จะช่วยเค้าได้ซะด้วยดิ"
...........
......
...
ส่วนวิคนอนสลบใต้ศพของเพื่อน จึงรอดมาอย่างหวุดหวิด
ทันทีที่วิคลุกขึ้นมาได้เขาหยิบAK47ติดลำกล้องขึ้นมา
"นี่หน่วยเหนือ... ตอนนี้ UAVของเราจับาพทหารอิรักสองนาย
อยู่ใกล้คุณมาก แซมถูกจับตัวไป เป็นไปได้ว่าถูกฆ่าแล้ว
แนะนำให้คุณอยู่กับที่ เราจะส่งฮ.ไปรับ"
หน่วยเหนือติดต่อมายังวิค ทหารคนเดียวของหน่วยที่รอดจากการ
ซุ่มโจมตี.... แต่สำหรับวิคแล้ว แซมเป็นมากกว่าหัวหน้าหน่วย
แซมคือเพื่อนของเค้า เค้าจึงตัดสินใจบุกเดี่ยวเพื่อช่วยแซมออกมา
เมื่อเข้าถึงเขตโรงเรียนเก่า วิคได้ยินเสียงแซมโอดครวญจากการถูกทรมาน
แต่ไกล เขามาไม่ผิดที่จริงๆ อาบังสองคนกำลังรุมซ้อมแซมอย่างเมามัน
วิคสามารถชาจเข้าไปช่วยแซมได้
"ขอบใจว่ะ วิค"
"อย่าเพิ่งขอบใจเลย เอาไว้ให้ออกจากที่นี่ได้ก่อนเหอะ"
"เมื่อไหร่กองกำลังเสริมจะมา"
"....... นั่นดิ กุก็อยากรู้เหมือนกัน"
ขณะที่วิคกำลังพยายามใช้วิทยุติดต่อเพื่อขอกำลังเสริมสำหรับถอนตัว
RPG 1ลูกถ้วนก็กระแทกตูมเข้ากับกำแพงด้านหลัง จนบ้านกลวง
ไปด้านนึงทันที
แซมและวิคพยายามต้านกำลังเสริมฝ่ายอิรัก แต่ดูเหมือนพวกมัน
จะงอกออกมาได้เรื่อยๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะสิ้นหวังนั้น
ฝูงบินของอเมริกาก็ได้เข้ามาคาเปทบอมบ์ ไว้ได้แบบเฉียดฉิว
"ขอบใจนายจริงๆว่ะ วิค"
"เฮ้ย เล็กน้อย เราไม่ทิ้งเพื่อนโว้ย เราไม่ทิ้งครอบครัวเราหรอก"
==================================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
==================================================
MISSION 5 : washington monument
"ตั้งแต่จบารกิจนั้นแซมก็เปลี่ยนไป ถึงจะใช้เวลาเป็นปีก็เหอะ
จริงๆแล้วที่แซมติดต่อกับกริมแซมเค้าไม่ได้อยากจะเข้าไปยุ่งอะไรกับไอ้เรื่อง EMPนี่หรอก
แซมเป็นคนที่ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจริงๆ เค้าไม่เอาเรื่องขี้ไก่มาขอความช่วยเหลือใครหรอกนะ
มันต้องเป็นเรื่องบิ๊กๆ.... อย่างเรื่องนี้
เมื่อกี้นายถามว่า เรานัดเจอกันยังไงใช่มะ... ก็ลานเนชั่นแนล ที่ธรรมดาๆนี่แหละ
คนเยอะดี มีที่กำบังกระสุน เจอกันง่าย ชิ่งก็ง่าย....
เป็นที่ๆถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลผมสามารถชิ่งออกมาได้สบายๆ
แต่ไม่ใช่กับแซม... ผมอะ แค่ชิ่ง แต่เค้าจะจัดการกับปัญหาตรงนั้นได้เลย"
จริงๆแล้วที่แซมติดต่อกับกริมแซมเค้าไม่ได้อยากจะเข้าไปยุ่งอะไรกับไอ้เรื่อง EMPนี่หรอก
แซมเป็นคนที่ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจริงๆ เค้าไม่เอาเรื่องขี้ไก่มาขอความช่วยเหลือใครหรอกนะ
มันต้องเป็นเรื่องบิ๊กๆ.... อย่างเรื่องนี้
เมื่อกี้นายถามว่า เรานัดเจอกันยังไงใช่มะ... ก็ลานเนชั่นแนล ที่ธรรมดาๆนี่แหละ
คนเยอะดี มีที่กำบังกระสุน เจอกันง่าย ชิ่งก็ง่าย....
เป็นที่ๆถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลผมสามารถชิ่งออกมาได้สบายๆ
แต่ไม่ใช่กับแซม... ผมอะ แค่ชิ่ง แต่เค้าจะจัดการกับปัญหาตรงนั้นได้เลย"
อนุเสาวรีย์วอชิงตัน, วอชิงตัน ดีซี
"ชั้นโดนตามว่ะแซม ไอ้พวกแบลคแอโร่จิกก้นชั้นไม่ปล่อยเลย"
"ใครๆก็รู้ทั้งนั้นแหละวิคว่าชั้นซี้นาย ถ้ามันจะอาศัยนายมาล่อชั้น มันก็ไม่แปลกหรอกว่ะ"
"แซมถ้านายอยากจะคุยกันเงียบๆ ชั้นว่านายเก็บพวกมันก่อนดีกว่า
ถ้ามันเจอนาย หรือผู้คนแตกตื่นล่ะก็ ชั้นว่าเรายกเลิกนัดครั้งนี้เหอะว่ะ
มันเสี่ยงเกินไป"
ทุกนาทีที่ผ่านไปมันหมายถึงการที่เค้าจะได้เจอกับลูกสาวเร็วขึ้นล่ะก็
เค้าไม่ยอมเสียเวลามานัดครั้งใหม่แน่ๆ แซมเลือกที่จะจัดการเคลียสายสืบ
จากแบลคแอโร่ที่คอยจับตาดูเหยื่อล่ออย่างวิค ทีละคนแบบไม่โฉ่งฉ่าง
แซมพบพวกมันคนแรกแล้ว เพราะมันมีกากบาทอยู่บนหัว เอ้ย...
เพราะดูจากชุดที่ใส่ และหูบลูทูธ ทันทีที่สายสืบพ้นสายตาคนที่ผ่านไปผ่านมา
แซมตามเค้าไปกระชากคอลากเข้าซอยทันที
"เมิงตามกุทำไม"
"เดี๋ยวๆ อะไรคุณ ผม ผมเปล่าตามคุณนะ เข้าใจผิดแล้ว"
ปั่ก!!! แซมเอาหัวเขาโขกกับขอบถังขยะ
"เมิงรู้ไรบ้างเกี่ยวกับ วิค คอส"
"ก็ๆ เค้าก็แค่คนๆนึง ผมไม่รู้อะไรแล้วจริงๆนะ"
ลูกกระเดือกเขาแตกด้วยแรงบีบของแซม นอนตายอยู่ในมุมมืดของงาน
สายสืบทั้ง 3ที่แซมตามเก็บไปนั้น นอกจากเรื่องที่มีกองกำลังแบลคแอโร่
ซุ่มอยู่แถวนี้แล้ว พวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับงานนี้เท่าไรเลย
พวกเขาเป็นแค่ยามเฝ้าเท่านั้นจริงๆ
"วิค ทางสะดวกละ มาคุยกันได้"
"โอเค.. งั้นมาที่บูธหน้าอนุเสาวรีย์เดี๋ยวนี้เลย"
วิคซ่อนตัวอยู่ในบูธหน้าฐานของอนุเสาวรีย์ ทันทีที่เห็นแซม
เขายื่นเป้อุปกรณ์ให้แซม ทั้งปืน ระเบิด กล้องสอดแนม
สารพัดอาวุธสอดแนมที่แซมคุ้นเคย
"เอาล่ะแซม.. เรามีเวลาไม่มากละ ป่านนี้ไอพวกที่ซุ่มอยู่มันคงรู้แล้ว
ว่าสายสืบของมันหายหัวไป ชั้นจะบอกนายสั้นๆเอาเท่าที่จำเป็นละกัน
รายละเอียดไว้โทรคุยกันทีหลัง"
"เออ"
"ในเป้อะ มีปืนโปรดของนายด้วยนะ"
"เหรอ.. แย่หน่อยนะ ช่วงนี้ชั้นไม่ค่อยมีตังด้วยดิ"
"ยังจะมาเล่นอีกนะแซม ไม่มีเวลาแล้ว แล้วชั้นก็ยืมของเล่นจากพวกเพื่อนๆเก่า
มาให้นายเล่นด้วย ก็พวกระเบิดEMP ไรพวกนี้
ไม่ต้องห่วงนะ ว่าใช้EMPแล้ว พวกของอิเลคโทรนิคทั้งหลายของนาย
จะเจ๊งกะบ๊งไปด้วย เป้นี่มันมีเกราะกัน EMPว่ะ"
"เจ๋ง....ละมีไรอีก"
"ก็.... มีแฟ้มอยู่ในเป้นั่น แต่เอางี้... ชั้นจะเล่าให้นายฟังแบบย่อๆก่อนละกัน
มันมีศูนย์ค้นคว้าวิจัยชื่อ 'ไวท์บ๊อกซ์' ที่นั่นมันทำการวิจัยเทคโนโลยีเกี่ยวกับพวก EMPอยู่"
"แล้ว....????"
"แล้ว....เมื่อ 6เดือนที่แล้ว จู่ๆการรักษาความปลอดัยของศุนย์วิจัยนี้ก็เปลี่ยนมือ
มาให้พวกแบลคแอโร่ทำอะดิ ซึ่งแม่มโคตรแปลกเลย ปกติไอ้พวกนี้มันเป็น
บริษัทยามที่ไหนกัน เมื่อบวกกับเรื่องที่นายคาบมาเล่าให้ชั้นฟังแล้ว...."
"มันต้องมีอะไรตุๆ??? ใช่ปะ"
"ถูกเผง... แน่นอนว่าที่นั่นการ์ดเพียบแหงๆ แต่ด้วยฝีมือระดับนายคงเข้าไปเดินเล่นได้
เดี๋ยวพอนายออกไปจากที่นี่แล้วโทรมาหาชั้นละกัน จะเล่ารายละเอียดของไวท์บ๊อกซ์
ให้ฟังอีกทีแบบละเอียดๆ นายไปเหอะ"
"ได้เลย.. โชคดีนะเพื่อน"
.................
...........
....
"ในนามของผู้จัดงาน... ขอให้ทุกท่านออกจากงานโดยทันที เราตรวจพบแก๊สรั่วายในงาน
ขอให้ทุกท่านออกจากที่นี่โดยด่วนที่สุด"
เสียงประกาศออกลำโพง ลูกเล่นของพวกแบลคแอโร่ที่ใช้ไล่คนออกไป เพื่อปิดประตูตีแมวแซม
เพราะทันที่ที่เขาออกจากบูธ ทั้งงานก็เหลือแต่กลุ่มคนในชุดหมี ใส่หน้ากากกันแกส
แน่นอนว่าคนทั้งหมดเป็นคนของแบลคแอโร่ ทุกคนรุมทึ้งแซมทันทีที่เห็น
แซมอาศัยกำบังต่างล่อหลอกและเก็บแบลคแอโร่เรียงตัว
และด้วยอุปกรณ์ใหม่ EMP portable ที่สามารถส่งคลื่นช๊อคส่งผลให้เครื่องใช้ไฟฟ้า
ในรัศมีทำการ ดับชั่วคราว ซึ่งระยะเวลาเพียงเท่านั้นก็เพียงพอให้มือระดับแซมเก็บศัตรูได้ 4-5คน
ในคราวเดียว.... ระหว่างเขากับซาร่าแล้ว ไม่มีอะไรขวางเขาอยู่
==========================================
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
==========================================
MISSION 6 : white box laboratories
27 ชม. หลังจากนี้
แซมถูกมัดมือไพล่หลัง กำลังเดินไปตามทางปืนที่จ่อหัวเขาอยู่
เจ้าของปืนกระบอกนั้นคือ.... กริม!!!
"ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณหลอกผมมาตลอด"
"ชั้นมีเหตุผลของชั้นแซม เหตุผลของชั้นมันยิ่งใหญ่กว่าของนาย
ต่อให้ย้อนเวลากลับไป ชั้นก็จะทำแบบเดิมด้วยความเต็มใจเลยแหละ "
"ท่าทางผมจะไม่เคยรู้จักธาตุแท้ของคุณเลยนะ"
"นายไม่เคยรู้หรอก... จนถึงตอนนี้นายก็ยังไม่รู้สักนิดด้วยซ้ำ"
==============================================
"ตอนที่แซมมาขอให้ผมช่วยอะนะ ผมไม่เคยคิดจะปฏิเสธเค้าเลย
แม้ผมจะรู้ว่าเขาจะชอบทำตัวเป็นพระเอกลุยเดี่ยวข้ามาคนเดียวก็เหอะ
หลังเกมโชว์ที่งานอนุเสาวรีย์ แซมดิ่งไป ไวท์บ๊อกซ์แลปตามเบาะแสที่ผมให้ไว้ทันที
มีรถขนของเข้าออกที่ไม่ใช่ของธรรมดาแน่ๆ แต่ช่างแม่มเหอะ
เขาไม่สนว่าอะไรจะออกหรอก.... เขาแค่จะเข้าไปต่างหาก
กำแพงแลปบุแผ่นกัน EMPหนาสองเท่าแล้วไงอะ
ขอให้มันมีประตูก็ละกัน สำหรับแซม... ประตูบานเดียวก็เกินพอ"
แม้ผมจะรู้ว่าเขาจะชอบทำตัวเป็นพระเอกลุยเดี่ยวข้ามาคนเดียวก็เหอะ
หลังเกมโชว์ที่งานอนุเสาวรีย์ แซมดิ่งไป ไวท์บ๊อกซ์แลปตามเบาะแสที่ผมให้ไว้ทันที
มีรถขนของเข้าออกที่ไม่ใช่ของธรรมดาแน่ๆ แต่ช่างแม่มเหอะ
เขาไม่สนว่าอะไรจะออกหรอก.... เขาแค่จะเข้าไปต่างหาก
กำแพงแลปบุแผ่นกัน EMPหนาสองเท่าแล้วไงอะ
ขอให้มันมีประตูก็ละกัน สำหรับแซม... ประตูบานเดียวก็เกินพอ"
==============================================
ศูนย์วิจัยไวท์บ๊อกซ์ วอชิงตัน ดีซี
แซมมาถึงแลปไวท์บ๊อกซ์แล้ว ดูท่าแบลคแอโร่จะดูถูกข่าวกรองของแซมอยู่ไม่น้อย
จึงไม่ค่อยได้วางกำลังไว้ด้านนอกอาคารเท่าไรเลย นอกจากการ์ดชะตาขาด
เพียงคนเดียว
"เฮ้ยวิค... ชั้นจะเข้าไอ้แลปนี่ยังไงดี"
"ลองดูช่องระบายอากาศด้านข้างตึกอะแซม เข้าไปแล้วแวะห้องมอนิเตอร์
ก่อนนะ ลงบันไดไปก็เจอ เผื่อได้ข้อมูลอะไรจากกล้องบ้าง งานจะได้ง่ายขึ้น"
แซมเข้าถึงด้านในตัวอาคารในเวลาไม่กี่อึดใจ บรรดานักวิทยาศาสตร์
หลายคนยังทำงานกันอยู่ทั่วทั้งตึก แม้จะดึกดื่นป่านนี้แล้วก็ตาม
ห้องมอนิเตอร์อยู่ข้างหน้าเขาแล้ว
ชาย3คนกลายเป็นศพ 3ศพ ทันทีที่แซมย่างเท้าเข้าห้องมอนิเตอร์
แซมเริ่มหาข้อมูลโดยการใช้กล้องที่ติดอยู่ทั่วอาคาร
แล้วแซมก็ได้สิ่งที่เค้าพอจะสนใจจนได้
ชายวัยกลางคนผมยาว ห้อมล้อมด้วยการ์ดติดอาวุธคนนี้
แซมจำได้ ว่าเคยเห็นเขาในห้องสอบสวนของกริม
เค้าคือ นายพลเพรนทิส กับเฮียมืดผู้พันโรเบิทสัน
ดูเหมือนพวกเขากำลังเร่งเร้าพวกนักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ตรงหน้า
"เสร็จยังวะ... ไหนบอกว่าจะเสร็จตั้งแต่ 2ชม.ที่แล้วไง"
ผู้พันตะคอกใส่กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ด้วยอารมณ์ไม่สู้ดีนัก
นักวิทยาศาสตร์หนุ่มคนนึงถึงกับฟิวส์ขาด ลุกขึ้นมาทุ่มเถียงกับโรเบิทสัน
"นี่พวกคุณคิดว่าคุณเก่งขนาดมาสอนผมเหรอ ว่าต้องทำยังไง เมื่อไหร่"
เดี๋ยวผมจะแจ้ง ลูเชียส แกลเลียส ว่าพวกคุณเข้ามายุ่มย่ามแทรกแซงเกี่ยวกับ
การทดลองของพวกผมแล้วพวกคุณได้เดือดร้อนแน่"
"......เฮ๊ย.. พวกเอ็งได้ยินที่มันพูดป่าววะ มันบอกจะฟ้องว่ะ"
"ได้ยินครับท่าน แต่ผมว่ามันไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยนะเนี่ย"
ผู้พันและลูกน้องไม่เถียงให้น้ำลายแห้ง พวกเค้าถนัดใช้ปืนมากกว่า
พวกเขายิงใส่นักวิทยาศาสตร์หนุ่มผู้นั้นจนแดดิ้นไปต่อหน้าต่อตา
นักวิทยาศาสตร์ที่เหลือ
"เออ.. เมิงคิดว่าเมิงทำงานให้ลูเชียสคนเดียวไง?? เนี่ยกุก็ทำงานให้เค้าอยู่
ด้วยการยิงเมิงแบบนี้ไง คืองานของพวกกุ "
ผู้พันโรเบิทสันค่อนแคะใส่ศพนักวิทยาศาสตร์ที่ไม่ได้ยินอะไรอีกต่อไปแล้ว
ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์ที่เหลือเริ่มรู้ตัวแล้ว ว่าคนพวกนี้ไม่ใช่ยามหน้าหมู่บ้านธรรมดา
'ไม่นะ อย่ายิงผม พวกคุณ...ทำแบบนี้ไม่ได้นะ"
"ทำไมจะไม่ได้วะ แค่เหนี่ยวไก เมิงจะกลับไปทำให้เสร็จ หรือจะให้กุยิงเมิงให้หมด"
ผู้พันโรเบิทสัน ยั้งลูกน้องตัวเองพร้อมกับคว้าแขนนักวิทยาศาสตร์สาวไว้คนนึง
"เดี๋ยวๆ คนนี้อย่ายิง ชั้นจะเอายัยนี่ไปเคลียอะไรที่ไซท์บราโว่หน่อย
ที่เหลือพอมันทำงานเสร็จแล้วนายก็ต้มจะแกงมันก็เชิญ"
"ท่านครับ แล้วพวกนักวิทยาศาสตร์ที่อยู๋ในส่วนอื่นๆล่ะครับ"
"ก็ถ้ามันไม่มีประโยชน์แล้วเมิงจะเก็บมันไว้ทำป้าเหรอ"
แซมเริ่มสานต่องานของเค้าอีกครั้ง เขารู้ดีว่าวิธีที่รวดเร็วที่สุดคือ
การถามเอากับนักวิทยาศาสตร์นี่แหละ
แซมเข้าไปเก็บเรียบสมุนแบลคแอโร่ในห้องนั้นทันที แล้วเข้าไปสอบถาม
นักวิทยาศาสตร์เพียงคนเดียวที่เหลืออยู่
"อย่าๆ อย่ายิงผม"
"ช่วยตอบคำถามผมหน่อย พวกคุณกำลังวิจัยอะไรกันอยู่ ท่าทางคงไม่ใช่น้ำขิงแน่ๆ"
"ก็.. พวก EMPทั้งหลาย บลาๆๆ(ศัพท์วิทยาศาสตร์ว่ะ แปลไม่ออกจริงๆ) แต่นั่นมัน
ก่อนที่โรเบิทสันจะเข้ามาคุมที่นี่"
"โรเบิทสันเหรอ เค้าเกี่ยวอะไรยังไงล่ะ"
"คุณหมายถึงนอกจากเรื่องที่ค้ามาเทคโอเวอร์แลปนี้อะเหรอ
เค้าก็ขโมยเอาข้อมูลงานวิจัยเราไปหมดเกลี้ยงเลย แถมยังลบแบคอัพทิ้งด้วย"
"แล้วนาย ลูเชียส แกลเลียต เค้าเกี่ยวข้องกับที่นี่ยังไง"
"อ๋อ.. เค้าเป็นหัวหน้าผมน่ะ อันที่จริงเค้าก็เป็นเจ้าของบริษัท
เค้าเป็นคนจ้างแบลคแอโร่ให้เข้ามารักษาความปลอดัยที่นี่เองด้วย"
"ผมว่าผมคงไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่โรเบิทสันได้ข้อมูลไปอะนะ ผมอยากได้บ้าง"
"เอ่อ ออฟฟิศเขาอยู่ข้างบน งั้น... ใช้การ์ดผมมั้ยล่ะ ผมเปิดลิฟท์ให้คุณได้นะครับ"
แซมขึ้นลิฟท์ไปยังส่วนบนของอาคาร เมื่อประตูลิฟท์เปิด
เค้าก็เห็นศพนักวิทยาศาสตร์ตายเกลื่อนไปหมดทั้งชั้น
ถึงตอนนี้เสียงกรีดร้องหนีตาย และเสียงปืนดังไปทั่วอาคารเป็นระยะๆ
แบลคแอโร่เริ่มปิดปากนักวิทยาศาสตร์เมื่องานสำเร็จแล้ว...
