อาภัพเรื่อง "เพื่อน"
#1
Posted 21 September 2021 - 03:15 PM
1. ตอนมัธยม อยู่ ตจว. มีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง เรียนด้วยกัน อยู่ห้องเดียวกัน ตลอด 6 ปี ไปเรียน รด. ก็อาศัยซ้อนมอไซค์มันไปตลอด แต่พอเข้ามหาลัยเรียนกันคนละที่ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน จนสมัยทำงานใหม่ๆ มันมีปัญหาเรื่องคนมายืมเงิน คนที่มาขอยืมเงินไม่ยอมใช้หนี้ มันเลยไปยึดรถเค้ามาแล้วมาขออาศัยอยู่บ้านผมชั่วคราว แรกๆแฟนก็ยอมแต่มาอยู่ราวๆ 2 อาทิตย์ ไม่มีทีท่าจะจบ แฟนก็กลัวเจ้าของรถที่มันยึดจะมาตาม สุดท้ายเพื่อนก็ไปเคลียร์แล้วจบได้ด้วยดี แต่ความสนิทมันไม่ค่อยเหมือนเดิมแล้ว
2. ตอนมหาลัย ได้มีโอกาสทำกิจกรรมมหาลัยพวกทำค่ายให้เด็กมัธยมมาเข้าค่าย เป็น TA เป็นสันทนาการ มีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง ทำค่ายด้วยกันตลอด 3 ปี เป็นหัวโจกในการนำสันทนาการต่างๆ พอจบมาทำงานด้วยกัน มีอยู่วันนึงช่วงดอทเอกำลังฮิต ก็ไปห้องเล่นดอทเอด้วยกัน ผมพาแฟนไปด้วย แต่ด้วยเพื่อนคนนี้ดื่มเบียร์ไปด้วยเล่นไปด้วย มันก็มาลามปามแฟนผม ซึ่งขณะนั้นผมก็เล่่นดอทเอ ด้วยตัวเกมก็ทำให้เราหัวร้อนอยู่แล้ว ก็เลยพาลไปทะเลาะกับเพื่อน ทุกวันนี้เลยไม่สนิทเหมือนเก่าแล้ว
3. ตอนทำงาน ได้มีโอกาสรู้จักกับพี่คนนึงอายุห่างกันปีเดียว สนิทกันมาก ทำงานด้วยกันเป็น 10 ปี ย้ายไปไหน ไปด้วยกันตลอด พี่แกก็มาเป็นพิธีกรงานแต่งให้ผมด้วย และซื้อบ้านอยู่ระแวกเดียวกัน ไปมาหาสู่กันตลอดเวลา ทั้งตัวพี่และแฟนรู้จักกันดี ทำงานที่เดียวกัน อาศัยรถยนต์กลับด้วยกันตลอดเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน ผลัดๆกัน แต่มาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เหมือนนิสัยบางอย่างของผมทำให้พี่เค้าไม่พอใจ คือ การที่ผมชอบแย่งซีน ชอบพูดแทรกเวลาที่ตัวเค้ากำลังพูด (ซึ่งตรงส่วนนี้ผมไม่รู้ตัวเลย จะว่ามันเป็นสันดานของผมก็ว่าได้ แต่ก็เพิ่งมามีปัญหาระหว่าง 10 ปีมาทำไมจึงไม่เป็นปัญหา) สุดท้ายแล้วเกิดต้องตัดสินใจในการย้ายงาน เนื่องจากตัวหัวหน้าผมเค้าไม่ลงรอยกับหัวหน้าของเค้าอีกที จึงได้มีการชักชวนคนที่สนิทให้ตามเค้าไป ซึ่งผมเป็น 1 ในนั้นจาก 5 คนที่หัวหน้าสนิท ซึ่งก็มีพี่คนนี้อยู่ในจำนวนนั้น ตอนแรกก็เหมือนสนใจจะไปกันทั้งหมด 5 คน โดยมีหัวหน้าผมย้ายไปก่อน 1 