+ไม่ได้ผล พลังของอสูรในตำนานกล้าแกร่งเกินไป จนพลังของริวคิก็มิอาจต้านอยู่ ถูกอัดพ่ายไปจนได้ แต่กระนั้นสึคาสะก็ยังสู้ไม่ถอย เขาเรียกการ์ดใบใหม่ขึ้นมา แล้วเสียบลงไปทันที

ATTACK RIDE “STRIKE VENT”

+สึคาสะโจมตีอสูรร้ายด้วยพลังไฟที่ร้อนแรงของแดร็ก เรดเดอร์ (*มอนสเตอร์มังกรสีแดงที่ทำสัญญากับริวคิ) แต่ก็มิอาจหยุดความบ้าคลั่งของมันได้ ขณะที่สองสำนัก ซันกิ ริว และอิบูกิ ริวก็ยังทะเลาะกันไม่เลิก

+“ทุกคน รีบหนีเร็วๆ ครับ มันมาแล้ว!!” เสียงเจื้อยแจ้วของอาสึมุเบนความสนใจของมันได้ในที่สุด ในเวลาอย่างนี้ เด็กชายก็ยังเป็นห่วงเป็นใยผู้อื่น แล้วตัวเขาในตอนนี้ล่ะ จะมีใครห่วงบ้างไหม!? ในเมื่ออสูรร้ายย่างกรายเข้ามากระชั้นชิดทุกทีแล้วแบบนี้!!


“หนอย . . ผมจะปกป้องอาสึมุเอง!!”

“ชั้นก็ด้วยค่ะ!!”

+โทโรโดกิ และอากิระ สองศิษย์คนโตจากต่างสำนักที่ทนระอากับพฤติกรรมหน่ายใจของบรรดาอาจารย์ไม่ไหว ตัดสินใจแปลงร่างเป็นคาเมน ไรเดอร์อสูร โทโดโรกิ และอามากิ เข้าช่วยอาสึมุเองทันที


+ถึงจะเป็นนักรบอสูรแต่ก็ยังไร้ประสบการณ์ มิช้าทั้งคู่ก็ถูกซัดปลิวกลับมา สึคาสะจึงเข้ามารุกต่อเนื่องทันใด

“ขนาดนี้ยังสู้วัวอย่างแกไม่ไหวงั้นเรอะ . . งั้นเจอกับคินทารอสหน่อยเป็นไง!?” ว่าแล้วก็เสียบการ์ดเปลี่ยนฟอร์มรับมือโดยพลัน

FORM RIDE “DEN-O AX”

+สึคาสะโดดเข้าใส่กิวกิอย่างมั่นใจ แต่ก็ยังถูกดีดกลับมาจนได้ เขาจึงโต้กลับด้วยพลังมหาศาลหนึ่งเดียวของแอ็กซ์ ฟอร์มทันที

ATTACK RIDE “TSUPPAAI”


+ว่าแล้วก็ปักหลักฟาดร้อยฝ่ามือกระหน่ำใส่อสูรคลั่งอย่างไร้ความปราณี . . แต่กระนั้น . . ก็ยังหยุดยั้งมันมิได้ และถูกสวนกลับจนพ่ายไปอีกรอบ . . สองไรเดอร์อสูร โทโรโดกิ และอามากิ จึงเข้ามารับช่วงต่อด้วยการบรรเลงประสาน “ลมกรรโชก สายฟ้าคลั่ง” จนทำให้มันถอยหนีไปจนได้ . . ทำเอาสองอาจารย์เจ้าสำนักที่เฝ้าดูเหตุการณ์มาโดยตลอด ถึงกับละอายใจเป็นอย่างมาก

+“คงได้เวลาของยุคใหม่แล้วสินะ” สึคาสะเปรยออกมาเบา ๆ

+ฝั่งยูสึเกะ และนัตสึมิที่เป็นห่วงอาการของฮิบิกิ จึงเฝ้าออกตามหา และเจอหนุ่มใหญ่นั่งหายใจรวยรินอยู่ “ออกไปให้พ้น . . พวกเธอรู้ตัวจริงของฉันแล้วนี่” แต่ก็ฝืนความตั้งใจของยูสึเกะไม่ได้ “ผมจะจัดการเอง . . ถ้า ‘มัน’ มา!? อดทนหน่อยนะครับ ผมจะพยุงคุณเอง!!”