เขากำลังจะหาทางเข้าไปในออฟฟิศของ โรเบิทสัน
ระหว่างทางกริมติดต่อเค้าทางวิทยุ...
"แซม.... หากนายจะเจาะข้อมูลของโรเบิทสัน ชั้นช่วยนายได้นะ"
"เหอะ... ท่าทางเธอจะรู้ไปหมดทุกเรื่องเลยเนอะ ผมล่ะโคตรแปลกใจเลย
ถ้าอยากจะช่วยล่ะก็ ผมว่าคุณควรจะปลอบผมด้วยเรื่องซาร่าจะดีกว่า"
นั่นแปลว่า... อุปกรณ์ที่ได้มาจากกริมนั้น ต้องมีอุปกรณ์ดักฟังติดมาด้วย
".....เธอรอสายอยู่แล้ว... นั่นคือเหตุผลที่ชั้นโทรหานาย ให้ไวนะ"
"พ่อเหรอคะ??"
"ซาร่า!!! หนู... หนูไม่เป็นไรใช่มั้ยลูก"
"พวกเค้า... พวกเค้าบอกหนูว่า... ว่าพ่อตายแล้ว พ่อถูกฆ่า"
"พ่อก็โดนหลอกเหมือนที่ลูกโดนเลย คือพ่อ.... พ่อ...."
"..........โทษทีนะแซม หมดเวลาซึ้งแล้ว"
"โธ่ กริม"
"ไว้คุยกันใหม่ ไปจัดการให้จบซะ"
แซมไม่มีทางเลือกนอกจากลุยต่อให้ถึงออฟฟิศเพื่อดาวน์โหลดไฟล์ออกมา
"กริม ผมเห็นคอมที่เก็บข้อมูลแล้ว"
"ดี ทีนี้ชั้นอยากให้นายวางกับดักอะไรไว้หน่อย เพราะทันทีที่ชั้นดึงข้อมูล
พวกมันจะต้องรู้ตัว แล้วแห่กันมาที่นี่แน่ๆ ชั้นอยากให้นายถ่วงเวลาในการดาวน์โหลดสักระยะ"
"อืม.. ระเบิดรีโมทน่าจะพอได้ โอเค.. ผมล๊อคเข้าระบบของโรเบิทสันแล้ว"
"เจ๋ง.. ทีนี้ข้อมูลก็ไหลเป็นน้ำล่ะ"
"หมดธุระผมแล้วใช่มั้ย"
"ยังแซม... นายต้องอยู่เฝ้าก่อน เผื่อการดาวน์โหลดมันหลุด
ชั้นคอนเนคจากที่นี่ไม่ได้นะ"
"งั้นก็รีบๆเข้าเหอะ ท่าทางเจ้าของเครื่องเค้าจะมาหาแล้วล่ะ"
ทันที่ข้อมูลไหลออก ลิ่วล้อแบลคแอโร่ก็แห่กันเข้ามาในออฟฟิศเป็นฝูง
แต่แซมก็ใช้ทักษะและอาวุธที่มีซื้อเวลาไว้ จนดาวน์โหลดได้สำเร็จ
"แซม!! ท่าทางเราจะมีงานเพิ่มแล้วล่ะ มันกำลังแกะรอยย้อนกลับมา
หาคนแฮคด้วย แล้ว... แล้วถ้ามันรู้ว่าชั้นเป็นหนอน นั่นก็หมายความว่า นายกับซาร่า....."
".........มันแกะรอยมาจากไหน??"
"เอ่อ.. ดูเหมือนจะมาจากในไวท์บ๊อกซ์เองนั่นแหละ ชั้น1 ดูในแปลนพิมพ์เขียว
มันดูเหมือนห้องโถงใหญ่ๆ น่าจะเป็นห้องทดลองปืน EMPมั้งนะ"
"โอเค.. ห้องทดลองปืนEMPใช่มะ เดี๋ยวผมจัดการทางนี้เอง"
"แซม นายทำยังไงก็ได้ อย่าให้มันสาวมาถึงตัวชั้นได้เด็ดขาด"
แซมสุดฝีมืออยู่แล้ว กับอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับลูกสาวของเขา
.................
.......
...
"วิค ชั้นอยู่ในไวท์บ๊อกซ์แล้ว มีอะไรให้ช่วยหน่อยว่ะ"
แซมติดต่อเพื่อนเพื่อหาตัวช่วย "ก็เอาดี้"
"เอ่อ... ชั้นต้องการใช้ EMPทำลายข้อมูลบางอย่างในตึกนี้น่ะ ชั้นรู้ว่ากำแพงที่นี่มันบุสะท้อน
EMP เลยอยากรู้ว่ามันจะได้ผลมั้ยวะ"
"ท่าทางนายจะสับสนนะ ไอ้บุสะท้อนEMP2เท่าเนี่ย มันบุไว้แค่กำแพงด้านนอกว่ะ
มันจะไม่มีEMPเล็ดรอดออกไปได้เลย แต่... อะไรที่อยู่ในตึกแล้วเป็นอิเลคโทรนิคล่ะก็
แม่มจะเกรียมเป็นไก่ทอดผู้พันสูตรดั้งเดิมเลยแหละ"
"ฮ่ะ.... ขอบใจว่ะวิค"
แซมดิ่งไปยังโถงทดสอบ EMP ซึ่งเฮียมืดผู้พันโรเบิทสัน ลูกน้องมือขวาของนายพลเพรนทิส
เตรียมคนไว้รอเขาแล้ว ส่วนตัวเองเข้าไปนั่งหลบอยู่หลังคอนโซลในห้องสังเกตการ
บุกระจกกันกระสุน
แม้ลิ่วล้อจะเสร็จแซมเกลี้ยงห้อง แต่เฮียมืดยังคงนั่งใจเย็นอยู่อีกฝั่ง
แต่แซมไม่ได้มาเพื่อฆ่าใครอยู่แล้ว เค้ามาเพื่อยิง EMPต่างหาก
แซมดิ่งไปยังคันบังคับทันที
"ฮ่าๆๆ ไอตรูด นั่นมันปืนEMP โว้ย จะยิงกุด้วยEMPเนี่ยนะ กุไม่ใช่โดเรมอนนะเมิง กั๊กๆๆ"
แม้ไม่ใช่โดเรมอน แต่การที่นั่งอยู่หลังคอนโซลที่ซับซ้อน*ในระยะเผาขนแบบนี้
ก็สุกได้เช่นกัน เฮียมืดโดนไฟฟ้าจากการลัดวงจรของคอนโซลดูดจนดำกว่าเดิม
[[ผมเคยอ่านบทความนึง เค้าว่าหากเกิดการระเบิดEMPขึ้น
อุปกรณ์อิเลคโทรนิคจะได้รับความเสียหายต่างกัน เช่น ถ้าเป็นวงจรง่ายๆ
ไม่ซับซ้อนอย่างเครื่องคิดเลข ก็อาจจะเปลี่ยนอุปกรณ์บางตัวก็ใช้งานได้
แต่ถ้าเป็นอิเลคโทรนิคที่ซับซ้อนขึ้นอย่าง คอมพิวเตอร์ ที่วงจรอะไรต่ออะไร
เชื่อมต่อกันมั่วอินุงตุงนังมันก็จะชิบหายหนักขึ้นไปอีกจนอยู่ในระดับที่ซ่อมไม่ได้
แล้วยิ่งถ้าเป็นอะไรที่ซับซ้อนสุดๆ อย่างฮ. เจท ระบบทั้งระบบ
พวกนี้ก็จะเกิดการลัดวงจรอย่างแรงจนช๊อตหนักถึงขั้นระเบิดไฟลุกได้เหมือนกัน]]
ข้อมูลก็ได้มาแล้ว กลบร่องรอยของกริมแล้ว แซมก็เปิดตูดออกจากแลปทันที
"กริม... ผมจะออกจากที่นี่แล้วนะ ว่าจะไปหาคนที่ชื่อ ลูเชียสสักหน่อย
เธอพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับนายคนนี้บ้างมั้ย"
"ลูเชียส แกลเลียส น่ะนะ???"
"เธอรู้จักเค้าเหรอ"
"ก็...ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวอะนะ แต่ชั้นจะบอกอะไรนายอย่าง
อย่าเพิ่งไปยุ่งกับเค้า ให้ชั้นเช็คอะไรบางอย่างก่อน แต่ก่อนอื่นชั้นต้องแกะ
ข้อมูลEMPที่เพิ่งดาวน์โหลดกันมาวันนี้ซะก่อน"
แซมได้สิ่งที่เค้าต้องการแล้ว เค้าตัดสินใจไปพบ ลูเชียส นักธุรกิจใหญ่
ที่มีอิทธิพลมืด และเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด
==============================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
==============================================
MISSION 7 : lincoln memorial
"แซมเข้าไปในนั้นได้ไงน่ะเหรอ อันนี้ไม่ยาก... ก็ท่านประธานาธิปดีส่งหนึ่งในซีเครทเซอวิส*ของเค้า
ไปอำนวยความสะดวกให้แซมเองเลยไง ทำไมน่ะเหรอ?
กริมสะดุดกับชื่อ ลูเชียสเป็นพืเศษน่ะสิ เธอรู้ว่าเขาเป็นแค่นักธุกิจใหญ่
แต่กลับมีความเกี่ยวพันลึกซึ้งกับรี๊ด แถมถึงขั้นมีระบบบางส่วนของเทิธเอชเชรอน
ที่เธอไม่สามารถเข้าดูได้ แต่นายลูเชียสดันมีแอคเสสในส่วนนี้ได้ไง
นั่นแหละ.. ที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆกับเขา
แล้วก็ไอ้การพบปะกันของเค้าทั้งคู่ในสถานที่ๆจะใช้ปราศัยของท่านรองประธานาธิปดี
ในอีกไม่กี่สิบชม.ข้างหน้านี่แล้ว มันก็ดูมีกลิ่นตุๆอะนะ
กริมเลยแจ้งท่านประธานาธิปดีไง ก็เลยมีคำสั่งตรงลงมาเลย
ว่าต้องรู้ให้ได้ว่า รี๊ด และ ลูเชียสนัดเจรจาอะไรกันในวันนี้
แซมเลยถูกส่งตัวไปที่นั่นเพื่อดักฟังการเจรจาเองเลย แล้วก็..
ทำอย่างอื่นด้วย.... ถ้ามันจำเป็นอะนะ "
ไปอำนวยความสะดวกให้แซมเองเลยไง ทำไมน่ะเหรอ?
กริมสะดุดกับชื่อ ลูเชียสเป็นพืเศษน่ะสิ เธอรู้ว่าเขาเป็นแค่นักธุกิจใหญ่
แต่กลับมีความเกี่ยวพันลึกซึ้งกับรี๊ด แถมถึงขั้นมีระบบบางส่วนของเทิธเอชเชรอน
ที่เธอไม่สามารถเข้าดูได้ แต่นายลูเชียสดันมีแอคเสสในส่วนนี้ได้ไง
นั่นแหละ.. ที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆกับเขา
แล้วก็ไอ้การพบปะกันของเค้าทั้งคู่ในสถานที่ๆจะใช้ปราศัยของท่านรองประธานาธิปดี
ในอีกไม่กี่สิบชม.ข้างหน้านี่แล้ว มันก็ดูมีกลิ่นตุๆอะนะ
กริมเลยแจ้งท่านประธานาธิปดีไง ก็เลยมีคำสั่งตรงลงมาเลย
ว่าต้องรู้ให้ได้ว่า รี๊ด และ ลูเชียสนัดเจรจาอะไรกันในวันนี้
แซมเลยถูกส่งตัวไปที่นั่นเพื่อดักฟังการเจรจาเองเลย แล้วก็..