เดือน แต่ปรากฎว่าเหมือนอะไรดลใจให้ 5 คนที่ชวนนั้น ไม่ไปแล้ว 3 คน เหลือผมกับพี่คนนี้ ซึ่งผมตัดสินใจไปเพราะหัวหน้าคนนี้มีบุญคุญกับผมในช่วงระหว่างที่ผมทำงาน ผมเลยใช้ความกล้าชวนพี่คนที่สนิทไปกินข้าวกันและสอบถามว่าแกอยากจะไปด้วยไหม ซึ่งระหว่างนี้เค้าก็เคืองๆผมตั้งแต่เรื่องที่ผมเล่าไปตอนแรก สรุปคือเค้าไม่ไป จึงกลายเป็นผมไปคนเดียว ระหว่างที่ผมไปเริ่มที่ใหม่ ปรากฎว่าพี่ที่ผมสนิทคนนี้ดันไปกิ๊กกับน้องในทีม(พี่ที่ผมสนิทแต่งงานแล้ว) ซึ่งจริงๆน้องคนนั้นผมก็สนิทพอสมควรเลยและเค้ากิ๊กกันมาตั้งแต่สมัยผมทำงานอยู่ที่นั่นแล้วแต่ผมไม่รู้เรื่องเลย แฟนเของพี่ค้าก็มาปรึกษาผมและแฟน สุดท้ายก็หย่ากันไปในที่สุด ผมก็เสียความรู้สึกไปทั้งพี่คนนี้และน้องคนนั้นเลย
สุดท้าย ผมหันกลับมามองย้อนดูตัวเองในเรื่องของ"เพื่อน" แทบจะคบกันแค่ผิวเผิน ไม่มีคนที่สนิทเหมือนแต่ก่อนแล้ว มาย้อนดูแล้วรู้สึกว่า"อาภัพ"เรื่องเพื่อนจริงๆ ทุกวันนี้ผมทำหน้าที่ตำแหน่งบริหารก็คุมน้องๆในทีม 10 คนก็อยู่กันเป็นพี่เป็นน้อง แต่ก็ไม่ถึงขั้นเป็นเพื่อนสนิทอะไร โชคดีที่ครอบครัวผมค่อนข้างมีความสุขกันดี หน้าที่การงาน/เงินทอง มีใช้แบบไม่ลำบาก ก็แค่อยากขอระบายไว้ตรงนี้ กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆคนไหนมีมุมมองเกี่ยวกับเพื่อนจะแชร์หรือเล่าเป็นประสบการณ์ก็ได้นะครับ
#2
Posted 21 September 2021 - 03:55 PM
ความผูกพัน เป็นแค่ตัวช่วยให้เราเข้าถึงผลประโยชน์ และ เสน่ห์ คนคนนั้นได้มากกว่าคนทั่วไปเท่านั้นเอง
แต่พอความผูกพันลด ผลประโยชน์,เสน่ห์ ที่ต่างฝ่ายต่างได้รับก็ลดหลั่นไปเรื่อยๆ สุดท้าย ก็กลายเป็นคนอื่นโดยสมบูรณ์
#3
Posted 21 September 2021 - 04:08 PM
จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณมารู้อีก 20ปีให้หลังว่า เพื่อนที่คุณสนิทที่สุดตอนเด็กๆจริงๆแล้ว "เป็นญาติคุณเอง"?
ตอนมัธยมผมสนิทกับ "มัน" ที่สุด
เลิกเรียนไปเล่นตู้เกมด้วยกัน โดดเรียนโดนสารวัตนักเรียนจับด้วยกัน
กลับบ้านต้องแวะลงป้ายรถเมล์นึงกลางทางเป็นเพื่อนมัน
รอมันไปดักรอแอบมองนักเรียนหญิงคนที่มันชอบ ซึ่งเค้าจะมารอต่อรถป้ายนี้เป็นประจำ
ไปบ้านมัน นอนห้องมัน ดูหนังโป๊ครั้งแรกก็คือห้องมัน
บ้านมันขายรับหูฉลามมาขายส่งครับ บ้านมันมีแต่กระสอบ ผมยังจำกลิ่นตุๆได้ติดจมูก
สุดท้ายจบมาก็ไม่ได้ติดต่อกัน
20ปีผ่านไป....