+ที่ริมน้ำ อาสึมุมารอฟังข่าวความคืบหน้าของสองสำนักอย่างร้อนรน แต่ก็ต้องพบกับความผิดหวัง เพราะทั้งโทโรโดกิ และอากิระ ต่างแจ้งว่าเหล่าอาจารย์ของตนต่างโยนความผิดให้อีกสำนักกันทั้งคู่ ดูท่าอนาคตขององเงคิโดคงจะมืดมนเสียแล้ว . . อากิระถามไถ่เรื่องของฮิบิกิ ซึ่งเด็กชายก็บอกทุกอย่างตามจริงโดยไม่มีปิดบัง พร้อมกับย้ำให้ตระหนักถึงหน้าที่สำคัญของทุกคน ในการร่วมจัดการกับอสูรร้ายกิวกิ

+“หากตั้งใจจะทำอะไรขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะก็ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอกครับ!! ฉะนั้นพวกเราจึงต้องเริ่มลงมือทำ แล้วมันจะต้องเป็นจริงได้แน่นอน” เด็กชายกล่าวอย่างเชื่อมั่น ทำให้โทโรโดกิ กับอากิระถึงกับซาบซึ้งใจ และยอมร่วมมือด้วยในที่สุด “มาเริ่มยุคของพวกเรา โดยที่ไม่มีเรื่องขัดแย้งระหว่างสำนักกันเถอะนะ . . ด้วยกำลังของทุกคนยังไงล่ะ!!” เด็กสาวเสริม พลางจับมือกันแทนคำสัญญา

+”แต่ถึงอย่างนั้น . . ผมก็อยากให้คุณฮิบิกิยอมรับเรื่องการจัดการอสูรครั้งนี้ก่อน” อาสึมุแย้มขึ้น แต่จู่ๆ ไคโตะก็ปรากฎตัวขึ้นมา พร้อมกับอาสาจะไปถามไถ่ให้แทน (!?)


+ค่ำคืนนั้นเอง . . ฮิบิกิเปลือยใจ ระบายความทุกอย่างให้นัตสึมิ และยูสึเกะรับฟังจนหมดสิ้น . . ฮิบิกินั้นเข้าฝึกตนเป็นนักรบอสูร เพื่อหวังจะจัดการกับพวกมากาโม่ แต่การจะต่อสู้ในร่างนั้นได้ จะต้องมีจิตใจแห่งคุณธรรม จึงจะควบคุมพลังอสูรได้ นี่คือสิ่งสำคัญ . . แต่ระหว่างการฝึกจิตใจ ฮิบิกิพบว่าเป้าหมายที่แท้จริงในการจัดการศัตรูของตนก็คือ เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองต่างหาก!? เหตุนี้ เขาจึงถูกอสูรครอบงำจิตใจ เลยไม่อยากแปลงร่างเข้าต่อสู้อีก . . .