ทำอย่างอื่นด้วย.... ถ้ามันจำเป็นอะนะ "
[[*ซีเครทเซอร์วิส คือ หน่วยงานที่ขึ้นตรงกับประธานาธิปดีเท่านั้น
จุดประสงค์หลักคือ รักษาความปลอดัยของท่านประธานาธิปดี และครอบครัว
หน่วยนี้จะเต็มไปด้วยนายทหารมือพระกาฬจากทั่วอเมริกา]]
============================================
อนุเสาวรีย์รำลึก ลินคอน วอชิงตัน ดีซี
"ผมเข้ามาได้แล้ว เอาไงต่อดี"
"ท่านประธานาธิปดีรอฟังอยู่ในสายแล้วแซม เราต้องดักฟังการพูดคุยของ รี๊ด กับ ลูเชียส"
"ก็ติดเครื่องดักฟังที่อนุเสาวรีย์ซะสิ"
"มันไม่ง่ายอย่างงั้นหรอกฟิชเชอ คนของลูเชียสบล๊อคการดักฟังแถวนั้นทั้งหมดไว้แล้ว
เพราะ อีกเดี๋ยวท่านรองประธานาธิปดี คาลวิน แซมสัน จะต้องกล่าวปราศัย
แล้วเราก็ไปติดเครื่องดักฟังตัวใหม่ไม่ทันแน่ๆ"
"มีแผนสองมั้ย?"
"คุณไงแซม... มันจะมีบูธควบคุมกล้องอยู่แถวๆนั้น เข้าไปในนั้นแล้วควบคุมกล้อง
บันทึกคลื่นเสียงจากระยะไกลเอา แล้วส่งมาให้เรา"
"เอากันดื้อๆงี้เลยนะ โอเค..."
แซมเข้าไปในบูธควบคุมกล้องได้โดยไม่มีใครสนใจ
"เอาล่ะกริม ผมอยู่ในบูธแล้ว เอาไงต่อ"
"นายต้องซิ้งระบบมาที่ชั้น ชั้นจะได้เห็นโดยตรงจากกล้องเลย น่าจะแฮคได้ไม่ยาก"
"เอาล่ะแซม... ชั้นคอนเนคแล้ว ทีนี้นายต้องคอยบังคับกล้องไปยังทิศทางที่พวกเขาคุยกัน
ไม่งั้นระยะขนาดนี้เราจะไม่ได้ยินอะไรเลย"
"พวกเขามานั่นแล้วกริม" แซมพูดเมื่อเห็นลูเชียส และ รี๊ดในระยะสายตา
..................
...........
.....
แซมดักฟังการสนทนาของพวกเขาผ่านกล้อง.....
"หวัดดี คุณลูเชียส... ว่างมาคุยกันได้สักทีนะ วันนี้เราต้องคุยกันยาวหน่อยละ "
"อีกไม่ถึง 24ชม.จะมีการปราศัย แต่นายก็ดึงดันที่จะมาคุยกันตอนนี้เวลานี้เนี่ยนะ รี๊ด"
"ก็... ที่นี่มันปราศจากการดักฟัง คุณเองก็ต้องประจำอยู่ที่นี่ เพื่อดูแลการปราศัยของท่านรองนี่"
"ก็ไม่แน่... ไอการรักษาความปลอดัยนี่มันก็เป็นแค่หนึ่งในเครือธุรกิจผมเท่านั้น
ผมอาจจะไม่มาที่นี่ก็ได้ ผมยังมีธุกิจอีกหลายตัวที่ต้องดูแลนะ รี๊ด
อย่าง... แบลคแอโร่นี่ก็ใช่ ซึ่งผมว่าเรื่องที่คุณจะคุยมันคงเกี่ยวข้องโดยตรงกับงานนะ"
"ไอ้เรื่องแบลคแอโร่เนี่ย เราจะคุยกันเมื่อไหร่ก็ได้ คุณลูเชียส แต่วันนี้ผมอยากจะคุยเรื่องอื่น
เอาให้ชัวร์ว่ามันจะไม่มีอะไรขลุกขลักทีหลังน่ะนะ"
"เอ้า จะคุยไรก็ว่ามา"
"คุณลูเชียส... คุณได้ยินที่ท่านรองประธานาธิปดีแซมซั่นพูดมั้ย ไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะพูดอย่างงั้น"
"มันก็แค่บทพูดที่มีคนร่างให้เท่านั้นแหละน่า ผมว่าคุณอคติกับเขาเองมากกว่า
จริงๆผมเองก็ไม่ได้รักอะไรเขามากมายหรอกนะ แต่ตราบใดที่ผมยังใช้เค้าได้ มันก็โอเค
....ซึ่งสำหรับผม คุณเองก็อยู่ฐานะไม่ต่างกับเขาหรอก"
"นี่คุณกำลังขู่ ผมเรอะ... คุณลูเชียส ผมนึกว่าเราจะคุยกันดีๆได้ซะอีก"
"คุณรู้มั้ย 'พวกเขา' เริ่มไม่พอใจการทำงานของคุณ เค้าต้องการให้คุณกำจัดแซม
ต้องการให้คุณเลิกผลาญเวลา ผลาญเงินทองพวกเขาอย่างเปล่าประโยชน์สักที"
"เดี๋ยวๆๆๆ ถ้า มากิโด้ จะเล่นกับผมแบบนี้......"
"ผมขอพูดช้าๆชัดๆอีกครั้งนะรี๊ด... มากิโด้เป็นคนคิดแผนนี้ มากิโด้เป็นคนลงทุนงานนี้
ดังนั้นมากิโด้มีสิทธิที่จะไม่พอใจใครก็ตามที่ทำให้งานของเค้ามีปัญหา"
"ไม่เลยลูเชียส มากิโด้ไม่ต้องไม่พอใจอีกต่อไปแล้ว ผมนี่แหละจะจัดการไอ้แซมเอง
เพราะ ไอ้แบลคแอโร่ของคุณมันไร้ความสามารถเองต่างหาก"
"คุณไม่ต้องมาวิพากษ์วิจารณ์แบลคแอโร่ของผมหรอกรี๊ด... คุณไปจัดการธุระของคุณเองดีกว่า"
"โธ่... อะไรๆก็ผมออกหน้าตลอด คุณรู้อะไรมั้ยคุณลูเชียส ไอ้คนที่อยู่หน้าฉากอย่างผมเนี่ย
มันเสี่ยงแค่ไหน มันโจ่งแจ้งโล่งโจ้งไปหมด... ไฟเวทีส่องโร่มาที่ผมคนเดียว"
"หึๆ สถานการณ์อย่างนี้ ใครๆก็อยากปลอดัยล่ะสินะ"
"นั่นสิ พูดถึงเรื่องความปลอดัย... ลูเชียส ทำไมคุณถึงยังจะมาปรากฏตัวที่นี่อีก "
"ก็แหม... ผมมาดูแลธุรกิจผม ผมเป็นคนไม่ชอบปล่อยบริษัทผมให้แล้วแต่เวรแต่กรรมหรอกนะ
แล้วจะให้ผมจ้างเทิธปาตี้มาดูแลงานให้ ผมคงไม่ล่ะ"
"ด้วยความเคารพนะคุณลูเชียส คุณสมควรจะอยู่ที่ปารีสมากกว่านะตอนนี้ สถานณการณ์ช่วงนี้
มันหน้าสิ่วหน้าขวาน คนของผมก็ยุ่งๆอยู่ คงไม่สะดวกจะดูแลความปลอดัยให้คุณ 24ชม.หรอกนะ"
"ก็ผมไม่ได้ขอให้คุณมาดูแลผมนี่"
"คุณแน่ใจเหรอคุณลูเชียส... ที่ผมทำนี่ก็เพื่อปกป้องตัวคุณเอง และารกิจของเราหรอกนะ"
"หึๆ รี้ด... ของบางอย่างมันก็ต้องใช้ความพิสวาทส่วนตัวอะนะ เราคุยกันเสร็จแล้วใช่มั้ยผมมีธุระต่อ"
"...............งั้นผมขอตัว คุณลูเชียส"
ดูท่าการเจรจาในครั้งนี้ของรี๊ดจะไม่บรรลุผล แซมและกริมแทบจะไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
นอกจากชื่อ มากิโด้ ตัวละครลึกลับตัวใหม่ซึ่งดูเหมือนจะเป็นตัวพ่อจริงๆของงาน
"พวกเค้าแยกกันแล้วแซม นายตามรี๊ดไปที"กริมสั่งการแซมทางวิทยุ
"ผิดแล้วกริม... เราต้องเลือกตามลูเชียสต่างหาก อย่างรี๊ดตามเค้าเมื่อไรก็ได้"
"อืม.. ชั้นเห็นด้วย ชั้นก็อยากรู้เหมือนกันว่า มากิโด้ เนี่ยเป็นใคร ลูเชียสเป็นเบาะแสเดียวของเรา
ในตอนนี้ซะด้วยสิ..... โอเค... ที่นั่นมันลับตาคนดี ชั้นจะช่วยถ่วงเวลาลูเชียสให้อยู่ที่นั่นก่อน"
กริมโทรเข้าไปยังโทรศัพท์มือถือของลูเชียส เพื่อถ่วงเลาให้แซมเข้าถึงตัวเขา
"ลูเชียส แกลเลียต พูดสาย..."
"คุณลูเชียสคะ ดิชั้น แอนนา กริมโดทิเยอร์ จากเทิธเอชเชรอนนะคะ"
"อ่อ.. ผมรู้จักคุณนี่ นี่ผมเพิ่งคุยกับหัวหน้าคุณเสร็จไปเมื่อกี้นี่เอง รี๊ดจะเอาอะไรอีกล่ะ"
"ค่ะท่าน ประธานรี๊ดของเราต้องการย้ำกับท่านว่า การเจรจาในวันนี้ไม่น่าจะจบลงแบบนี้
เพราะมันอาจส่งผลต่อารกิจของเราในอนาคตได้น่ะคะ ท่านประธานรี๊ดจึงอยากขอนัดคุย
กับท่านอีกครั้งในโอกาสต่อไปค่ะ"
"โธ่... เจ้าความคิดจริงนะ นายของคุณนี่... คำตอบคือไม่ เหมือนเดิมแหละคุณ"
"เอ่อ.. ถ้างั้น ท่านประธานต้องการทราบว่า ทางเราพอจะทำอะไรให้ท่านได้เผื่อท่านจะ
เอาเรื่องนี้ไปพิจารณาอีกครั้งได้มั้ยคะ"
"อ่อ... เหอะๆๆ สินบนไง"
"เอ่อ.. คุณลูเชียสคะ ดิชั้นว่าท่านคงจะเข้าใจจุดประสงค์ที่ดิชั้นโทรหาท่านผิดไปนะคะ"
"อืม... ก็คงงั้นแหละนะ นี่... คุณกริมดอทิเยอร์ ผมขอพูดอีกครั้งเดียวนะ
สิ่งที่ผมต้องการจาก ไอ้ประธานทอมรี๊ดของคุณเนี่ยมีแค่อย่างเดียว
คือ ผมต้องการให้เค้าทำงานเห่ยๆของเค้าให้เสร็จซะทีเท่านั้นแหละ
..... คุณไปบอกเค้าตามนี้เลยนะคุณกริม "
"เอิ่ม... ถ้า ถ้าท่านจะกรุณาถือสายรอสักครู่ดิชั้นจะต่อสายตรงให้ท่านได้คุยกับท่านประธาน
ท่านจะได้บอกเค้าด้วยตัวเองเลยดีมั้ยคะ"
"เออ.. ต่อมาเลย"
แซมอาศัยเวลาที่กริมซื้อให้นี้ เข้าถึงตัวลูเชียสในที่ๆเหมาะเจาะกับการเค้นความจริง
ายในโถงอนุเสาวรีย์ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครช่วยเขาได้
"ท่านคะ.. ท่านประธานกำลังมาคุยค่ะ ขอโทษที่ให้รออีกสักครู่นะคะ"
"เออ.. ทำไมนานนักวะ"
ผัวะ!!!!!! แซมจิกคอหอยลูเชียสทันทีที่ถึงตัว
"อย่าหาว่ายุ่งเลยนะ กุแนะนำว่าอย่าไปพูดกับยัยแสบอย่างนั้นจะดีกว่า"
"การ์ด การ์ด... เฮ้ย... ช่วยด้วย"
"เหอะๆ ใครจะช่วยเมิงได้วะลูเชียส บอกมา เมิงเกี่ยวข้องกับรี๊ดยังไง"
"หึๆๆ ลองถามดีๆสิวะ เผื่อผมอยากจะบอก"
ไม่รู้ผู้ร้ายเกมนี้มันซาดิสหรือยังไง ต้องให้ซ้อมก่อนทุกคนเลย
แต่แซมก็จัดให้พวแกเค้าได้เสมอ โพล๊ง!!!หัวลูเชียสกว่าครึ่งทะลุเข้าไปในทีวี
"อ๊ากกก... โอย แกนี่มันไม่รู้อะไรเลยจริงๆ มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าไอ้รี๊ดนั่น
มันใหญ่กว่าเทิธแอชเชรอน ไอ้พวกนี้มันก็แค่ลิ่วล้อทั้งนั้น"
"แล้วทำไมรี๊ดถึงอยากให้นายออกจากประเทศ"
"ท่าทางนายจะต้องพัฒนาฝีมือการสอบสวนอีกสักหน่อยวะ ถ้าอยากได้คำตอบ"
แซมพัฒนาเป็นการเตะผ่าหมาก แล้วจับหัวโขกกับคอนโซลเครื่องเสียง
"อูยยย...ไอ้รี๊ดมัน... มันอยากจะเล่นอะไรบางอย่างตอนที่ EMPระเบิด
มันมีทั้งหมด 3ลูก กระจายอยู่ในเมือง แล้วมันก็จะบึ้มในอีกไม่กี่ชม.นี่แล้วด้วย
ไอ้รี๊ดมันอยากจะโชว์อะไรเจ๋งๆให้คนบางคนดูนะ โชว์ออฟว่างั้นนะ อั่ก..."
"EMP เหรอ มันวางระเบิดไว้ที่ไหน"
"กั๊กๆๆ กราบตีนกุก่อนดิวะ"
เช่นเคย... แซมต้องเอาตีนง้างปาก มันถึงจะบอก
"โอยๆๆ... กุจะไปรู้ได้ไงวะว่ามันวางไว้ไหน มันเป็นส่วนึงของแผน
เมิงหยุดมันไม่ได้หรอกฟิชเชอร์ เส้นมันใหญ่มาก แถมตอนนีมันก็สายเกินไปแล้วล่ะวะ"
"..... ไอ้มากิโด้เป็นใคร"
"เค้าเป็นผู้ที่กุมบังเหียนประเทศนี้ และที่มอสโคว(รัสเซีย) ปักกิ่งก็ด้วย แล้วก็อีกหลายที่
แล้วถ้าไอ้รี๊ดทำงานของมันเสร็จเมื่อ....."
เปรี้ยงงงงง!!!! เสียงปืนดังขึ้น ร่างของลูเชียสทรุดฮวบลงทันทีทั้งที่ยังพูดไม่จบประโยค
แซมหันขวับไปทางมือปืน มันเป็นชายผิวขาว ใส่เสื้อเกราะของตำรวจ กำลังวิ่งออกจากพื้นที่
สังหาร ไม่หนีเปล่ามันยังประกาศเข้าวิทยุตำรวจอีกด้วย
"มีเจ้าหน้าที่บาดเจ็บๆ!!!!!!!!!"
"แซม... เกิดอะไรขึ้น แซม" กริมถามสถานการณ์
"ลูเชียสตายแล้วน่ะสิ ไอ้มือปืนวิ่งหนี"
"แซม เราต้องการมือปืนนั่นแบบเป็นๆ มันอาจเป็นเบาะแสเดียวระหว่าง เทิธเอชเชรอน
กับมากิโด้ ตามมันไป"
แซมสับขากวดมือปืนสุดตัวทันที มือปืนรู้ว่าการหนีของมันมีผู้ติดตาม
จึงหันมายิงสวนเป็นระยะ เท่านั้นยังไม่ซวยพอ...