ผมเห็นหนังสือเล่มนึงวางอยู่ในบ้าน เกี่ยวกับ 'คอนดัคเตอร์ไทย' ท่านนึงที่ไปดังเมืองนอก
(คนที่โบกตะเกียบหน้าวงออเครสต้าอ่ะนะ)
นามสกุลเดียวกับเพื่อนผมเป๊ะ แต่หน้าไม่ใช่
ถามทั่วบ้านได้ความว่าเป็นหนังสือของพ่อผม แกบอกอย่างภาคภูมิใจว่า
"คนนี้ญาติเรานะ.. ศิษย์เก่าโรงเรียนมัธยมเดียวกับที่ผมเรียนด้วย บ้านขายหูฉลาม อยู่ตรงนี้ๆๆ"
เช็ดเข้.. ผมอึ้งไปนาน หัวมึนเหมือนเพิ่งหลุดมาจากเมททริค
สรุปคอนดัคเตอร์คนนี้คือ พี่ชายเพื่อนผม
ถ้าไม่มีหนังสือเล่มนี้ ชาตินี้ผมคงไม่รู้ว่ามันกับผมเป็นญาติกัน
คุณว่ามันมีเปอเซนแค่ไหนกันที่...
- ผมกับมันจะเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน 3ปีเต็ม แถมยังไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
- พี่ชายมันดังจนออกหนังสือ
- พ่อผมซื้อมาวาง จนผมเดินมาเห็น
นี่ถ้าไม่เรียกพรมลิขิต ผมก็ไม่รู้จะเรียกอะไร
Edited by 9th TEARDROP, 21 September 2021 - 04:09 PM.
#4
Posted 22 September 2021 - 06:06 AM
เพราะเป็นคนมีโลกส่วนตัว อยู่คนเดียวได้สบายมาก
เหตุการณ์ที่ผมรู้ซึ้งคือตอนแฟนเสีย มีแต่เพื่อนในกลุ่มแสดงความเสียใจแค่นั้น
แต่เร็วๆนี้พ่อเพื่อนในกลุ่มเสีย มีตัวการรวบรวมเงินช่วยงาน
นี่ล่ะผมเลยซึ้ง ผมไม่ได้อยากได้เงินหรอกครับ เพราะไม่ได้พูดเรื่องเงินช่วยเลยตอนนั้น บช.อะไรก็ไม่ได้ลง
แต่มันจุกตอนพ่อเพื่อนเสีย พวกมึงกระตือรือล้นกันมาก
ช่างต่างกับตอนแฟนผมเสีย ทุกวันนี้เลยอ่านอย่างเดียวในกลุ่ม
#5
Posted 22 September 2021 - 08:35 AM
ผมวัยใกล้ 40 นี้ไม่คาดหวังแล้วครับ อยู่กับลูกครอบครัวเป็นหลัก ตอนอายุ30 ก็คิดอีกอย่างเลยครับ
#6
Posted 22 September 2021 - 09:54 AM
และอย่างน้อยในอดีต ก็ถือเป็นความทรงจำที่ดีครับ
#7
Posted 22 September 2021 - 11:50 AM
umbababa, on 21 September 2021 - 03:55 PM, said:
ความผูกพัน เป็นแค่ตัวช่วยให้เราเข้าถึงผลประโยชน์ และ เสน่ห์ คนคนนั้นได้มากกว่าคนทั่วไปเท่านั้นเอง
แต่พอความผูกพันลด ผลประโยชน์,เสน่ห์ ที่ต่างฝ่ายต่างได้รับก็ลดหลั่นไปเรื่อยๆ สุดท้าย ก็กลายเป็นคนอื่นโดยสมบูรณ์
ครับ เหมือนยิ่งโต ยิ่งเป็นอย่างที่บอกเลย
#8
Posted 22 September 2021 - 11:57 AM
9th TEARDROP, on 21 September 2021 - 04:08 PM, said:
จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณมารู้อีก 20ปีให้หลังว่า เพื่อนที่คุณสนิทที่สุดตอนเด็กๆจริงๆแล้ว "เป็นญาติคุณเอง"?