+แต่แล้ว ไคโตะก็แทรกเข้ามา พร้อมกับแจ้งความประสงค์ในการกำจัดอสูรของอาสึมุให้ ทำเอาฮิบิกิถึงกับกลุ้มใจ ด้วยเพราะไม่อยากให้เด็กชายเดินทางสายเดียวกับตน แต่ไคโตะแย้งให้ถึงความต้องการในการรวมองเงคิโดให้เป็นหนึ่งของอาสึมุ พร้อมกับเดินรี่เข้าหากระเป๋าเป้ตรงหน้าทันที . . ทว่า ฮิบิกิก็ดูออก ด้วยเพราะรู้ว่าเจตนาที่แท้จริงของไคโตะ ก็คือคัมภีร์ล้ำค่าของ
ฮิบิกิ ริวนั่นเอง ซึ่งไคโตะก็ยอมรับแต่โดยดี แม้จะสร้างความเดือดดาลให้ยูสึเกะเป็นอย่างมากก็ตาม

+จู่ๆ ฮิบิกิก็เอาส้อมเสียงแปลงร่างออกมา พร้อมกับฝากฝังให้ไคโตะเอาไปส่งมอบให้เด็กชายต่อแทนตน ด้วยเพราะเชื่อว่า หากอาสึมุเป็นผู้ใช้มัน คงจะไม่ถูกอสูรครอบงำแบบตนเป็นแน่ . . ทำเอายูสึเกะถึงกับค้านหัวชนฝา แต่ฮิบิกิให้เหตุผลว่า นี่เป็นการตัดสินใจของอาสึมุ ตนคงเข้าไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ พร้อมกับฝากคำสั่งเสียไปถึงเด็กชายด้วยว่า หากเป็นอสูรได้สำเร็จแล้ว ช่วยจัดการตัวเขาด้วย!? เพื่อเป็นการสืบทอดจิตวิญญาณของฮิบิกิต่อไป ซึ่งไคโตะก็รับคำ . . .

+ขณะเดียวนั้นเอง . . ค้างคาวสาวคิบาร่าก็กำลังทำพิธีกรรมประหลาดลับหลังทุกคนอยู่ ด้วยการเรียก “ไรเดอร์ โอจา*” ผู้เกรี้ยวกราด มาทำการปลดผนึกมากาโม่ลึกลับที่ถูกจองจำไว้ในศิลาศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน . . เธอวางแผนอะไรไว้กันแน่นะ!?

Note – *คือไรเดอร์ ผู้ทำสัญญากับมอนสเตอร์ งูเห่าม่วง จากซีรีย์สของริวคิ


+ฝั่งโทโรโดกิ และอากิระ ซึ่งมาขอพบทั้ง 2 อาจารย์ตามลำพัง พร้อมกับอธิบายถึงเหตุผลในการร่วมใจกันจัดการอสูรร้าย กิวกิ โดยยุติปัญหาความขัดแย้งระหว่างสำนักเสีย และเพื่อรวม “องเงคิโด” ให้เป็นหนึ่งเดียว แต่อาจารย์ทั้งสองไม่รับฟัง พร้อมกับเดือดดาลเป็นอย่างมาก แต่แล้ว . . สึคาสะก็แทรกเข้ามา พร้อมกับพูดความในใจแทนทั้งคู่ว่า

+“เฮ้อ . . ยังจะมีใครจริงจังกับเรื่ององเงคิโดอยู่อีกไหมนะ . . พวกคุณเป็นอาจารย์มิใช่รึไง!? อนาคตของลูกศิษย์ ตลอดจนอนาคตขององเงคิโด พวกคุณเป็นคนตัดสินใจเองทั้งหมดอย่างนั้นเลยหรือ!?” ทำให้ทั้งสองอาจารย์ถึงกับคิดได้ในที่สุด . . และแล้วพิธีแต่งตั้งเจ้าสำนักคนใหม่ก็เริ่มขึ้น . . ในค่ำคืนนั้นเอง




+อิบุกิ และซันกิ ตกลงปลงใจยอมมอบตำแหน่งเจ้าสำนัก รวมถึงเครื่องมือแปลงร่างให้แก่โทโรโดกิ และอากิระ พร้อมกับฝากฝังให้ทั้งคู่ดำรงไว้ซึ่งจิตวิญญาณขององเงคิโดสืบต่อไป ท่ามกลางความปลาบปลื้มใจของอาจารย์ใหญ่อย่างสึคาสะอย่างมาก (^ ^)