"แซม ยุ่งแล้ว เสียงปืนเรียกตำรวจมา แต่นายห้ามฆ่าเจ้าหน้าที่นะ คำสั่งท่านประธานาธิปดี"
เนื่องจากการแต่งกายของมือปืนคล้ายตำรวจ มันก็เลยวิ่งผ่านตำรวจไปหน้าด้านๆอย่างงั้น
แต่ตำรวจดันยิงแซมแทน แม้กระนั้นแซมยังคงตามติดจี้ตูดมือปืนได้อยู่
"แซม จู่ๆตำรวจก็ถอนตัวออกไปล่ะ"
"ทำไมอะ"
"ไม่รู้สิ เดี๋ยวขอชั้นแฮคเข้าวิทยุตำรวจสักแปบ"
แซมไม่มีเวลารอคำตอบ สับขากวดมือปืนไปสุดแรง แต่ไม่ทันแล้ว
มือปืนถึงรถที่จอดเตรียมไว้หลบหนีแล้ว แต่ทันทีที่มันสตาทรถ
สปอทคันหรูของมันก็ระบิด ตูมมม!!!! ขึ้นมาทันที
แรงระเบิดถึงกับทำให้แซมกระเด็นไปด้วยแม้จะอยู่ห่างออกไปหลายเมตร
เจ้ามือปืนถูกคาร์บอมจากผู้จ้างของมันเองปิดปากไปซะแล้ว
"แซม... นายเป็นไรมั้ย"
"เอ่อ...ถ้าทางทฤษฏีล่ะก็ ไม่เป็นไร"
"ยังฮาได้อีกนะ แต่ตอนนี้มีกองกำลังเทิธเอชเชรอนเป็นฝูงกำลังไปที่นั่น"
"แล้วตำรวจล่ะ พวกนั้นไม่ละเลงเลือดกันเละเต็มถนนเหรอ"
"แซม พวกเทิธเอชเชอรอนนี่แหละ เป็นคนสั่งให้ตำรวจถอนตัวไปเอง
จะได้ปิดปากนายได้ถนัดๆไง"
"ท่าทางผมต้องการแทกซี่พร้อมคนขับสักคันแล้วล่ะ ถ้าจะหนีอะนะ"
"นายจำซีเครทเซอวิส ของท่านประธานาธิปดี ที่พานายเข้างานได้มั้ย
เค้ากำลังไปรับนายออกมา แต่คงใช้เวลาสักพักกว่าจะถึง
นายต้องเอาตัวรอดเองไปก่อนนะตอนนี้"
กลุ่มเทิธเอเชรอน ล้อมกรอบแซมไว้ทุกทาง แซมอาศัยลูกล่อลูกชน
ก็สามารถมีชีวิตรอดจนกระทั่งรถมารับได้ เมื่อสารถีเป็นถึงซีเครทเซอวิส
แซมซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังกระโปรงย่อมออกไปจากคิลโซนได้โดยปลอดัย
===================================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
===================================================
MISSION 8 : third echelon HQ
14 ชม.หลังจากนี้
ทำเนียบขาว วอชิงตัน ดีซี
แซมซึ่งถูกมัดมือไพล่หลัง จำเป็นต้องเดินไปตามคำสั่งของกริมหญิงสาวที่เคยเป็น
ผู้ร่วมงานของเขาเข้าไปยังห้องๆนึง ซึ่งห้องนี้เป็นห้องที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก
ห้องนั้นคือ.... ห้องรูปไข่* อันโ่ด่งดังนั่เอง
ซึ่งบัดนี้ถูกยึดโดยหน่วยพิเศษของเทิธเอชเชรอน นำโดย ทอม รั๊ด หนึ่งในจักรกลสำคัญของเรื่องทั้งหมด
[[*ห้องรูปไข่ (Oval room) เป็นห้องทำงานของประธานาธิปดีแห่งสหรัฐอเมริกา
ซึ่งเป็นห้องที่ทรงเกียรติ มีมนต์ขลัง สวยงาม และเป็นห้องที่ใช้วาดประวัติศาสตร์
ของอเมริกามาโดยตลอด... แต่คนDGOอย่างเรา น่าจะอยากเห็นห้องรังไข่มากกว่า
ว่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ]]
===================================================
"จนถึงตอนนี้แหละ คุณจะเห็นได้ชัดเจนเลยว่าแซมเค้าเปลี่ยนไปขนาดไหน
ที่ถึงขนาดบุกเข้าเทิธเอชเชรอน ปกติเค้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์กับองค์กรเข้ากระดูกดำเลยทีเดียว
แต่ตอนนี้... เค้าถึงกับวิ่งเข้าถ้ำเสือเองเลย
แซมเค้ารู้.. ว่าจุดอ่อนของสำนักงานใหญ่เทิธเอชรอนนั่น มันอยู่ที่หม้อแปลงหลัก
และหม้อแปลงสำรองที่อยู่ในลานจอดรถ ขอแค่C4สักลูกสองลูก ถูกที่ถูกเวลา
มันก็จะทำให้ระบบรักษาความปลอดัยเป็นง่อยทันที แม้จะแค่แปบเดียวก็เหอะนะ
แต่นี้มันแซม ฟิชเชอนะ... เค้าขอแค่แปบเดียวแค่นั้นแหละ เค้าก็ไหลผ่านระบบ
รักษาความปลอดัยเข้าไปได้แล้ว... แต่ครั้งนี้แซมเค้าไม่อยากแอบ
เค้าอยากประกาศให้โลกรู้... ว่าเค้ามาแล้ว"
ที่ถึงขนาดบุกเข้าเทิธเอชเชรอน ปกติเค้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์กับองค์กรเข้ากระดูกดำเลยทีเดียว
แต่ตอนนี้... เค้าถึงกับวิ่งเข้าถ้ำเสือเองเลย
แซมเค้ารู้.. ว่าจุดอ่อนของสำนักงานใหญ่เทิธเอชรอนนั่น มันอยู่ที่หม้อแปลงหลัก
และหม้อแปลงสำรองที่อยู่ในลานจอดรถ ขอแค่C4สักลูกสองลูก ถูกที่ถูกเวลา
มันก็จะทำให้ระบบรักษาความปลอดัยเป็นง่อยทันที แม้จะแค่แปบเดียวก็เหอะนะ
แต่นี้มันแซม ฟิชเชอนะ... เค้าขอแค่แปบเดียวแค่นั้นแหละ เค้าก็ไหลผ่านระบบ
รักษาความปลอดัยเข้าไปได้แล้ว... แต่ครั้งนี้แซมเค้าไม่อยากแอบ
เค้าอยากประกาศให้โลกรู้... ว่าเค้ามาแล้ว"
===========================================
"แซม... นายยังอยู่ที่ลานจอดรถรึเปล่า ออกมาได้แล้ว"
กริมเรียกแซมทางวิทยุ
"อยู่... แม่มกลื่นยังกับยางเก่าๆเลย" แซมบ่นถึงกลิ่นหลังกระโปรงรถ
ซึ่งขณะนี้จอดอยู่ในลานจอดชั้นนอกอาคาร แต่การที่จะเข้าไปชั้นในของอาคารนั้น
ไม่ได้ง่ายขนาดนี้
"ทำไงได้ ทางนี้แหละสะดวกสุดแล้ว คราวนี้เอาC4ไปติดหม้อแปลงหลัก กับหม้อแปลงสำรอง
แต่อย่าเพิ่งกดระัเบิดล่ะ นายต้องไปกดที่หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับ เพราะทันทีที่
ไฟดับ จะมีประตูหลายชั้นลงมาบลอคทุกทางเข้าของตึกในไม่กี่วิ นายต้องอยู่แถวๆนั้น
ถึงจะเข้าไปทัน"
"ไอ้หม้อแปลง 2ลูกนั่นอยู่ที่ลานจอดรถทั้งคู่เลยใช่มะ"
"ใช่... แต่มันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันหรอกนะ
แล้วก็... อย่าให้การ์ดรู้ว่านายมาที่นี่ล่ะ มันจะปิดประตูทันทีที่เห็นนาย
แล้วนายก็จบเห่ทันที อีกอย่าง... อย่าให้กล้องจับาพนายได้เด็ดขาด"
แซมจับจ้องไปที่ป้อมยาม ซึ่งมีการ์ดเพียงสองคน ระหว่างนั้นเขาได้ยินข่าวผ่านทีวี
ของยาม นักข่าวรายงานว่าขณะนี้การปราศัยของรองประธานาธิปดีต้องเลื่อนออกไป
เพราะ นักธุรกิจใหญ่ลูเชียส ได้เสียชีวิตด้วยหัวใจวายขณะเตรียมงาน
เทิธเอเชอรอน ถึงกับบิดเบือนสาเหตุการตายที่แท้จริงของลูเชียสเอาไว้
หวังไม่ให้กระโตกกระตากจนประทบกับแผนการ ระเบิดEMP ทั้ง3ลูกนั้น
แซมถึงอาคารจอดรถชั้นในแล้ว การ์ดถูกวางกำลังไว้เต็มอัตรา แต่ก่อนที่พวกมันจะรู้ตัว
ว่าแซมลอบเข้ามา เขาก็ถึงหม้อแปลงของตึกนี้ และวางC4ซึ่งพร้อมที่จะระเบิดทันที
ที่แซมกระดิกนิ้ว
"เร่งมือหน่อยแซม สายของชั้นส่งSMSมาว่า พวกการ์ดสงสัยแล้วว่าเขายังซ่อนตัวอยู่ในอาคาร
เค้าชื่อ ชาลี ฟรายแมน"
"เขาไว้ใจได้แค่ไหน"
".... เออสิ ถ้าไม่ไว้ใจแล้วชั้นจะให้ทำงานนี้เหรอ"
"อืม.. ได้อย่างที่พูดก็โอเค เค้ารออยู่ไหนล่ะ"
"แถวๆห้องเซิฟเวอร์อะ รีบๆไปพบเขาซะก่อนที่การ์ดจะไปเจอ ไม่งั้นเค้าช่วยคุณไม่ได้แน่ๆ"
แซมขึ้นลิฟท์จากลานจอดรถมายังโถงต้อนรับตรงๆอย่างนั้นเลย
แถมยังเข้าไปรีจิสที่หน้าเคาน์เตอร์กับโอปเรเตอร์สาวที่ใส่เสื้อเปิดนมครึ่งนึงอีกด้
วย
"ตรี๊ดๆๆๆๆ" แซมยังไม่ทันจะเอ่ยปาก โทรศัพท์ของโอปเรเตอร์สาวก็ดังขึ้นซะก่อน
"สวัสดีค่ะ ต้องขออัยด้วยค่ะ ขณะนี้ทางเรากำลังปิดทำการเพื่อการตรวจซ่อมบำรุงน่ะค่ะ
กรุณาติดต่อกลับในโอกาสหน้านะคะ ขอบคุณค่ะ"
เห็นได้ชัดว่าเทิธแอชเชรอนถึงกับปิดทำการชั่วคราว แสดงว่าคงมัวแต่เตรียมการ
ในงานระเบิด EMPที่จะมาถึงนี่ให้เต็มกำลัง
"ต้องขออัยนะคะ ทางบริษัทเราปิดทำการตั้งแต่ช่วงเย็นแล้วค่ะ" โอปเรเตอร์พูดกับแซม
"ผมมาพบ คุณทอม รี๊ด"
"ขณะนี้คุณ รี๊ด ไม่สามารถมาพบคุณได้ตอนนี้ค่ะ แต่ถ้าคุณจะนัดล่วงหน้าดิชั้นก็จะ
บันทึกไว้ให้นะคะ ประทานโทษ...ไม่ทราบว่าจากคุณอะไรคะ"
"ฟิชเชอ... ผมเคยทำงานที่นี่น่ะ" แซมไม่ตอบเฉยๆ ดันควักรีโมทC4ออกมากดเล่นด้วยซะงั้น
บรึ้มมมมม!!!!! ระเบิดC4ที่แซมวางไว้ที่หม้อแปลงทำงานของมันตามหน้าที่
ส่งผลให้ไฟฟ้าดับทั้งอาคารทันที
"ฉุกเฉินๆๆ ระบบรักษาความปลอดัยล้มเหลว ประตูฉุกเฉินจะปิดโดยอัติโนมัติายใน 5 4 3...."
เสียงประกาศฉุกเฉินบวกกับรีโมทที่แซมกดต่อหน้าเธอนั้น ทำให้โอปเรเตอร์สาว
ถึงกับมุดลงใต้โต๊ะจนฟองน้ำเบี้ยวไปข้าง
"5 4 3 2 .... ประตูนิรัยกำลังปิด ๆ ๆ ๆ"
ประตูเหล็กกันแรงระเบิดกำลังเลื่อนปิดลง แต่ไม่ไวไปกว่าที่แซมจะไถลตัวเข้าไปได้ทันท่วงที
สิ่งที่แซมต้องทำเป็นอันดับแรกคือ ติดต่อกับสายของกริมที่แอบรอพบเขาอยู่ด้านในอาคารก่อน
...........
.......
...
"ชี่ๆๆ นายๆ ทางนี้ นายคือ ฟิชเชอ ใช่ปะ"
แซมหันไปตามเสียงเรียก พบชายร่างอ้วนพยายามแอบไม่ให้ใครเห็นร่างตุ้ยนุ้ยของเขา
"แล้วนาย.... ฟรายแมนเหรอ"
"ช่าย... ช่าย... นายคือฟิชเชอร์จริงๆนะ แอนนาบอกผมว่าคุณจะมา โว้ว...
คือ.. คือ.. ผมเนี่ยเป็นแฟนพันธ์แท้ของคุณเลยนะครับ ตั้งแต่คุณยังทำงานที่นี่
จริงๆนะ คุณคือบร๊ะเจ้าแซมสำหรับผม"
"ผมโคตรจะซาบซึ้งเลย... คุณมีอะไรจะให้ผมใช่มั้ย" แซมตัดบท
"นี่ไงนี่... อัลตร้า ไฮฟรีเควนซี่ โซน่า กูเกิ้ล (แว่นความถี่คลื่นเสียง)
ไอ้นี่โคตรจะเจ๋งเทพเมพขิงกว่า สปลินเตอร์เซล คนไหนๆเคยใช้ รุ่นใหม่สุดๆ ลองสิครับๆ"
"ถ้าคุณมีเจ้านี่ คุณสามารถมองในที่มืด มองทะลุกำแพงบ้างไรบ้าง... ได้หมดอะ เจ๋งป่ะล่ะ"
"เออเว้ย... เจ๋งดี
"แล้ว ๆ ๆ ที่ตึกนี่มันจะมีปืนเซ็นเซอร์ ถ้าคุณทะลึ่งไปถูกมันเข้า ปืนกลบนเพดานจะยิงคุณ
ปุๆๆๆๆๆ ตับไหลไตทะลักทันที... แบบว่าปืนมันเทพอะ ผมเป็นคนคิดค้นมันเอง
โทษทีนะ แหะๆๆ แต่แว่นนี่จะทำให้คุณมองเห็นเซ็นเซอร์มันอะนะ "
"แล้วก็ๆ ๆ ๆ เอ่อ... คือ มันจะมีหน่วยพิเศษบางคนมีแว่นนี่ไปทดลองใช้ด้วยอะ
ก็... แค่อยากจะบอกว่า ถ้าคุณเห็นเค้าก็แสดงว่าเค้าอาจจะเห็นคุณด้วยก็ได้ ระวังนะ"
"ขอบใจมากนายตุ้ยนุ้ย นายชิ่งได้แล้วล่ะ"
"โอ๊ยย... ไม่ต้องห่วงผม เดี๋ยวผมเดินไปหาการ์ดแล้วบอกว่าผมอ่านหนังสือจนหลับไป
เดี๋ยวการ์ดก็พาผมไปส่งออฟฟิศเองแหละ เหอะๆ.. โชคดีนะครับคุณแซม"
ทันทีที่ได้ของเล่นใหม่แซมก็ได้ใช้ทันที แว่นทำให้เค้ามองเห็นผู้บุกรุกที่ย่องเงียบ
เข้ามาในห้องเซิฟเวอร์ทะลุกำแพงชัดเจน แทบไม่มีการต่อสู้ผู้บุกรุกทั้ง4ก็นอนแน่นิ่ง
คราวนี้ก็ได้เวลาเริ่มงานจริงๆสักที ออฟฟิสของรี๊ดคือเป้าหมาย
แต่แล้วอุปสรรคใหม่ก็งอกขึ้นมาตรงหน้า ปืนกลหนักอัตโนมัติที่แขวนเด่นอยู่บนเพดานทางเข้า
ทำให้แซมผิดสังเกตและเปิดแว่นโซน่าร์ดู แซมจึงเห็นว่ามีเซนเซอร์ที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น
ระโยงระยางเต็มไปหมด ถ้าเขาไปโดนแม้สักเส้นปืนกลบนเพดานก็จะทำงานทันที
แต่ด้วยแว่นของตุ้บนุ้ยทำให้แซมเล็ดรอดเซนเซอกริ๊ดไปถึงออฟฟิศของรี๊ดได้สบายๆ
"ฟังนะ คุณรี๊ด มันเป็นส่วนนึงของข้อตกลงนะ การคุ้มครองไง คุณก็คุ้มครองผมสักทีสิ!!!"
แต่แทนที่จะเจอรี๊ด เขากลับเจอโจทย์เก่าอย่าง โคบิน แทน...
ดูเหมือนโคบินกำลังโทรคุยกับรี๊ดอยู่
"ผมบอกคุณแล้วว่าไอ้แซมมันเข้ามาที่นี่ คุณทำอะไรสักอย่างสิ มันจะฆ่าผมอยู่แล้วนะ
... อะไรนะ ไม่ๆ แค่นั้นยังไม่พอ เพิ่มการ์ดสิ อะไรนะ..."
แซมไม่ยอมรอให้มันพูดจบ เขาเผยตัวต่อหน้าโคบินทันที
"โอ้.. ชิบหายละ แซม เอ่อ... ชั้นอธิบายได้นะแซม คือ"
ผัวะ!!! ผัวะ!!! แซมทักทายโจทย์เก่าด้วยสองมือ
"คราวนี้ไม่มีใครช่วยเมิงได้แน่โคบิน เมิงบอกมา รี๊ดวางแผนอะไรไว้"
"คือ... รี๊ดทำงานให้มากิโด้ รี๊ดใช้เทิธเอชเชรอนเพื่อเอาEMP มาใช้ในเมืองนี้
แล้ว... แล้วชั้นก็ช่วยเค้าติดตั้ง.... แค่เนี้ยเองอะ"
แซมถีบโคบินร่วงลงจากชั้นลอย ท่าเดียวกับ 300เด๊ะๆ
"ทำไม.. ทำแบบนี้แล้วไอ้รี๊ดมันจะได้อะไร"
"โอ่ย... ประธานาธิปดีไง พวกมันจะเก็บประธานาธิปดีหลังจากEMPระเบิด
EMPจะทำให้เมืองทั้งเมืองเป็นง่อย แล้วอาศัยโอกาสนี้เก็บเค้าคืนนี้อะ!!!"