ตอนมัธยมผมสนิทกับ "มัน" ที่สุด
เลิกเรียนไปเล่นตู้เกมด้วยกัน โดดเรียนโดนสารวัตนักเรียนจับด้วยกัน
กลับบ้านต้องแวะลงป้ายรถเมล์นึงกลางทางเป็นเพื่อนมัน
รอมันไปดักรอแอบมองนักเรียนหญิงคนที่มันชอบ ซึ่งเค้าจะมารอต่อรถป้ายนี้เป็นประจำ
ไปบ้านมัน นอนห้องมัน ดูหนังโป๊ครั้งแรกก็คือห้องมัน
บ้านมันขายรับหูฉลามมาขายส่งครับ บ้านมันมีแต่กระสอบ ผมยังจำกลิ่นตุๆได้ติดจมูก
สุดท้ายจบมาก็ไม่ได้ติดต่อกัน
20ปีผ่านไป....
ผมเห็นหนังสือเล่มนึงวางอยู่ในบ้าน เกี่ยวกับ 'คอนดัคเตอร์ไทย' ท่านนึงที่ไปดังเมืองนอก
(คนที่โบกตะเกียบหน้าวงออเครสต้าอ่ะนะ)
นามสกุลเดียวกับเพื่อนผมเป๊ะ แต่หน้าไม่ใช่
ถามทั่วบ้านได้ความว่าเป็นหนังสือของพ่อผม แกบอกอย่างภาคภูมิใจว่า
"คนนี้ญาติเรานะ.. ศิษย์เก่าโรงเรียนมัธยมเดียวกับที่ผมเรียนด้วย บ้านขายหูฉลาม อยู่ตรงนี้ๆๆ"
เช็ดเข้.. ผมอึ้งไปนาน หัวมึนเหมือนเพิ่งหลุดมาจากเมททริค
สรุปคอนดัคเตอร์คนนี้คือ พี่ชายเพื่อนผม
ถ้าไม่มีหนังสือเล่มนี้ ชาตินี้ผมคงไม่รู้ว่ามันกับผมเป็นญาติกัน
คุณว่ามันมีเปอเซนแค่ไหนกันที่...
- ผมกับมันจะเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน 3ปีเต็ม แถมยังไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
- พี่ชายมันดังจนออกหนังสือ
- พ่อผมซื้อมาวาง จนผมเดินมาเห็น
นี่ถ้าไม่เรียกพรมลิขิต ผมก็ไม่รู้จะเรียกอะไร
พรมลิขิตจริงๆ จะว่าเรื่องบังเอิญก็ใช่
Ritcher, on 22 September 2021 - 06:06 AM, said:
เพราะเป็นคนมีโลกส่วนตัว อยู่คนเดียวได้สบายมาก
เหตุการณ์ที่ผมรู้ซึ้งคือตอนแฟนเสีย มีแต่เพื่อนในกลุ่มแสดงความเสียใจแค่นั้น
แต่เร็วๆนี้พ่อเพื่อนในกลุ่มเสีย มีตัวการรวบรวมเงินช่วยงาน
นี่ล่ะผมเลยซึ้ง ผมไม่ได้อยากได้เงินหรอกครับ เพราะไม่ได้พูดเรื่องเงินช่วยเลยตอนนั้น บช.อะไรก็ไม่ได้ลง
แต่มันจุกตอนพ่อเพื่อนเสีย พวกมึงกระตือรือล้นกันมาก
ช่างต่างกับตอนแฟนผมเสีย ทุกวันนี้เลยอ่านอย่างเดียวในกลุ่ม
อาจจะอยู่ระหว่างวุฒิภาวะไหมครับ ช่วงที่แฟนคุณเสียเพื่อนคุณอาจจะยังอายุไม่เยอะ แต่พอพ่อเพื่อนเสียพวกเค้ามีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้นไหมครับ แต่ถ้าไล่เลี่ยกัน เป็นผมก็คงแอบน้อยใจอยู่เหมือนกัน
joamz3, on 22 September 2021 - 08:35 AM, said:
ผมวัยใกล้ 40 นี้ไม่คาดหวังแล้วครับ อยู่กับลูกครอบครัวเป็นหลัก ตอนอายุ30 ก็คิดอีกอย่างเลยครับ
ก็คงอยู่กับครอบครัวเหมือนที่เป็นอยู่ปัจจุบัน สุดท้าย มิตรแท้ หายากจริงๆ
tsm, on 22 September 2021 - 09:54 AM, said:
และอย่างน้อยในอดีต ก็ถือเป็นความทรงจำที่ดีครับ
ครับคงต้องเก็บความทรงจำดีๆเหล่านั้นไว้ นึกถึงทีไรก็อดอมยิ้มไม่ได้
#9
Posted 22 September 2021 - 01:37 PM
#10
Posted 22 September 2021 - 02:11 PM
Quote
เพราะเป็นคนมีโลกส่วนตัว อยู่คนเดียวได้สบายมาก
เหตุการณ์ที่ผมรู้ซึ้งคือตอนแฟนเสีย มีแต่เพื่อนในกลุ่มแสดงความเสียใจแค่นั้น
แต่เร็วๆนี้พ่อเพื่อนในกลุ่มเสีย มีตัวการรวบรวมเงินช่วยงาน
นี่ล่ะผมเลยซึ้ง ผมไม่ได้อยากได้เงินหรอกครับ เพราะไม่ได้พูดเรื่องเงินช่วยเลยตอนนั้น บช.อะไรก็ไม่ได้ลง
แต่มันจุกตอนพ่อเพื่อนเสีย พวกมึงกระตือรือล้นกันมาก
ช่างต่างกับตอนแฟนผมเสีย ทุกวันนี้เลยอ่านอย่างเดียวในกลุ่ม
แต่พอ มีการไส่ซองทำบุญนาคเข้าวัด ผมรวมได้ไม่กี่พัน ญาติๆอายุเท่ากัน รวมได้เป็นแสนๆ ปริมาน มิตรสหาย ต่างกันคนละโลกเลย
#11
Posted 22 September 2021 - 03:06 PM
ToonZa, on 22 September 2021 - 11:57 AM, said:
พรมลิขิตจริงๆ จะว่าเรื่องบังเอิญก็ใช่