+เช้าวันต่อมา นัตสึมิที่ตื่นขึ้นมาก่อน จู่ ๆ ก็หลุดเข้าไปอยู่ในมิติลวงตาของนารุทากิอย่างไม่ทันตั้งตัว . . ภาพปรักหักพังของซากเมืองสร้างความตระหนกให้กับเธอเป็นอย่างมาก ซึ่งนารุทากิก็ยังคงย้ำเหมือนเช่นเคยว่า ถ้าดีเคดยังคงเดินทางต่อไป โลกจะไม่มีวันกลับเป็นเหมือนเดิมอีก ซึ่งคนที่จะหยุดเรื่องทุกอย่างได้ ก็มีแต่นัตสึมิเท่านั้น

+ทันใดนั้นเอง . . ไคโตะก็พาอาสึมุมาพบฮิบิกิตามที่รับปาก แต่พอหนุ่มใหญ่เผลอ ไคโตะก็ฉวยโอกาสคว้าเป้เก็บคัมภีร์ฮิบิกิ ริวมาไว้ในมือทันที . . แต่แล้วสึคาสะก็มาร่วมวงอีกคน “เป้าหมายของนายก็คือองเงคิโดแต่แรกแล้วสินะ . . โดยใช้เจ้าหนูเป็นตัวล่อ” ได้ยินอย่างนี้อาสึมุก็รีบค้านแทนทันที ด้วยเพราะเชื่อใจในตัวไคโตะนั่นเอง

+แต่ไคโตะกลับยอมรับอย่างไม่ทัดทาน พร้อมกับย้ำให้เด็กชายเข้าใจว่าตอนนี้ฮิบิกินั้นไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว ด้วยการลงมือโจมตีหนุ่มใหญ่ทันที

เปรี้ยงงงงงงงงงง

+แม้จะไม่โดนจังๆ แต่ก็เพียงพอที่จะปลุกสัญชาติญาณดิบในตัวฮิบิกิขึ้นมาแล้ว “รีบหนีไป . . จิตของฉันกำลังจะถูกครอบงำแล้ว . . อ๊ากกกกก . . ชะ . . ชั้นควบคุมมันไม่อยู่แล้ว . . อ๊ากกกกกกกกกกกกก”

+หลังปรากฏเปลวเพลิงสีม่วงทาบทับร่าง ฮิบิกิก็กลายร่างเป็นอสูรวัวคลั่ง ‘กิวกิ’ อีกครั้งทันที ทำเอาอาสึมุตกใจแทบสิ้นสติ “เป็นไปไม่ได้ . . คุณฮิบิกิคือกิวกิเหรอเนี่ย!? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!!”


+”ฟังนะเจ้าหนู . . นี่ล่ะบทเรียนสุดท้ายที่ฉันจะสอนให้” ไคโตะพูดอย่างตั้งใจ ก่อนจะแยกตัวไปพร้อมคัมภีร์ล้ำค่าทันที . . สึคาสะที่เห็นท่าไม่ดี จึงรีบแปลงร่างเป็นดีเคดมารับมือไว้ก่อน . . แต่ลำพังคนเดียว จะยื้อได้สักเท่าไหร่กัน!?

+หลังจากครุ่นคิด ตีความกับสารในคัมภีร์ทั้ง 3 เล่ม ในที่สุด ไคโตะก็เข้าใจถึงความหมายที่แท้จริงของสมบัติลับ “องเงคิโด” จนได้


+ขณะเดียวกัน ทางฝั่งของสึคาสะที่กำลังรับศึกหนักแต่เพียงผู้เดียว ก็กำลังตกที่นั่งลำบาก . . ด้วยเพราะพลังของกิวกินั้นมหาศาลเกินกว่าเขาจะต้านไหว ที่สุดแล้วก็ถูกอัดลงไปกองจนได้ . . ก่อนอสูรคลั่งจะเบนเป้าหมายมาหาเด็กชายที่ไร้ทางสู้เป็นรายต่อไปทันที