"แล้วทำไมเป้าหมายถึงเป็นประธานาธิปดีวะ"
"โอ๊ย... กุบอกไม่ได้โว้ย (กุต้องโดนตีนก่อน เหอะๆ)"
"ก็...ก็ยัยประธานาธิปดี มันไม่ยอมตามน้ำนี่หว่า แต่.. รองประธานาธิปดี
อะเป็นคนของมากิโด้... อูย... หลังจบเหตุการรี๊ดมันก็จะได้เลื่อนยศเป็นพระเอกกอบกู้
สถานการณ์ที่มันสร้างขึ้นเองไงละเว้ย"
"เหอะ... ไอ้บวบดิบรี๊ด คำถามสุดท้ายละ ซึ่งแม่มสำคัญโคตรๆเลยว่ะ
เมิงรู้อะไรเกี่ยวกับลุกสาวกุบ้าง หือ?"
"ชั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับยัยเด็กนั่นเลยนะ แซม..โอย.. ก็อย่างที่บอกแกไปแล้วไงวะ
เค้าให้รูปลูกสาวแกมา แล้วก็ให้ชั้นหาศพที่แมทกัน มันก็แค่งานปกติของชั้นเท่านั้นเองง่า
ลองถามเพื่อนแกดิวะ ยัยกริมนั่นอะ ชั้นเคยทำงานกับเธอ เธอรู้เรื่องนี้มากกว่าชั้นอีกน๊า"
กร๊อบ!!!ท่าไม้ตายถอดกระเดือกของแซมที่ใช้ปลิดชีพมาตลอด
แต่ไอ้หนังเหนียวโคบินดันไม่ตาย แต่แซมก็ปล่อยให้มันนอนลูบกระเดือกอยู่อย่างนั้น
โทรศัพท์ที่โคบินคุยค้างไว้กับรี๊ดนั้น ทำให้รี๊ดรู้ว่าแซมอยู่ที่ออฟฟิศเขา
หน่วยพิเศษเทิธเอเชอรอนโรยตัวลงมาชาจทันที แทคติคระเบิดควันที่พวกเขาใช้
เมื่อเจอกับแว่นโซน่าก็เหมือนพวกเขาเดินเข้ามาให้แซมยิงเปล่าๆปลี้ๆ
"กริม.. เมื่อกี้ผมเพิ่งคุยกับโคบินเพื่อนคุณอะนะ รี๊ดมันอยู่กับมากิโด้
วันนี้มันจะลอบสังหารประธานาธิปดี EMPที่พวกมันจิ๊กมาจะใช้เพื่อให้เมืองเป็นง่อย
ผมว่า.. ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณสักหน่อย ออฟฟิศคุณอยู่ไหนล่ะ"
"เราคุยกันผ่านเทเลเพลเซนก็ได้ ไปที่ออฟฟิศชั้นสิ"
เมื่อถึงออฟฟิศกริม เสียงโทรศัพท์ดังรออยู่ก่อนแล้ว เพียงแซมกดรับสาย
าพเรียลไทม์ของกริมคู่สนทนาก็ปรากฏขึ้นบนจอ
"ไหนบอกผมทีซิกริม เรื่องซาร่า คุณโกหกผมทำไม"
"มันเป็นแผนของแลมเบิทน่ะแซม เค้าทำเพื่อปกป้องนายและซาร่า"
"ไม่... ไม่จริง"
"ถ้าไม่เชื่อล่ะก็ แลมเบิทเค้าบันทึกเรื่องนี้เอาไว้ในออฟฟิศเค้า
ก่อนเรื่องที่นิวยอค เค้าทิ้งแอคเซสให้ชั้น และมีแค่ชั้นคนเดียวเท่านั้น
ที่เข้าไปดูได้ ฟังนะ... นี่คือเรื่องที่เค้าจะพูดเกี่ยวกับซาร่า"
กริมเปิดเทปบันทึกเสียง ที่แลมเบิททิ้งไว้เป็นหลักฐานก่อนตาย
ว่าการที่เค้าหักหลังแซมนั้น เป็นความหวังดีทั้งในฐานะหัวหน้า และสหาย...
"ซาร่า ฟิชเชอ... ผมได้รับข่าวกรองมาว่ามีผู้ประสงค์ร้ายกับเธอ
ข้อมูลมาจากสายของผมเองในเทิธเอชเชรอน ผมเกรงว่าการที่เธอถูกจ้องทำร้ายในครั้งนี้
เกี่ยวข้องกับแซมโดยตรงเลย แซมอาจจะใจอ่อนได้ถ้าพวกมันใช้ซาร่ามาขู่
ซึ่งผมจะยอมให้มันเกิดขึ้นไม่ได้"
"ผมก็เลย.. ต้องตัดสินใจทำเรื่องที่ไม่อยากจะทำนี่ ผมคิดว่าถ้าเกิดให้ซาร่า
ทำเป็นตาย ก็จะทำให้เธอหลุดจากการเป็นเป้าหมายในครั้งนี้
ซึ่งก็จะทำให้แซมทำงานสะดวกขึ้นด้วย แน่นอนว่าแซมต้องเจ็บปวด
แต่ซาร่า... เธอจะปลอดัย"
"ต่อไปเป็นรายละเอียด การสร้างตัวตนใหม่ให้กับซาร่าราบรื่นดี ศพที่หามา
แอบอ้างเป็นซาร่าก็ไม่มีปัญหา แต่ปัญหาคือ... ผมโกหกเพื่อนรักผม
ไปบอกเค้าลูกสาวเค้าตายแล้ว... แอบใช้ความทุกข์ของเขาเพื่อเป็นประโยชน์
แก่เอชเชรอน"
""และส่วนที่น่าเศร้าที่สุดคือ.. สุดท้ายผมก็จับไอ้ตัวการที่ปองร้ายซาร่าไม่ได้
ตัวอันตรายของแซม และซาร่า ยังคงลอยนวล ซึ่งถ้าเป็นอย่างงี้ผมก็คงต้อง
โกหกเขาต่อไปแบบนี้ก่อน อาจจะมีบางที......"
แซมฟังได้เท่านี้ สติเขาก็เริ่มหลุดลอย สับสน โกรธแค้น
แซมระบายออกด้วยการทำลายสิ่งของในออฟฟิศของกริม
"แซม... แซม...ฟังชั้นสิ ตั้งสติหน่อย แซมมมมม"
"อะไรวะ!!!!!!
"นายฟังชั้นนะ.... อะไรที่มันเกิดขึ้นแล้ว มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
แต่ตอนนี้ชั้นต้องการนายนะแซม ชั้นต้องการแซมคนเดิมที่ชั้นเคยร่วมงานด้วย"
"เธอไม่ได้ยินเหรอ เขาตายไปแล้ว!!! จะทำอะไรได้อีก"
"แซมมมม!!! ชั้นได้ศึกษาข้อมูลที่นายแฮคมาแล้ว เรารู้ว่าพวกมันกำลังจะทำอะไร
เราหยุดมันได้นะแซม"
"แล้วคุณจะเอาอะไรกับผมอีกหือ??"
"พวกมันตั้งระเบิดEMPไว้ทั้งหมด 3ที่ เมื่อมันระเบิดมันจะกระทบไปทั้งโซน
นายต้องไปปลดระเบิดให้ได้"
"แล้วทำไมผมต้องทำด้วย??"
"ก็เพราะ... มีระเบิดลูกนึงมันอยู่แถวอพาทเม้นของซาร่า ถ้าคุณไปแก้ระเบิดที่นั่นได้
คุณอาจจะช่วยซาร่าได้น่ะสิ"
".......แล้ว อีกสองลูกล่ะ ทำไง"
"เรามีเวลาพอปลดได้แค่ลูกเดียวเท่านั้นแซม เพราะงั้นไปเหอะ...
ไปช่วยชีวิตลูกสาวนายซะ บอกตรงๆชั้นไม่เคยขังเธอไว้อย่างที่ชั้นพูดหรอก
ชั้นทำเพื่ออำให้นายยอมทำตามชั้นเท่านั้นเองแหละ ชั้นรู้ว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรนะ
แต่ชั้นอยากบอกนายว่า... ชั้นขอโทษจริงๆ"
"แล้วเธอล่ะ จะเอาไง"
"ชั้นจะไปทำเนียบขาวกับทอม รี๊ดตามแผน แล้วก็จะพยายามหาทางช่วย
ประธานาธิปดี.... บางทีเราอาจจะเจอกันที่นั่น"
กริมตัดสายเทเลพรีเซน ยุติการสนทนา
แต่แซม... แซมยังรู้สึกคุกรุ่น สับสน โกรธแค้น
"ประกาศ ๆ ขณะนี้โปรแกรมทำลายตัวเองของอาคารเริ่มทำงาน กรุณาออกจาก
ตัวอาคาร และขอให้ทุกท่านอยู่ห่างจากตัวอาคารอย่างน้อย 100หลา"
ดูเหมือนแผนของเทิธเอชเชรอนจะเริ่มแล้ว ด้วยการทำลายหลักฐานที่จะสาว
ไปถึงสาเหตุในการเสียชีวิตของประธานาธิปดีในอีกไม่กี่ชม.ข้างหน้า
แซมหนีออกจากตึกก่อนที่อาคารสำนักงานใหญ่เทิธเอชเชรอนจะเป็นแค่เศษปูน
==========================================
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
MISSION 9 : michigan ave.reservoir
จุดวางEMP โกดังร้าง มิชิแกน
"ตอนนี้แซมรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว.....
เพื่อนรักที่เค้าฆ่าตายกับมือหักหลังเขาด้วยเหตุผลที่แซมเองก็ด่าไม่ลง
เทิธเอชเชรอน สิ่งที่แซมและแลมเบิทช่วยกันก่อร่างสร้างมาพังทลายลง
เมื่อปมปริศนาคาใจทั้งหลายคลี่คลายออก เค้ากลับเป็นตัวของตัวเองจริงๆแล้ว
เค้าพร้อมจะลืมเลือนสิ่งที่กัดกินหัวใจเขา....
ยกเว้นเรื่องกริม....
กริมติดต่อผมว่าเราไม่มีทางทำลายระเบิดได้ทันทั้ง3ลูก เธอเลยวานให้ผม
ไปรับตัวซาร่า แซมสมควรได้รับมัน
ส่วนเธอ... จะเข้าไปในทำเนียบขาว ดูว่าพอจะทำอะไรได้บ้าง
ผมก็เลย... ตอบตกลง
จะให้ผมทิ้งซาร่าในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ก็คงไม่ใช่ผมแล้วล่ะ
แล้วผมก็จะไม่ทิ้งพ่อของเธอด้วย แม้เค้าจะมัวไปตะคอกใส่คนนู้นทีคนนี้ที
เพื่อถามแต่เรื่องที่เค้าอยากรู้ก็เหอะ
นี่แหละ... แซมตัวจริง ของแท้และแน่นอน"
เพื่อนรักที่เค้าฆ่าตายกับมือหักหลังเขาด้วยเหตุผลที่แซมเองก็ด่าไม่ลง
เทิธเอชเชรอน สิ่งที่แซมและแลมเบิทช่วยกันก่อร่างสร้างมาพังทลายลง
เมื่อปมปริศนาคาใจทั้งหลายคลี่คลายออก เค้ากลับเป็นตัวของตัวเองจริงๆแล้ว
เค้าพร้อมจะลืมเลือนสิ่งที่กัดกินหัวใจเขา....
ยกเว้นเรื่องกริม....
กริมติดต่อผมว่าเราไม่มีทางทำลายระเบิดได้ทันทั้ง3ลูก เธอเลยวานให้ผม
ไปรับตัวซาร่า แซมสมควรได้รับมัน
ส่วนเธอ... จะเข้าไปในทำเนียบขาว ดูว่าพอจะทำอะไรได้บ้าง
ผมก็เลย... ตอบตกลง
จะให้ผมทิ้งซาร่าในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ก็คงไม่ใช่ผมแล้วล่ะ
แล้วผมก็จะไม่ทิ้งพ่อของเธอด้วย แม้เค้าจะมัวไปตะคอกใส่คนนู้นทีคนนี้ที
เพื่อถามแต่เรื่องที่เค้าอยากรู้ก็เหอะ
นี่แหละ... แซมตัวจริง ของแท้และแน่นอน"
===========================================
แซมเดินทางมาถึงโกดังเก่าที่เทิธเอชเชรอนดัดแปลงเป็นไซท์วาง
ระเบิด EMPไปแล้ว แม้จะพอมีเวลาแก้เพียงจุดเดียวแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
แน่นอนว่าสมุนของรี๊โเดินกันเกลื่อนไปหมด แซมสะดุดที่ เจ้าหน้าที่เอชเชรอน
คนนึงที่กำลังโทรศัพท์อยู่ในกลุ่มการ์ด ท่าทางจะเป็นตัวใหญ่ไม่เบา
แซมคิดว่าหากสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้บ้าง ก็จะประหยัดเวลาไปไม่น้อย
ไวเท่าความคิด... การ์ดเกือบสิบชีวิต ก็เหลือแต่ร่าง
ส่วนหัวหน้าการ์ดที่เค้าหมายตาไว้นั่นเหรอ... ก็อยู่ในกำมือเขาน่ะสิ
"ไหนลองบอกเรื่องเจ๋งๆมาสักเรื่องซิ แบบว่าพอกุฟังแล้วจะไม่อยากหักคอเมิงอะ"
"แอ่ก.... กุ... กุไม่กลัวเมิงหรอกเว้ย ไอ้ชาวประมง.... อึก"
นายทหารคนนั้นด่าอย่างยากลำยาก เพราะมือของแซมที่บีบขอเค้าแน่น
"เมิงพลาดละว่ะ..." ปึ่ก.. ปั่ก... ผัวะ... (คงไม่ต้องอธิบายนะ)
"กุรู้ว่าข้างในมีระเบิดEMP กุจะปิดมันได้ยังไง?"
"ไม่รู้เว้ย... ถึงกุรู้กุก็ไม่บอก ไอ้รูตรูด อูย..."
แซมกะจะตบล้างน้ำเหมือนอย่างเคย แต่นายทหารผู้นั้นก็ไม่ใช่กากๆ
ควักมีดออกมาจากไหนไม่ทราบ แทงสวนออกมากะจ้วงพุงกะทิของแซม
แต่แซมยึดมีดมันมา ก่อนที่จะปักคืนที่มือมันเอง จนมีดตั้งเด่ตรึงมือมันไว้กับคอมเพรสเซอร์
"ถ้าเมิงไม่รู้ กุจะไปถามใครดีวะ"
"อ๊ากกก... ยัยนักวิทยาศาสตร์ที่เพรนทิสพามาไง... อ้าาา.. อยู่ในโกดัง
ไม่รู้จะถูกเก็บไปยังนะ... ยัยนั่นอะ แก้เป็น"
"เฮ้อ... ก็แค่เนี้ย บอกตั้งแต่แรกก็หมดเรื่อง"
...........
......
...
แซมเข้าไปในตัวอาคาร ลิ่วล้อของรี๊ดเดินกันยั้วเยี้ยไปหมด
กำลังทดสอบEMPกันอย่างเพลิดเพลินจำเริญใจ แซมเลื้อยไปตามท่อน้ำทิ้ง
อย่างเีงียบๆ แต่แล้วเขาก็เจอนักวิทยาศาสตร์สาวที่ถูกพามาจากแลปไวท์บ๊อกซ์คนนั้น
และเพรนทิสก็อยู่ตรงนั้นด้วย
"ได้โปรด.. อย่าฆ่าชั้น ฮือๆๆ"
"ทำไมเมิงโง่งี้วะฮะ เมิงคิดว่ากุติงต๊องจนไม่รู้ว่าเมิงจะแอบทำลายระบบกุเหรอ อินี่"
"เปล่าาา ชั้นไม่ได้ทำอะไรเลย อย่า.." ผัวะ.... เพรนทิสฟาดมือไป นักวิทยาศาสตร์เอาหน้ารับ
"เมิงจะไม่ทำใช่มั้ย เมิงรู้มั้ยเมิงมีชีวิตถึงป่านนี้ได้ก็เพราะงานนี้เนี่ยแหละ"
"ชั้นขอโทษ..ฮือๆๆ.. ชั้นไม่ได้ตั้งใจ"
"กุก็ขอโทษเหมือนกันว่ะ โอกาสเมิงหมดละ" เพรนทิสเอาปืนจ่อหัวนักวิทยาศาสตร์สาว
"ได้โปรด ..... ฮือๆ อย่าฆ่าชั้นเลยนะ"
".... อีกครั้งเดียวนะ อีกครั้งเดียว... ถ้าเมิงลีลาอีก เมิงตาย"
นักวิยาศาสตร์สาวกุลีกุจอเข้าไปวางระเบิดต่อตามคำสั่งทั้งน้ำตา นักวิทยาศาสตร์คนนี้
อาจจะสามารถกู้EMPได้... แซมต้องการตัวเธอ
ระเบิดแสงถูกโยนเข้าใส่กลุ่มการ์ด ก่อนที่กระสุนจะเดินทางเงียบๆจากปากกระบอกเก็บเสียง
ของแซมเข้าสู้หน้าผากของพวกมันทั้งสี่.... ง่ายๆ.. อย่างนั้น
ตอนนี้เหลือเพียงเขา และนักวิทยาศาสตร์ แซมฉุดเธอขึ้นมาอย่างนุ่มนวล
"เอ่อ...ชั้นไม่รู้ว่าคุณเป็นใครมาทำอะไรนะ แต่... ขอบคุณมากค่ะ พวกมันเกือบจะ...."