อาจจะอยู่ระหว่างวุฒิภาวะไหมครับ ช่วงที่แฟนคุณเสียเพื่อนคุณอาจจะยังอายุไม่เยอะ แต่พอพ่อเพื่อนเสียพวกเค้ามีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้นไหมครับ แต่ถ้าไล่เลี่ยกัน เป็นผมก็คงแอบน้อยใจอยู่เหมือนกัน
ก็คงอยู่กับครอบครัวเหมือนที่เป็นอยู่ปัจจุบัน สุดท้าย มิตรแท้ หายากจริงๆ
ครับคงต้องเก็บความทรงจำดีๆเหล่านั้นไว้ นึกถึงทีไรก็อดอมยิ้มไม่ได้
แฟนผมเสียปลายปีที่แล้ว พ่อเพื่อนเพิ่งเสียต้นเดือนนี้
และที่น่าเจ็บใจคือมีคนนึงผมให้ยืมเงินพันนึงตอนยืมผมบอกเลยคืนก็ได้ไม่คืนก็ได้เมื่อสัก6-7ปีที่แล้ว
พอพ่อเพื่อนคนนี้เสียแม่มช่วยพันนึง นี่ล่ะ ผมเลยตัดสินใจ
อ่านอย่างเดียวพอละจากนี้5555
#12
Posted 22 September 2021 - 06:21 PM
เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงมาก และ ไม่มีเลยในบางที55 มันเลยทำให้ขาดช่วงกับคนที่อยากสนิทกับเรา และเราอยากสนิทด้วย
เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆเลยครับ ทุกวันนี้เลยสนใจแค่แฟนและครอบครัวอย่างเดียวเลย
#13
Posted 23 September 2021 - 06:48 AM
ยืมเงินไม่คืน ชวนกินเหล้า ติดยา เล่นพนัน (ผมไม่เคยกินเหล้า สูบบุหรี่ เล่นพนัน ผ่านการชักชวน ดูถูกเหยียดหยามมา แต่ก็ผ่านมาได้)
เพื่อนสมัย ม.ต้น ยืมเงินแค่ 200 บาท ผมบล็อกเลยครับ เพราะเคยยืมแล้วคืนช้าหรือแกล้งลืม
สุดท้ายจะเสียทั้งเพื่อนและเงิน สู้เสียเพื่อนแต่แรกเลย เงินก็ไม่ต้องเสีย
เลยคิดว่าคบกันแบบพอรู้จักกัน เวลานัดเที่ยว ตจว. ก็ไปได้แต่ไม่บ่อย
เพราะสุดท้ายแล้ว คือครอบครัว แฟนและลูกคนที่คุณไม่ควรทิ้งเลยคือพวกเค้าต่างหาก ไม่ใช่เพื่อน
ปล.เป็นการบริหารเพื่อนในแบบของผมนะครับ
#14
Posted 23 September 2021 - 08:23 AM
ผมก็โลกส่วนตัวสูง เด๋วนี้สนิทอยู่แค่ไม่กี่คนเอง หลายคนสนิทกันแต่พอมีแฟนมีลูก ก็จะห่าง ๆ กันไปเป็นเรื่องปกติ ส่วนใหญ่แล้วคนเรา พออายุมากขึ้นมักจะเพื่อนน้อยลงเพราะตัดของเดิมทิ้งไปมาก และหาเพื่อนได้ยากขึ้น กำแพงสูงขึ้นไม่เหมือนสมัยยังเด็ก ๆ หรือวัยรุ่น
#15
Posted 23 September 2021 - 10:28 AM
ผมมีเพื่อนอยู่ 2 คน
คนแรก ในเวลา 6 เดือนกินนอนเล่นเที่ยวด้วยกันตลอดรักกันมากจนวันนึงมันต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา
มันกับผมกอดคอกันร้องให้ขี่รถเล่นด้วยกันเป็นครั้งสุดท้ายแลกเสื้อกันเก็บไว้
เสื้อที่แลกกันเป็นแจ๊คเก็ต ใส่จนขาดทั้งคู่
มันไว้ใจผมมากจนบอกให้ผมช่วยดูแลแฟนมันแทน (ผมกันแฟนมันก็เป็นเพื่อนกัน)
ระหว่างที่มันอยู่เมกา มันส่งจดหมายหาผมทุกเดือนเล่าถึงชีวิตของมัน
ผ่านไป 1 ปี มันกลับมาเพราะโดนรีไทร์ เจอหน้ากันกอดคอดีใจมาก