ปัง ปัง ปังงงงงงงงงงง

+แต่ก่อนทุกอย่างจะสายเกินไป . . ไคโตะก็กลับลำมาขวางไว้ได้ทันท่วงที พร้อมกับเดินไปหาอาสึมุผู้กำลังสับสนจนทำอะไรไม่ถูกว่า ฮิบิกินั้น ไม่สามารถควบคุมพลังของอสูรได้อีกต่อไปแล้ว พร้อมกับกล่าวคำสั่งเสียของฮิบิกิให้เด็กชายฟัง แต่อาสึมุปฏิเสธทันที ด้วยมิอาจตัดใจลงมือได้ . .


+ไคโตะจึงแนะนำว่าหากเด็กชายไม่สูญเสียความอ่อนโยนในจิตใจไป อสูรก็มิอาจครอบงำได้ “เธอไม่จำเป็นต้องสืบทอดพลังของอสูรหรอกนะ . . แต่จิตวิญญาณของฮิบิกิต่างหาก ที่เธอต้องดำรงไว้ต่อไป” ไคโตะกล่าวย้ำหนักแน่น พลางจ้องมองอาสึมุที่ใจจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ของสึคาสะตลอดมา . . เพราะก่อนหน้าที่สึคาสะจะเข้ามา เป็นเขานั่นเอง ที่รับหน้าที่สำคัญในการส่งจิตวิญญาณของไรเดอร์!! สิ้นคำ ไคโตะก็แปลงร่างเป็นคาเมน ไรเดอร์ ดิ เอ็นด์ทันที

KAMEN RIDE “DI END”

+“ถึงเวลาที่นายต้องเลือกแล้วนะ เจ้าหนู . . ว่าจะเป็นอสูรหรือไม่เป็น!?” ไคโตะถามย้ำอีกครั้ง พลางยื่นส้อมเสียงของฮิบิกิส่งให้เด็กชาย


+“ผม . . จะเป็นอสูรครับ!!” ในที่สุด อาสึมุก็ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว พลางรับส้อมเสียงมา แล้วแปลงร่างเป็นคาเมน ไรเดอร์อสูร “ฮิบิกิ” เข้าช่วยสึคาสะทันที




+อาสึมุในร่างนักรบอสูร แม้จะเล่นงานอสูรคลั่งแบบไม่ยั้งมือเต็มที่ แต่เหมือนกิวกิจะดูออกถึงความลังเลที่ยังค้างคาในใจเด็กชาย จึงสัพยอกขึ้นมาว่า “ไอ้หนู . . แกจัดการข้าไม่ได้หรอก เพราะยังไงเสียร่างกายนี้ก็เป็นของฮิบิกิอยู่ดี” สิ้นคำก็พุ่งโจมตีอาสึมุเข้าเต็มรัก “อั๊กกกกกกก”

+สึคาสะเห็นท่าไม่ดีเลยปรี่เข้ามาช่วยอีกแรง พร้อมการสนับสนุนจากไคโตะอีกคน . . ทั้งคู่หยิบการ์ดใบใหม่ขึ้นมา แล้วโจมตีพร้อมกันทันที

ATTACK RIDE “BLAST”

ATTACK RIDE “BLAST”

ปัง ปัง ปังงงงงงงงงงง

+ได้ผล . . อสูรวัวคลั่งถูกห่ากระสุนชุดใหญ่ซัดใส่จนล้มลงไป แต่จะได้หยุดมันได้จริงๆ ล่ะหรือ!? “จัดการเลย . . เจ้าหนู!! ยังไงตอนนี้จิตของฮิบิกิก็หายไปแล้ว!!” สึคาสะร้องเตือนสติเด็กชาย ทำให้เด็กชายคิดได้