"เดี๋ยวๆๆๆ..." แซมตัดบท
"ผมรู้ว่ามีEMPอยู่ในระยะร้อยหลานี่ มันจะระเบิดคืนนี้แหละ บอกผมทีผมจะหยุดมันได้ไง"
"ไม่มีทางค่ะ... คุณหยุดมันไม่ได้หรอก"
"มันมีเครื่องกำเนิดพลังงาน 2ตัวสำรองไว้ ทีนี้ถ้าคุณทำลายเครื่องนึงปุ๊บ อีกเครื่องที่เหลือ
มันจะจ่ายพลังงานทำให้ EMPระเบิดทันทีน่ะสิคะ"
"งั้น... แสดงว่าผมต้องจัดการพร้อมกันทั้ง2ตัว.... ใช่มั้ย??"
"ใช่ค่ะ... มันเป็นวิธีเดียว หวังว่างานนี้คุณคงไม่ได้ลุยเดี่ยวนะ ไม่งั้นไม่ทาง"
"...ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ผมว่าคุณรีบออกไปจากที่นี่เหอะ ที่นี่มันกำลังจะเละเป็นโจ๊กละ"
"ชั้นว่ามันกำลังจะเละไปทุกที่นั่นแหละค่ะ...."
===============================================
"ทีนี้ล่ะ... งานช้างละ หลังจากที่ผมไปรับซาร่าแล้ว ผมก็ไปสมทบกับแซมตามที่เค้าขอ
วิธีที่ผมกับแซมเลือกใช้ รับรองว่าพวกมันคงอึ้ง
ผมให้แซมไปติดแทคบอกตำแหน่งเครื่องกำเนิดพลังงานทั้ง 2ตัว
ผมจะได้บึ้มมันพร้อมๆกันจากทางอากาศไง"
วิธีที่ผมกับแซมเลือกใช้ รับรองว่าพวกมันคงอึ้ง
ผมให้แซมไปติดแทคบอกตำแหน่งเครื่องกำเนิดพลังงานทั้ง 2ตัว
ผมจะได้บึ้มมันพร้อมๆกันจากทางอากาศไง"
===============================================
แซมมุดท่อต่อไปยังเครื่องกำเนิดพลังงาน
"ชั้นมีข่าวร้ายว่ะ วิค"
"กุว่าแล้ว ซื้อหวยไม่ถูกงี้มั่งวะแซม.... ว่ามา"
"คือ มันมีเครื่องกำเนิดพลังงาน 2ตัว ซึ่งชั้นต้องบึ้มมันพร้อมๆกันเป๊ะๆ
แต่... C4 กุไม่มีแล้วว่ะ"
"ติด GPS บอกตำแหน่งไว้ละกัน เดี๋ยวจะดูให้ว่าาช่วยไรได้บ้าง"
"รับทราบ"
เค้าเจอเครื่องกำเนิดพลังงานเครื่องแรกแล้ว แซมจัดแจงติดเครื่องส่งสัญญานไว้
เพื่อที่วิคจะได้ทราบตำแหน่งของเครื่องกำเนิดเครื่องแรก แซมหาเครื่องที่2ต่อทันที
แต่เครื่องที่ 2นี่.... ท่าทางจะไม่ง่ายซะแล้ว
เพรนทิสเล่นเอาฮ.สังหารติดหัวรบเต็มอัตราศึกมาลุย เหอะๆ
(ซึ่งจริงๆต้องเรียกว่าฆ่าตัวตายชัดๆ เอาจรวดมายิง ถ้าEMPบึ้มขึ้นมา
ฮ.ก็ตกเมิงตายก่อนคนแรกเลยนะ..... ที่เป็นนายพลนี่เมิงจับฉลากมาปะเนี่ย)
"ฟิชเชอ พวกกุทุ่มเทเงินทอง แรงกายแรงใจเพื่องานนี้มากนะเว้ย
จะปล่อยให้เมิงมาทำพังง่ายๆได้ไงวะ เกมจบแล้ว"
เพรนทิสประกาศจากฮ.พร้อมกับยิง หัวรบออกมา 2ลูกถ้วน
แค่นั้นยังยุ่งไม่พอ วิคเจือกติดต่อมาตอนนี้อีก
"แซม ชั้นรู้ว่านายไม่ว่างอะนะ แต่ฟังหน่อยละกัน กริมให้ชั้นไปรับซาร่ามา
เธอปลอดัย เธออยู่บนเครื่องกับชั้น และเรากำลังไปหานาย"
"พ่อคะ... เกิดไรขึ้นคะ คุณวิคเล่าให้หนูฟังแต่หนูยังไม่เข้าใจ..."
เสียงซาร่าแทรกเข้ามา....
"ระวังตัวไว้นะลูกรัก เดี๋ยวก็เรียบร้อยละ"
"แซม ชั้นจะถึงในอีกไม่กี่นาทีนี่แล้ว เครื่องกำเนิดตัวที่2ล่ะ ชั้นยังไม่รู้ตำแหน่งเลยนะ"
แซมทั้งหลบกระสุนมินิกันจากฮ.ไปด้วย ยิงลูกจ๊อกไปด้วย แถมยังหลบมิซไซแก้เซ็ง
เป็นบางครั้ง.... ยังจะมาเร่งกันอีก
"ได้ยัง??? วิค"
"ชัดแจ่มแจ๋วเลยว่ะเพื่อน "
วิคได้รับตำแหน่งเครื่องกำเนิดทั้ง 2เครื่อง และมาถึงไซท์พอดี
พร้อมกับอัดมิซไซล์ไป 2เม็ด อัดเข้ากลางลำฮ.ของเพรสตันเต็มๆรัก
"เฮ้ย... หาที่กำบังดิ๊ ชั้นจะละเลงล่ะนะ"
เฟี้ยววว.... บรึ้ม!!! GPSที่ติดอยู่ที่เครื่องกำเนิดทั้ง 2ลูก เท่ากับเป็นแม่เหล็ก
ดูดเอามิซไซล์2ลูกของวิค แยกออกเป็น 2ทาง แต่ระเบิดพร้อมกันเป็นเสียงเดียว
ทันที่ที่วิคนำ ฮ.ลงจอด 2พ่อลูกที่ไม่ได้เจอหน้ากันถึง3ปี ได้โผเข้าหากัน
"พ่อคะ"
"ซาร่า..."
"หนูนึกว่าพ่อตายไปแล้วซะอีก เค้าบอกหนูอย่างงั้น"
"เฮ้ย... โทษทีที่ขัดจังหวะ แต่เราไม่มีเวลาแล้วโว้ย ขึ้นมาซะที
ชั้นยอมให้นายนั่งข้างซาร่าก็ได้"
ทั้ง 3ขึ้นฮ.เพื่อเดินทางไปทำเนียบขาวหลังจากปลดระเบิดลูกแรกได้สำเร็จ
แต่EMP ยังคงเหลืออีก 2ลูก และชีวิตประธานาธิปดีอีกล่ะ!!
=============================================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
=============================================
MISSION 10 : Downtown district
บนฮ.ระหว่างการเดินทางไปทำเนียบขาว
"กริมล่ะ?" แซมถามถึง
"ก็... หลังจากที่เธอบอกตำแหน่งอพาทเม้นซาร่า เธอก็ไม่ได้ติดต่อมาอีกเลยว่ะ
น่าจะยังอยู่ในทำเนียบขาวล่ะมั้งนะ"
"พ่อคะ.. คุณกริมดีกับหนูมาก เธอคอยดูแลหนูตลอด จริงๆหลังจากสร้างตัวตนใหม่ให้หนู
แล้วเธอจะชิ่งไปเลยก็ไม่ผิดอะไรนะคะ แต่เธอไม่ทำค่ะ ดังนั้นเราจะไม่ทิ้งคุณกริม
ใช่มั้ยคะคุณพ่อ"
"ใจเย็นๆยัยหนู เรากำลังไปช่วยเธออยู่นี่ไง อีกไม่กี่อึดใจแหละ"
ทันใดนั้นทั้ง3เห็นรัศมีการระเบิดจากบนฮ. 2ลูกพร้อมๆกันบนพื้นดิน
ด้วยการมองจากมุมสูง าพที่เกิดขึ้นคือ ไฟฟ้าดับวูบทั้งเมือง และมีไฟลุกเด่นในความมืด
เป็นหย่อมๆกระจายตัวเป็นบริเวณกว้างไปสูดลูกหูลูกตา
EMPที่เหลือทั้ง2ลูกได้ทำงานของมันแล้ว!!!!
"พระเจ้า... แล้ว..แล้วคนที่อยู่แถวนั้น..." ซาร่าวิตก
"ไอ้รี๊ด!!! เมิงทำอะไรลงไปรู้มั้ยเนี่ย" แซมสบถ
"มิซไซล์มา!!!!! ระวัง"
"เกาะแน่นๆนะลูก!!!!"
"ไอ้เวรเอ๊ย... ชั้นว่ามันไม่น่ามีจรวดต่อต้านอากาศยานอยู่ในทำเนียบขาวนะ
มันมาได้ไงวะ" วิครู้ตัวว่าตนนั้นเดาผิด
ฮ.หมุนติ้ว ปล่อยให้แรงดึงดูดทำหน้าที่ของมันจนกระแทกกับพื้น
ด้วยฝีมือระดับวิค เค้าสามารถควบคุมเครื่องที่เสียการทรงตัวลงจอดได้
โดยไม่เกิดการระเบิด
"ลุงวิค ไหวมั้ยคะ พ่อคะ... พ่อคะ.. ลุกค่ะ"
"โอย..ซาร่า ลูกไม่เป็นไรใช่มั้ย"
"โอ้.. พ่อทำเอาหนูใจแป้วเลย"
"พ่อไม่เป็นไร ต้องชมลุงวิคเค้า"
"นี่ค่ะพ่อ..หนูว่าพ่อต้องการมันมากกว่าเรา"
ซาร่าโยนเกราะกันกระสุนให้แซม
"เฮ้ยแซม นายมัวมาเอ้อระเหยไรอยู่เนี่ย ไสตรูดแห้งๆของนายไปทำเนียบขาวซะทีสิวะ"
"วิค จะให้ชั้นทิ้งลูกชั้นได้ไง ซาร่า ลูกออกไปไหวมั้ย"
"เธอไม่เป็นไรหรอกน่าแซม ออฟฟิศกุก็อยู่ตรงเนี้ยเองนะเว้ย... กริมต่างหากที่ต้องการให้นายช่วย"
"เรื่องกริมไว้ก่อน ชั้นไม่ยอมเอาชีวิตลูกสาวชั้นมาเสี่ยงหรอกนะเว้ย"
"ลุงวิคพูดถูกค่ะพ่อ หนูไม่เป็นไร หนูเอาตัวรอดได้ค่ะ ไว้เจอกันนะคะคุณพ่อ"
ยังเถียงกันไม่ทันจบ พวกเทิธเอชเชรอนที่เฝ้าระวังอยู่แถวทำเนียบขาวก็แห่
ตามกลิ่นฮ.มาทันที แซมออกไปบลอค ส่วน วิคและซาร่าออกไปอีกทาง
หมาล่าเนื้อของเทิธเอชเชรอนกว่า 10ชีวิต กรูกันเข้ามาเพื่อพิสูจน์ทราบที่มาของซากฮ.
แต่ทั้งหมดก็เสียชีวิตทั้งที่ยังไม่ได้คำตอบ
แซมเดินไปในเมืองทั้งเมืองที่ตกอยู่ในความมืด แหล่งกำเนิดแสงของเมืองตอนนี้นอกจากแสงจันทร์แล้ว
มีเพียงแสงจากหลอดสังเคราะห์ที่ผลิตจากสารเคมีซึ่งไม่ได้รับผลกระทบจากEMPเท่านั้น
ที่ยังคงให้แสงสว่างได้ ซากรถได้รับความเสียหายเป็นจำนวนมากถูกจอดทิ้งระเกะระกะ
ผู้คนที่ยังตกค้างอยู่ในเมืองได้รับอุบัติเหตุไปคนละเล็กละน้อย
พวกเขาต่างขวัญเสีย สับสน และพยายามวิเคราะห์เหตุการณ์เท่าที่จะทำได้
พวกเขาถูกคนจากเทิธเอชเชรอนซึ่งตั้งด่านครอบคลุมทุกจุดกักบริเวณไว้
เพื่อกันคนเข้าไปใกล้ทำเนียบขาว ดูเผินๆเหมือนกับว่าทหารรับจ้างเทิธเอชเชรอนนั้น
ถูกรัฐบาลจ้างให้เข้ามารักษาความปลอดัยเบื้องต้นให้กับทำเนียบขาว
มีแต่แซมเท่านั้น ที่รู้ว่าสิ่งที่พวกมันต้องการคือสิ่งตรงข้าม!!!!
ความมืดพาแซมแทรกเข้าไปในเขตหวงห้ามได้ไม่ยากเย็นนัก
"ประกาศ ๆ ขณะนี้ทางรัฐบาลได้ประกาศให้เป็นาวะฉุกเฉินแล้ว
ขอให้ทุกท่านกลับเข้าเคหสถานของตนเองอย่างสงบ พื้นที่โดยรอบ
ทำเนียบขาว ขณะนี้เป็นเขตหวงห้ามเพื่อการรักษาความปลอดัยของทำเนียบขาว
จะถูกประกาศเป็นเขตหวงห้ามในทุกกรณี ผู้ใดก็ตามที่อยู่ในเขตหวงห้าม
จะถูกยิงโดยทันที ดังนั้นขอให้ทุกท่านออกจากบริเวณนี้โดยด่วน"
เนื่องจากฤทธิของEMP ทำให้ทางรัฐบาลเป็นง่อยไปชั่วครู่
ทหารเทิธเอชเชรอนซึ่งเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ชิงจังหวะออกมาตู่ว่ามาจาก
รัฐบาล ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินเพื่อความสะดวกต่อการก่อการร้ายของตน
แม้จะแฝงอยู่ในฝูงชน แต่พระเอกของเราก็ดังใช่ย่อย
ทหารเทิธเอชเชรอนยิงแซมทันทีที่เห็นตัว
"เฮ้ย...นั่น แซม ฟิชเชอร์นี่หว่า ฆ่ามัน!!!"
แซมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปะทะกันกลางเมืองทั้งอย่างนี้
แม้จะมีผู้บริสุทธิ์ขวางให้แซมลงมือได้ไม่เต็มที่ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
แซมแหกด่านมุ่งหน้าไปให้ถึงทำเนียบขาวให้ไวที่สุด
==========================================
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
==========================================
MISSION 11 : The white house
===========================================
"ทำเนียบขาวในวันนี้เป็นวันที่เลวร้ายสุดๆ ทหารรับจ้างอย่างแบลคแอโร่
ตีเนียนเหมือนจะเข้ามาช่วยรักษาความปลอดัยเบื้องต้นให้กับรัฐบาล
แต่ความจริงมันมาเพื่ออำนวยความสะดวกให้กับแผนของรี๊ด หัวหน้ามันเองต่างหาก
ทหารของรัฐบาลป่านนี้คงเพิ่งใส่กางเกงเสร็จเองมั้ง การสื่อสารง่อยไปทั้งเมืองนี่
รี๊ดมันแผนสูงมาก มันเล่นบทพระเอกขี่ม้าขาว มันอ้างได้นี่ ว่ามันเข้าไปช่วยแค่
รองประธานาธิปดีไว้ได้ ซึ่งไอ้รองก็ม้าใช้มันเองนั่นแหละ แค่นี้มันก็ได้เกิดแล้ว"
ตีเนียนเหมือนจะเข้ามาช่วยรักษาความปลอดัยเบื้องต้นให้กับรัฐบาล
แต่ความจริงมันมาเพื่ออำนวยความสะดวกให้กับแผนของรี๊ด หัวหน้ามันเองต่างหาก
ทหารของรัฐบาลป่านนี้คงเพิ่งใส่กางเกงเสร็จเองมั้ง การสื่อสารง่อยไปทั้งเมืองนี่
รี๊ดมันแผนสูงมาก มันเล่นบทพระเอกขี่ม้าขาว มันอ้างได้นี่ ว่ามันเข้าไปช่วยแค่
รองประธานาธิปดีไว้ได้ ซึ่งไอ้รองก็ม้าใช้มันเองนั่นแหละ แค่นี้มันก็ได้เกิดแล้ว"
===========================================
หน้าทำเนียบขาว กรุงวอชิงตัน ดีซี
หน้าทำเนียบขาวแม้ในขณะนี้ ก็ยังคงถูกเฝ้าโดยทหาร ผิดแต่เป็นทหาร
กลุ่มที่ต้องการชีวิตของคนที่อยู่ในทำเนียบขาวทุกคนแทน
ทหารแบลคแอโร่ด้านหน้าทำเนียบขาวกว่าครึ่ง ถูกแรงระเบิดที่แซมใช้ติด
ใส่รถแก๊สคร่าชีวิตไปในทันทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น ส่วนที่เหลือค่อยตายตาม
กลุ่มแรกายในอีกไม่กี่นาทีด้วยฝีมือของแซมอีกเช่นกัน
หลังจากผ่านประตูหน้ามาแล้ว สาพทางเข้าไปในตัวทำเนียบนั้น
ถูกตั้งสิ่งกีดขวางไว้หลายชั้น และแน่นอนทหารของแบลคแอโร่หลายนายเผ้าระวังอยู่
เป็นจำนวนมาก ราวกับต้องการที่จะเอาไว้ตั้งรับกับทหารฝ่ายรัฐบาลที่คงจะเดินทางมาถึง
ทำเนียบขาวในไม่ช้า หากอะไรๆไม่เป็นไปตามแผนของรี๊ด
ตามรายทาง ศพชายฉกรรใส่สูทดำนอนตายเกลื่อนไปทั่ว
พวกเค้าคือ ซีเครทเซอร์วิส องครักษ์พิทักษ์ทำเนียบขาว
ซึ่งแม้จะเก่งกาจเพียงใด แต่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถติดต่อหน่วยเหนือได้แบบนี้
ก็ไม่ต่างจากเสือที่ถูกถอดเขี้ยวเล็บ...
"แซม นายถึงไหนละ?" กริมถามแซมผ่านวิทยุสื่อสาร
"กำลังแอบเข้าไปแบบโต้งๆ ทางประตูหน้าอะดิ"
"ไม่ต้องเลย รี๊ดมันล๊อคทุกทางไว้หมดแล้ว แต่ชั้นแอบเปิดประตูฝั่งสวนไว้ให้นายละ"
"อืม.. ได้ กำลังไป"
ระหว่างเลาะตัวตึก แซมได้ยิงเสียงปืน และเสียงกรี๊ดร้องขอชีวิตดังลั่นออกมานอกอาคาร
แซมเร่งฝีเท้าของเขาขึ้นอีก....
===============================================
"สาพในไวท์เฮ้าส์ทำให้สาพวุ่นวายบนถนนที่เห็นก่อนหน้านี้ กลายเป็นสนามเด็กเล่นไปเลย
ที่นี่เละเทะกว่ามาก รี๊ดกับคนของมันกำลังไล่ฆ่าทุกคนที่อยู่ในนั้นทีละห้องละห้อง
รี๊ดแอบตัดระบบรักษาความปลอดัยอันเลื่องลือของทำเนียบขาวไปก่อนหน้านี้แล้วแบบเงียบ
ๆ
ระเบิด EMP 2ลูกนั่นเป็นแค่ตัวกระทืบซ้ำ
ตอนนี้ประธานาธิปดีมีแค่ ซีเครทเซอวิส เท่านั้น.... แต่แค่พวกเขาคงยังไม่พอ
แซมวิ่งเข้าปากเสือจริงๆอะะนะงานนี้ เข้าไปวิ่งพล่านในดงของคนที่ถูกฝึกมาให้ฆ่าเขา
ส่วนกริมเหรอ..... มีงานช้างรอเธออยู่"
ที่นี่เละเทะกว่ามาก รี๊ดกับคนของมันกำลังไล่ฆ่าทุกคนที่อยู่ในนั้นทีละห้องละห้อง
รี๊ดแอบตัดระบบรักษาความปลอดัยอันเลื่องลือของทำเนียบขาวไปก่อนหน้านี้แล้วแบบเงียบ
ๆ
ระเบิด EMP 2ลูกนั่นเป็นแค่ตัวกระทืบซ้ำ
ตอนนี้ประธานาธิปดีมีแค่ ซีเครทเซอวิส เท่านั้น.... แต่แค่พวกเขาคงยังไม่พอ
แซมวิ่งเข้าปากเสือจริงๆอะะนะงานนี้ เข้าไปวิ่งพล่านในดงของคนที่ถูกฝึกมาให้ฆ่าเขา
ส่วนกริมเหรอ..... มีงานช้างรอเธออยู่"
===============================================
บอกไปคงไม่มีใครเชื่อ ว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นที่นี่ได้
ซากศพผู้คนในไวท์เฮ้าส์ตายเกลื่อน กำแพงและพื้นเกรอะไปด้วย
คราบเลือดและรอยกระสุน
กริมติดต่อแซมทันทีที่เข้ามาายในตัวอาคาร
"แซมเราได้จังหวะดีๆละ รี๊ดมันกักบริเวณรองประธานาธิบดีแซมซั่นไว้ในห้อง
ส่วนตะวันตกพร้อมบอดี้การ์ด เพื่อรอให้รี๊ดจัดการธุระที่นี่เสร็จ เค้าจะประกาศให้รอง
เป็นประธานาธิปดีคนใหม่"
"นั่นทางผ่านผมอยู่แล้ว"
"งั้นแวะไปหาเค้าหน่อย เสร็จแล้วมาเจอกันที่เพรสรูม
แล้วค่อยหาจังหวะดีๆจัดการกับรี๊ด"
เมื่อแซมถึงห้องแถลงข่าว เขาพบเห็นชายหน้าตาคุ้นเคยเดินวนอยู่หน้าโพเดี้ยม
ด้วยความกระวนกระวาย โดยมีบอดี้การ์ดจากแบลคแอโร่รายล้อมเขา
เค้าคือรองประธานาธิปดีแซมซั่น ผู้สมรู้ร่วมคิดกับรี๊ดนั่นเอง
บรึ้ม!!! เสียงระเบิดดังขึ้นไกลๆ แซมซั่นถึงกับสะดุ้ง
"เฮ้ย!!! ตกใจหมด แผนบ้าอะไรของรี๊ดวะเนี่ย เอาชั้นมาอยู่ในดงกระสุน
ถ้าชั้นโดนยิงล่ะก็น่าดูแน่"
"ท่านรองครับ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนแล้วครับ แน่ใจได้ว่าท่านจะปลอดัย
ายในห้องนี้ครับ คุณรี๊ดก็ใกล้จะถึงตัวประธานาธิปดีแล้ว"
"อ๋อเหรอ.. เป็นไปตามแผนเหรอ แล้วไหนวะแผนส่วนที่ว่า
'ให้ฆ่าแซม ฟิชเชอ' อะ เนี่ยนะตรงตามแผนของพวกเมิง!!!!!!!!"
"เอ่อ.. ท่านครับ ท่านต้องควบคุมอารมณ์นิดนึงนะครับ"
"หึๆ ให้กุใจเย็นเหรอ ก็แม่มเป็นงี้จะให้กุใจเย็นได้ไงวะ ที่กุมานี่ไม่ได้มายืน
ให้กระสุนเฉี่ยวตรูดกุเล่นๆนะเว้ยเฮ้ย แล้วเมื่อไหร่ไอ้รี๊ดมันจะถึงห้องรูปไข่ซะทีละวะเนี่ย!!!!"
"ผมเข้าใจดีครับท่าน แต่... ผมว่าท่านโมโหไปมันก็เท่านั้นแหละครับ"
"หุบปากเว้ย... พูดเฉพาะความคืบหน้าให้กุฟังก็พอ ไม่ต้องเจือกมาสอนกุ"
การเถียงกันดึงสมาธิการ์ดไปหมด แซมเก็บบอดี้การ์ดทั้งสี่ด้วยกระสุนเท่าจำนวนเดียวกัน
จนเหลือ รองประธานาธานาธิปดีแซมซั่นยืนหราอยู่บนเวทีเพียงคนเดียว
สิ่งแรกที่แซมซั่นทำไม่ใช่การหนี ไม่ใช่การขอชีวิต แต่เป็นการยืนด่าแซม
ซึ่งมีปืนจ่อไปทางเขา
"เมิงแตะกุแม้แค่ปลายก้อย กุจะให้คนของกุไปจัดการครอบครัวเมิง เมิงเอาดิ!!"
แอ่ก!!! แซมไม่พูดไม่จาคว้าหมับเข้าที่คอหอยแซมซั่น
"อ่อก... นี่เมิงยังไม่เข้าใจใช่มั้ยวะ เมิงทำไรกุไม่ได้หรอกเว้ย
กุมีอิทธิพลคุ้มครองกุ ตัวกุเหมือนเคลือบทองไว้ ถ้าเมิงจะทำอะไรกุ
กุบอกเมิงไว้เลย กุเหมือนเกราะกันกระสุน กุเมพขิงๆ กุหนังเหนียวยิงไม่เข้าเว้ย"
แซมซั่นพล่ามด่าแซมราวกับแม่ค้าตลาดโต้รุ่ง
"อ๊ะ.. จริงหงอ"
ปุปุ!!! แซมควักปืนพกออกมาลองยิงขาแซมซั่น 2นัด
"อ๊า!!!! เมิงยิงกู๊ ไอซ๊าดดดดด!!!! เจ๊ดเข้!!! อ๊ากกก ไอตรูดหมา"
ท่านรองลงไปงอก่องอขิงอยู่กับพื้น แม้ขาจะเดี้ยงแต่ปากยังด่าไม่หยุด
ท่าทางกระสุนจะทำอะไรปากมันไม่ได้จริงๆ
ตูม!!!!! ประตูห้องถูกระเบิดเป็นจุล บอดี้การ์ดส่วนที่เหลือใช้แทคติค
บรีชดอร์* บุกเข้าชาจช่วยเหลือรองประธานาธิปดีแบบสายฟ้าแล่บ
[[*บรีชดอร์ เป็นแทคติคที่ใช้ชาจห้อง โดยการติดระเบิดพิเศษที่จะมีรัศมี
ระเบิดพุ่งไปด้านเดียวที่กำแพง หรือประตู รัศมีระเบิดไม่ไกล แต่ร้ายแรงพอที่จะเปิดช่องให้คนเข้าได้
เสียงที่ดังมากทำให้ผู้ที่ถูกชาจสะดุ้งตกใจ การตัดสินใจช้าลงชั่วครู่]]
แทคติคบ้านๆแบบนี้หากใช้กับพวกโจรกระจอกก็คงได้ผลอยู่
ไม่เพียงแต่แซมไม่ตกใจ แต่แซมยังยิงสวนไปทันทีอีกด้วย
บอดี้การ์ดทั้งหมดเสียชีวิตลงทั้งที่ยังไม่ทันรู้ว่าแซมอยู่ส่วนใดของห้อง
แซมยังไม่ทันได้พัก ระเบิดควันถูกโยนเข้ามาในห้อง
แซมรู้ทันทีว่าหน่วยพิเศษของแบลคแอโร่กำลังแฝงตัวเข้ามาในกลุ่มควัน
แว่นโซน่ากูเกิ้ลทำให้ร่างของหน่วยพิเศษ ตกเป็นเป้ากระสุนของแซม
แบบเต็มๆเพราะไม่คิดว่าแซมจะมีแว่นโซน่าอันนี้
แล้วเค้าก็ออกจากห้องโดยทิ้ง ไอ้ท่านรองหนังเหนียวนอนกุมขาตัวเองไว้อย่างนั้น
======================================
"ขณะที่กริมกำลังไปพบแซมที่ห้องเพรสรูม รี๊ดมันก็เจาะถึงห้องรูปไข่แล้ว
กริมก็อยู่ด้วย ดังนั้นเธอน่าจะรู้แล้วว่าการคุ้มกันประธานาธิปดีกำลังจะถูกเจาะทะลุในไม่ช้า
ท่าทางกริมจะมีแผนในใจอยู่แล้วล่ะ แต่เธอยังเก็บเงียบ
แต่มันก็ไม่น่าแปลกใจหรอก... ของบางอย่าง.. คนบางคน..
ยังไงมันก็เปลี่ยนกันลำบาก"
กริมก็อยู่ด้วย ดังนั้นเธอน่าจะรู้แล้วว่าการคุ้มกันประธานาธิปดีกำลังจะถูกเจาะทะลุในไม่ช้า
ท่าทางกริมจะมีแผนในใจอยู่แล้วล่ะ แต่เธอยังเก็บเงียบ
แต่มันก็ไม่น่าแปลกใจหรอก... ของบางอย่าง.. คนบางคน..
ยังไงมันก็เปลี่ยนกันลำบาก"
======================================
ปรื้ดดดดดดด!!!!!! เสียงปืนกลหนักพ่นกระสุนไม่นับใส่ซีเครทเซอวิส
ผู้โชคร้ายร่วงผลอยไปต่อหน้าต่อตาแซม
"โอย... ช่วยด้วย" ชายในชุดสูทคลานขอความช่วยเหลือจากเขา
แต่โดนกระสุนเข้าไปเป็นโหลแบบนี้... ไม่เผาก็ฝัง
ปืนกลหนักถูกบังคับผ่านกล้อง เพื่อยึดพื้นที่ซึ่งเป็นทางเดินยาว
ผู้ยิงสามารถซ่อนตัวอยู่หลังกำบัง แต่คงยิงเพลินไปนิดเลยไม่ทัน
สังเกตลูกเกลี้ยงที่แซมปาไปตกอยู่ใต้เท้า...
เพียงลูกเดียว... ป้อมปืนกลมินิกันก็สิ้นฤทธิ์
"แซม เราไม่มีเวลาละนะ นายถึงไหนแล้ว"
"ใกล้แล้วล่ะ"
"ก็รีบๆถึงซะทีสิ รี๊ดมันถึงห้องรูปไข่ละนะ"
ยิ่งใกล้ห้องรูปไข่ขึ้น ศพก็ยิ่งมากขึ้น ซากซีเครทเซอวิสกว่าโหลนอน
ไร้วิญญานกองรวมกันในห้องเดียวทำให้แซมรู้ว่านี่คือปราการด่านสุดท้าย
ของประธานาธิปดี และรี๊ดก็ผ่านมันไปได้แล้ว
ในที่สุดแซมก็พบกับกริมที่จุดนัด
"ชั้นรู้ว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรนะ แต่ชั้นต้องขอโทษนายจริงๆกับเรื่องที่ผ่านมา"
".... ผมนึกว่าเรากำลังรีบกันซะอีกแหนะ"
"ได้... ชั้นต้องพากนายเข้าไปใกล้รี๊ดที่สุด และต้องทำโดยไม่ส่งผลให้
ประธานาธิปดีโดนเก็บเร็วขึ้น"
"มีแผนเจ๋งๆมั้ยละ"
"ก็พอมี.. แต่ท่าทางจะเจ็บไม่เบานะ"
"จัดหนักมาเลยสิ มัวรีรออะไร" แซมพูดกับหญิงสาวผมแดงที่กำลังจ่อปืนไปที่เขา
"ไม่ต้องท้า แซม ชั้นจัดนายหนักถึงกึ๋นแน่"
เปรี้ยง!!!! เธอลั่นกระสุน.......
....เข้าที่ไหล่ซ้ายของแซม แล้วโทรหาทอมรี๊ดทันที
"อั่ก!!!!"
"ทอม... ชั้นได้ตัวฟิชเชอละ กำลังคุมตัวไป อย่าเพิ่งทำอะไรนะ รอก่อน"
"โทษทีนะแซม... นายต้องเนียนนิดนึง... มือมา"
กริมกระชากกูเกิ้ลออกจากหัวแซม ก่อนที่จะจับแซมมัดไพล่หลัง
"แน่นไปมะ?"