ผมกับมันสนิทกันชนิดที่ว่า มี 50 แบ่งกัน คนละ 25 บาท
กินก๋วยเตี๋ยวถ้วยเดียวกันเพราะเงินไม่พอ
ผมจีบใครมันจะจีบเพื่อนเค้า ด้วยความที่หน้าตาผมกับมันเหมือนกัน เหมือนแบบพี่แบบน้องทุกคนเลยเข้าใจว่าเป๋นพี่น้องกันจริงๆ
เกือบ 2 ปี ผมกับมันค่อยมารู้ว่า พ่อผมกับพ่อมมันเป็นเพื่อนกันไม่ได้สนิทแต่เคยกินข้าวโต๊ะเดียวกัน
พอช่วงอายุ 25 มันก็แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด
หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างใช้ชีวิต 1-2 ปีจะเจอกัน 1 ครั้ง
ทุกวันนี้ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมแต่ไม่มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกันอีกไลน์กวนตีนกันไปวันๆ
นับๆดูแล้วเป็นเพื่อนกันมา 25 ปี เคยเล่นด้วยกัน 2 ปี แต่สนิททั้งชีวิต
-------------------------------------------------------------------------------
เพื่อนคนที่ 2 อยู่กลุ่มเดียวกัน
ใช้ชีวิตกันเรียบๆ กินนอน เล่น เที่ยว เล่นบาส จีบสาว ตั้งแต่อายุ 16 ถึง 26
พออายุ 28 มีงานทำเป็นหลักแหล่งเริ่มมีเงินเก็บเลยชวนกันเลิกเที่ยว
ซื้อมอไซค์คนละคันก็ อัพซีซีตามกันไปเรื่อยๆ
จนมีทริปสุดท้ายได้ขี่ไปด้วยกัน ระยะทางไปกลับ 800 กม.
กลับจากทริปมันเพลียมากเนื่องจากเป็นริดสีดวง
ไปเข้า รพ.ตรวจร่างกายเจอว่าเป็นมะเร็งลำไส้ส่วนปลายระยะ 2 ต้องผ่าตัดและทำคีโม
กอดคอกันร้องให้ มันเริ่มทำการรักษาตัวได้ 2 ปีแล้ว
ปัจจุบันก้ได้แค่ไลน์กวนตีนกัน เพราะร่างกายไม่แข็งแรงไปทำอะไรไม่ได้
ต่อให้ยังคบกันเพื่อนทั้ง2 คนอยู่ ผมก็รู้สึอาภัพเหมือนกัน
เพื่อนที่พึ่งรู้จักกัน 5 ปี 10 ปีก็มี แต่ก็ไม่ได้สนิทเหทือนเพื่อนเก่า
ยิ่งบางคนมาตีสนิทเพื่อหวังผลประโยชน์ผมยิ่งไม่อยากคบ
Edited by FONGBEER, 23 September 2021 - 11:26 AM.
#16
Posted 23 September 2021 - 10:34 AM
nut99, on 23 September 2021 - 06:48 AM, said:
ยืมเงินไม่คืน ชวนกินเหล้า ติดยา เล่นพนัน (ผมไม่เคยกินเหล้า สูบบุหรี่ เล่นพนัน ผ่านการชักชวน ดูถูกเหยียดหยามมา แต่ก็ผ่านมาได้)
เพื่อนสมัย ม.ต้น ยืมเงินแค่ 200 บาท ผมบล็อกเลยครับ เพราะเคยยืมแล้วคืนช้าหรือแกล้งลืม
สุดท้ายจะเสียทั้งเพื่อนและเงิน สู้เสียเพื่อนแต่แรกเลย เงินก็ไม่ต้องเสีย
เลยคิดว่าคบกันแบบพอรู้จักกัน เวลานัดเที่ยว ตจว. ก็ไปได้แต่ไม่บ่อย
เพราะสุดท้ายแล้ว คือครอบครัว แฟนและลูกคนที่คุณไม่ควรทิ้งเลยคือพวกเค้าต่างหาก ไม่ใช่เพื่อน
ปล.เป็นการบริหารเพื่อนในแบบของผมนะครับ
เพื่อนสมัยประถมผม ไม่เคยเจอกันมา 20 ปีทักมาคุยแล้วขอยืมเงิน 3000
บลีอคเลย