+เขาคว้าอาวุธคู่ใจ “องเงคิโบ เร็กกะ” ขึ้นมา แล้วจัดการอสูรร้ายกิวกิ ด้วยเพลงกลองอสูรอย่างไม่มีลังเลอีกต่อไปทันที “ย้ากกกกกกกกกกกก”

ตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม . . ตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม


+หลังจากกระหน่ำเสียงกลองชุดสุดท้ายลงไป อาสึมุก็เข้าใจถึงภาระสำคัญของตนในภาคหน้าทันที . . ฮิบิกิเอย หลับอย่างสงบเถิด จิตวิญญาณของท่าน อยู่ในมือของเด็กน้อยผู้อารีคนนี้แล้ว . . .

+แต่ทันใดนั้นเอง . . นารุทากิก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง พร้อมมากาโม่ปูยักษ์ หมายขยี้เหล่าไรเดอร์ให้ตายคามือทันที . . แน่นอนว่า 3 ไรเดอร์หมดทางสู้ และถูกโจมตีจนกระเด็นไปคนละทิศละทางไปตามๆ กัน . . จังหวะนี้เอง โทโรโดกิ และอากิระที่ตามมาสมทบ ก็แปลงร่างเป็นคาเมน ไรเดอร์อสูร โทโดโรกิ และอามากิ เข้ามาช่วยสู้อีกแรง


+ไคโตะนั้น พลันนึกขึ้นได้ ถึงแก่นสำคัญของคัมภีร์องเงคิโดที่เขาค้นพบ จึงยิงตำราทั้งสามเล่มทิ้ง ให้อักษรลับปรากฏบอก ‘ความ’ ทันที ซึ่งทุกคนก็เข้าใจได้ตรงกันว่า เส้นทางแห่งเสียงเพลงนั้น ทุกคน (สามสำนัก) ต้องพร้อมบรรเลงร่วมกัน (กลายเป็นหนึ่งเดียว) จึงจะก่อให้เกิดพลังที่ยิ่งใหญ่ได้ ซึ่งนี่แหล่ะคือจิตวิญญาณที่แท้จริงขององเงคิโดนั่นเอง . . .

+มาถึงตรงนี้ สึคาสะมั่นใจได้ทันที ว่าสามารถเหนี่ยวนำจิตวิญญาณที่หายไปในโลกนี้คืนมาได้แล้ว . . เมื่อนั้นเขาก็ได้รับชุดการ์ด ใหม่ อีก 3 ใบ เป็นสิ่งตอบแทนทันที . . สึคาสะไม่รอช้า รีบใช้พลังใหม่กู้สถานการณ์โดยพลัน

FINAL FORM RIDE “HIBIKI”

+ทันใดนั้น อาสึมุก็กลายร่างเป็น “ดิสค์ แอนิมอล นก” บินเข้าโจมตีมากาโม่ปูยักษ์ทันที ก่อนจะแปรสภาพเป็นกลองอสูรผนึกอยู่บนตัวของมัน สึคาสะไม่รอช้า กระโดดตามเข้าไปบรรเลงด้วยเพลงอสูร “เพลิงพระกาฬ” ทันที


+ได้ผล . . มากาโม่ปูยักษ์ออกอาการล้าพลังอย่างเห็นได้ชัด . . โทโรโดกิ และอากิระจึงฉวยจังหวะนี้ร่วมบรรเพลง “สายฟ้าฟาด ปฐพีหวั่นไหว!!” พร้อม “ลมกระหน่ำ กรรโชกคล้อย” ด้วยอีกแรง ไม่เว้นแม้แต่ไคโตะก็ยังส่งพลังร่วมบรรเลงด้วย