"แม่มเอ๊ย!!! เจ็บชิบเป๋ง"
"ลุก.... ท่าทางนายจะมีนัดกับท่านประธานาธิปดีแล้วล่ะ"
กริมคุมตัวแซมไปหารี๊ดที่ห้องรูปไข่ โดยส่องปืนอยู่ที่ด้านหลังของแซม
"ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณหลอกผมมาตลอด"
"ชั้นมีเหตุผลของชั้นแซม เหตุผลของชั้นมันยิ่งใหญ่กว่าของนาย
ต่อให้ย้อนเวลากลับไป ชั้นก็จะทำแบบเดิมด้วยความเต็มใจเลยแหละ "
"ท่าทางผมจะไม่เคยรู้จักธาตุแท้ของคุณเลยนะ"
"นายไม่เคยรู้หรอก... จนถึงตอนนี้นายก็ยังไม่รู้สักนิดด้วยซ้ำ"
ทันทีที่ถึงห้องกริมดันแซมให้คุกเข่าลงกลางห้องทำงานของประธานาธิปดี
ซึ่งขณะนี้นอกจากประธานาธิปดีที่ถูกคุมตัวไว้โดยรี๊ด และหน่วยพิเศษ
จากแบลคแอโร่อีก 5นาย.... นอกนั้นทุกคนเป็นศพนานแล้ว
"กุกำลังสงสัยเลย ว่าเมื่อไหร่เมิงจะมาซะที" รี๊ดถากถางแซม
"เธอทำดีมากกริม ท่าทางเธอจะแก้แค้นเรื่องที่สนามบินสำเร็จแล้วนะ"
"แค่เรื่องจิ๊บๆน่ะ" กริมตามน้ำโดยยังเอาปืนจ่อไปยังแซมอยู่
"โอ้ว.. เค้ามาอยู่นี่ละ แซมฟิชเชอผู้โด่งดัง เค้ามาช่วยเราทันเวลาพอดี
นายจะรู้สึกยังวะ ที่กำลังจะได้รับการบันทึกในประวัติศาสตร์อเมริกาว่า
เป็นผู้ก่อการร้ายสังหารประธานาธิปดีคาลเวล"
"ส้นตีนเหอะ ไอ้รี๊ด..." แซมสวนสั้นๆ แต่แรงได้ใจ
"อืม... จะแต่งนิยายเรื่องนี้ยังไงดีนะ เอาแบบนี้มั้ย.. เรามาช้าเกินไป
เลยไม่สามารถช่วยชีวิตประธานาธิปดีไว้ทัน แต่เราก็ยิงนักฆ่าที่ชื่อแซม
ไว้ได้ขณะที่เขาพยายามหลบหนี
น้ำเน่าไปหน่อย... แต่มันก็ดูสมเหตุสมผลดีนะ ว่ามั้ย"
"คุณคิดว่าแผนของคุณจะได้ผลเหรอ เดี๋ยวก็ความแตกแล้ว กล้องจับาพ
เยอะแยะในทำเนียบขาว คุณไม่มีกำจัดมันหมดหรอก"
ประธานาธิปดีคาลเวล พูดแทรกขึ้นมา
"กล้องของท่านอะนะ... มันถูก EMPย่างจนสุกไปหมดแล้ว
ไม่มีข้อมูลอะไรให้สาวได้อีก เราคือเทิธเอชเชรอนนะท่าน
เราทำได้ทุกอย่างที่เราต้องการ
แล้วถ้าผมอยากจะทำจริงๆ ผมสามารถทำให้ท่านดูเหมือนถูกสังหารจาก
ตลกคาเฟ่ 2คน ที่จูงหมามาอีกตัวยังไหวเลยนะ ทางที่ดีท่านหุบปากดีกว่า
เผื่อจะมีชีวิตอยู่ได้นานขึ้นอีกสักพัก"
"เหอะ... นี่มันเทิธเอชเชรอนที่ไหนกัน" ...แซมค่อนขอด
"เออ... มันไม่ใช่เทิธเอชเชอรอนเหมือนสมัยที่แลมเบิทคุมอยู่
แต่เท่าที่กุทราบ แลมเบิทมันนอนเน่าอยู่ในโลงแล้ว แล้วรู้มั้ย
เทิธเอชเชรอนก็กำลังจะเน่าตามมันไปด้วย"
"ทอม...." กริมเอ็ดรี๊ดเล็กๆ ที่พล่ามความลับบางส่วนออกมา
"เมิงรู้มั้ย ยัยประธานาธิปดีเนี่ย มันกำลังจะยุบเทิธเอชเชรอนอยู่รอมร่อแล้ว
ซึ่งจะทำให้ประเทศนี้อ่อนแอต่อการโจมตีทุกรูปแบบ จากทุกทิศทุกทาง
ทำกับประเทศที่เมิงเสี่ยงชีวิตปกป้องมาตั้งหลายปีนะแซม"
"นั่นมันไม่ใช่...." คาลเวล พยายามชี้แจง แต่เธอก็หุบปากทันที
ที่รี๊ดเดินดิ่งมาหาเธอพร้อมปืนในมือ
"ท่านจะพูดอะไรก็เรื่องของท่านดิ ท่านกำลังจะจบเห่อยู่แล้ว
มากิโด้กำลังจะกุมบังเหียนต่อ เหตุผลแม่มก็โคตรจะพื้นเลยว่ะ
เพราะการเมืองของคาลเวลมันไม่ยอมตามน้ำไง คาลเวลเลยต้องตาย"
"งั้น... "เมิงก็เลยจุดระเบิด EMPฆ๋าเมืองทั้งเมือง แล้วฆ่าประธานาธิปดีซะงั้น"
แซมประชดใส่
"เออ... มันก็จริงที่มันออกจะแรงไปนิด แต่มันเป็นเรื่องที่ต้องทำว่ะแซม
มันเป็นการตบไหล่ประเทศนี้ให้ลืมหูลืมตากันซะทีว่าไอ้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเนี้ย
มันจะเกิดขึ้นที่ไหนกับใครก็ได้ เราต้องเน้นการทหาร ให้มันรู้ว่ามันขาดเทิธเอชเชอรอนไม่ได้"
"คุณมันกบฏชัดๆ" ประธานาธิปดีอดด่าไม่ได้
"ท่านไม่ต้องมาบอกหรอกว่าใครเป็นกบฏ เดี๋ยวบันทึกประวัติศาสตร์จะบอกเอง
ว่าผมเป็นกบฏหรือเปล่า แล้วก็.. จริงๆผมโหวตเลือกท่านด้วยนะ เป็นไงรู้สึกดีขึ้น
บ้างมั้ยครับท่าน"
"ถ้าคุณคิดว่าชั้นจะร้องขอชีวิตล่ะก็...."
"โอ้ยยยท่านน... ผมไม่สนสักกระติ๊ดเลยว่าท่านจะไปลงนรกหรือขึ้นสวรรค์
หลังจากโดนยิงที่หัวกับหลังอย่างละนัด มันเรื่องของท่าน
เสียดาย.. ที่มากิโด้คงไม่ได้จ่ายผมเพิ่ม ถ้าจะถ่ายวิดิโอช่วงเวลาสุดท้ายของท่าไว้อะนะ
สำหรับพวกเขา ท่านมันก็แค่ตัวเกะกะทางการเมือง เค้าไม่ได้มองท่านเป็นคนด้วยซ้ำ
แต่อันดับแรก... กุจะเฉ่งเมิงก่อนเลย ไอ้แซมฟิชเชอ เพราะแม่มเป็นตัวอันตรายโคตรๆ
จริงๆมันก็เสียของอยู่นะ ที่จะให้ฆ่าคนมีฝีมืออย่างนาย แต่ก็นั่นแหละ
ไอ้พวกเดนตายอย่างนายจะหาเอาใหม่เมื่อไหร่ก็ได้ จำไว้อย่างนะแซม
กุทำเรื่องที่ถูกต้อง....
ว่าไง... จะไม่ทิ้งคำคมก่อนตายไว้หน่อยเรอะ หรือต้องให้แอนนาบอกว่าเอ็ง
ควรพูดอะไรต่อ
เอางี้มั้ย..พูดว่า 'ไอ้เปรตรี๊ดเอ๊ย ฆ่ากุสักทีเหอะ' ไรทำนองนี้ก็ได้หนิ ดีมั้ย"
รี๊ดจ่อปลายกระบอกปืนเข้าที่หัวแซมแล้ว
แต่จู่ๆแซมกับลุกขึ้นและใช้มือที่เข้าใจว่าถูกมัดไพล่หลังอยู่
บิดมือของรี๊ดจนปืนตกอยู่ในมือของเขาอย่างว่องไว
แต่ที่ไวกว่าคือ กริม...
เสี้ยววินาทีนั้น เธอหันปากกระบอกปืนจากแซมไปยังทหารของเทิธเอชเชรอน
แล้วส่งกระสุน 3นัด สังหารทหารไป 3คน โดยใช้เวลาเพียงครึ่งเดียวของจำนวนกระสุน
และทุกนัดเจาะเข้าที่ศรีษะ.... เกลี้ยงเกลา หมดจด
เร็วขนาดที่ว่าแซมเอง ยังเพิ่งแย่งปืนออกจากมือรี๊ดเสร็จ
ทหารเทิธแอชเชรอนอีก 2นายตั้งสติได้ และยกปืนขึ้นประทับเล็ง
แต่ไม่ไวไปกว่ากระสุนของแซมที่เจาะเข้าที่หว่างคิ้วของทั้งคู่
ก่อนสองร่างนั้นจะตกพื้น แซมถีบเข้าที่ยอดอกของรี๊ดจนเซถลาไป
นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของประธานาธิปดี
ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก....
"ประธานาธิปดี ท่านไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ" กริมเข้าถึงตัวคาลเวลทันที
"เอ่อ.. ชั้นปลอดัยดี ขอบคุณมาก"
"ไอ้ห่านเอ๊ย... โอ่ย...." รี๊ดรู้ตัวว่าสถานการณ์พลิกแล้ว
"ท่าทางนายน่าจะมีเวลาสัก 2นาที ก่อนที่ทหารของรัฐบาลจะมาถึง
ใช้มันให้เป็นประโยชน์หน่อยละกันนะ มากิโด้ติดต่อนายยังไง"
"เหอะๆ กุจะไม่บอกไรเมิงทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรื่องมากิโด้ หรือเรื่องลูกสาวเมิง"
ผัวะ!!!! แซมตบเข้าที่ขมับด้วยสันปืน
"น้ำหน้าอย่างเมิง อย่ามาสะเออะพูดถึงลูกกุ จำไว้"
"เมิงนี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยนะ ซาร่าน่ะไม่ได้สำคัญอะไรเลย ที่เอาเธอมา
เกี่ยวข้องด้วยนี่ก็เพื่อที่จะดึงนายให้อยู่กับเทิธเอชเชรอน เอาไว้บลัฟ
ให้นายไม่สามารถปฏิเสธที่จะร่วมงานในทำเนียบขาววันนี้ไงละเว้ย"
"เมิงนี่เอง ไอ้หนอนบ่อนไส้ที่แลมเบิทตามหามานาน"
"อ๋อ.. นี่เมิงเพิ่งรู้ตัวเรอะ เก่งชิบหายเลยว่ะ หะๆๆ"
"ไอ้ห่านเอ้ย!!! เมิงทำกุเสียเวลาไปสามปี สามปีที่กุนึกว่าลูกสาวกุตายไปแล้ว"
ขณะนั้นทหารของรัฐบาลกรูเข้ามาในห้อง และหันปากกระบอกปืนไปยัง
คนที่มีท่าทีคุกคามที่สุดในห้องอย่างแซมทันที
"วางอาวุธลง!!! หมอบลงกับพื้นเดี๋ยวนี้"
"เดี๋ยวผู้กอง... ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือนะ แต่ชั้นว่านอกจากพวกเราแล้ว
ชั้นไม่เห็นใครเลยนะ คุณว่าไง"
ประธานาธิปดีคาลเวล เข้ามาขวางไว้โดยเธอไม่ต้องการให้ใครรู้เห็น
เธออยากให้แซมจัดการกับธุระของเขาเอง
"เอ่อ.. ครับท่าน.. ผมก็ไม่เห็น ให้ผมพาท่านออกจากที่นี่ดีกว่า"
ตอนนี้ทั้งห้องเหลือเพียง รี๊ด กริม และแซม...
เขาจ่อปืนขึ้นที่หน้าของรี๊ด แต่ดูเหมือนรี๊ดจ้องหน้าสู้ และพร้อมที่จะตาย
รี๊ดเป็นเสี้ยนหนามที่ตามแทงเขาและลูก ทำให้แลมเบิทต้องหลอกลวงเขา
แต่แซมกลับลดปืนลง... และหันหน้าหนี
"ห่ะๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ เมิงจะลองใจว่ากุกลัวตายหรือเปล่าใช่ปะ กั๊กๆๆ"
"เออ.. ลองกันเสร็จละใช่มั้ย"
เปรี้ยง!!!!! กริมเดินเข้ามาซัดหนึ่งนัดเข้ากลางหน้าผากรี๊ด
ร่างไร้วิญานล้มเผละคาโต๊ะทำงานของประธานาธิปดีที่เค้าต้องการฆ่า
"เธอไม่เห็นต้องทำงั้นเลย กริม"
"ชั้นว่าชั้นต้องนะ"
"จำเรื่องที่คุยกันก่อนหน้านี้ได้มั้ยที่ว่า เมื่อเรื่องนี้จบ
ก็แยกย้าย... ตอนนี้เสร็จธุระแล้ว งั้นผมคงต้องขอตัว"
"นายยังไปไม่ได้นะ ยังมีเรื่องต้องทำอีกมาก"
"ผมทำมามากเกินละ ไม่เชื่อไปถามแลมเบิทสิ"
"นะแซม... ชั้นไม่รู้จะไปเชื่อใจใครได้อีก"
"เชื่อใจงั้นเรอะ? เหอะๆ ตลกว่ะ หน้าอย่างเธอมีสิทธิ์ใช้คำนี้ด้วยเรอะ
ลาก่อนกริม"
แซมเดินออกจากห้องรูปไข่ไปอย่างไร้เยื่อใย....
=======================================
"หลังจากนั้นผมคุยกับแซมนะ เค้าเล่าว่าเขากับลูกสาวต้องปรับตัวเข้ากันอีกสักพักแหละ
ช่วงนั้นรู้สึกเค้าจะให้ความสำคัญกับครอบครัวมากขึ้น
ก่อนที่จะมานี่เค้าคุยไรกับผมรู้ปะ เค้าว่า เค้าขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
เค้ารักผมเหมือนเป็นพี่น้องเลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ
พี่น้องเหรอ? งั้นก็แสดงว่าชั้นเป็นหนึ่งในครอบครัว?? ใช่มะ"
ตูม!!!!! เสียงระเบิดดังลั่นเข้ามาถึงห้องสืบสวนของแบลคแอโร่
จนพนักงานสอบสวนวิ่งออกไปจากห้อง
ดูเหมือนจะมีการบุกโจมตีฐานแบลคแอโร่แห่งนี้
ผู้ที่โจมตีเป็นใคร? และมีจุดประสงค์ใด??
"ครอบครัวเหรอ?? ผมว่าต้องใช่แน่ๆ"
วิค คอส เพื่อนตายของแซมยังคงพูดคนเดียวกับกล้องบันทึก
อย่างใจเย็นอยู่ในห้อง เหมือนเขากำลังรอคนในครอบครัวมารับ
ช่วงนั้นรู้สึกเค้าจะให้ความสำคัญกับครอบครัวมากขึ้น
ก่อนที่จะมานี่เค้าคุยไรกับผมรู้ปะ เค้าว่า เค้าขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
เค้ารักผมเหมือนเป็นพี่น้องเลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ
พี่น้องเหรอ? งั้นก็แสดงว่าชั้นเป็นหนึ่งในครอบครัว?? ใช่มะ"
ตูม!!!!! เสียงระเบิดดังลั่นเข้ามาถึงห้องสืบสวนของแบลคแอโร่
จนพนักงานสอบสวนวิ่งออกไปจากห้อง
ดูเหมือนจะมีการบุกโจมตีฐานแบลคแอโร่แห่งนี้
ผู้ที่โจมตีเป็นใคร? และมีจุดประสงค์ใด??
"ครอบครัวเหรอ?? ผมว่าต้องใช่แน่ๆ"
วิค คอส เพื่อนตายของแซมยังคงพูดคนเดียวกับกล้องบันทึก
อย่างใจเย็นอยู่ในห้อง เหมือนเขากำลังรอคนในครอบครัวมารับ
===============================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
จบบริบูรณ์
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
===============================
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
จบบริบูรณ์
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
===============================
Edited by 9th TEARDROP, 15 May 2010 - 05:26 AM.
#99
-
-
DGO Blogger
-
- 16738 posts
¹
- Gender:Male
Posted 29 April 2010 - 12:55 AM
จองครับ
Edited by 9th TEARDROP, 29 April 2010 - 01:11 AM.
#100
-
- High Royal Executive Members
-
- 10860 posts
Old SuanKuLarB 122
- Gender:Male
- Location:Bkk, Thailand
Posted 29 April 2010 - 11:49 AM
ผมว่าสร้างกระทู้ใหม่เลยดีกว่าพี่
แยก 2 เกมไปเลย ไม่มีใครว่าหรอกครับ
กระทู้ไร้สาระกว่านี้มีเยอะแยะ :)
กระทู้ดีมีประโยชน์ ใครว่า เดี่ยวผมจัดให้...ยาววว
(co-op ป่ะ อุอุ)
แยก 2 เกมไปเลย ไม่มีใครว่าหรอกครับ
กระทู้ไร้สาระกว่านี้มีเยอะแยะ :)
กระทู้ดีมีประโยชน์ ใครว่า เดี่ยวผมจัดให้...ยาววว
(co-op ป่ะ อุอุ)
Edited by MoDiFy, 29 April 2010 - 11:49 AM.