+”พวกเราก็ขอร่วมด้วยสิ” พลันนั้นซันกิ และอิบูกิที่ยุติความแค้นซึ่งกันและกันแล้ว ก็มาร่วมสังคีตศิลป์ครั้งนี้ด้วยคน . . ดีเคด , ดิ เอ็นด์ , ฮิบิกิ , โทโรโดกิ , อามากิ , ซันกิ และอิบูกิ . . 7 ไรเดอร์ร่วมประสานใจเป็นหนึ่งเดียวแล้ว




ตูมมมมมมมมมมม

+พลันนั้น ร่างของอสูรกายยักษ์ระเบิดเป็นผุยผงไม่มีชิ้นดี ด้วยเส้นทางแห่งเสียงเพลงของทุกคน . . หลังจากจบเรื่องร้ายๆ แล้ว อาสึมุกล่าวแสดงความขอบคุณไคโตะ พร้อมก้มหัวให้แสดงความเคารพจากใจ ทำเอาไคโตะถึงกับอึ้ง (แต่ก็แอบดีใจ) พลางแก้เกี้ยวด้วยการบอกว่าตนแค่อยากทำในสิ่งที่ใจต้องการ พลางให้อาสึมุคอยดูแลสมบัติไว้ให้ดีๆ เพราะสักวันเขาอาจจะมาแย่งคืน (^ ^)


+ที่สตูดิโอ ทุกคนนั่งชมรูปถ่ายที่สึคาสะเก็บภาพมาได้อย่างตั้งอกตั้งใจ ขณะที่เจ้าตัวยังคงครุ่นคิดถึงความทรงจำที่หายไป และโลกที่ตนจากมา โดยที่นัตสึมิก็ยังคงเชื่อใจว่าสึคาสะที่เธอรู้จัก ไม่มีทางเป็นผู้ทำลายโลกอย่างที่นารุทากิกล่าวหาอย่างแน่นอน

+แต่แล้วทุกคนก็ต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อคิบาร่าแจ้งว่าถึงเวลาเดินทางสู่โลกต่อไปกันแล้ว แม้สึคาสะจะแย้งว่าได้ผ่านมาการผจญภัยมาครบทั้ง 9 โลก และสะสมการ์ดจนครบชุดแล้วก็ตาม . . ลุงฮิคาริจึงถือโอกาสนี้ ฉลองความดีใจด้วยการถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน แต่แล้ว . . รูปฉากพื้นหลังใบใหม่ ก็เลื่อนตกลงมาอีกจนได้


+แน่นอนว่าภาพที่เห็น สร้างความตกใจให้กับนัตสึมิเป็นอย่างมาก ด้วยเพราะมันเป็นรูปเหตุการณ์ในโลกที่เธอจากมานั่นเอง!? . . โลกต่อไปที่สึคาสะ และเพื่อนๆ จะไปเยือนก็คือโลกของนัตสึมิ ก่อนจะล่มสลายจริงๆ อย่างนั้นล่ะหรือ!?





Edited by rbgel, 10 July 2009 - 12:19 PM.

+1 ขอบคุณครับ อ่านเพลินไปเล้ย

สึกคาสะโดนเจ้าไคโตะมาแย่งซีนไปตอนท้ายซะงั้น แต่ชอบตอนที่เหล่า Rider มาเล่นดนตรีรวมกันผมว่าอลังการดีนะ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นะครับ

คุณ rbgel กลอนนั่นใครเเต่งเหรอ หรือเเต่งเอง พรสวรรคืโดยเเท้ จะรีวิว ยังมีอารมณ์ศิลป์อีก

เจ๊ ลงช้าเลย ข้ามไปไกลแล้วอ่ะ อาทิตย์หน้า งด ฉายอ่ะเซงมากมาย

+มันช้าเพราะกลอน ในโลกฮิบิกิ 2 ตอนเนี้ย นู๋เอ๊ยยยย . . แง่ง แง่ง . . โฮกกกกกกก

+อิ อิ . . แฟนๆ ไรเดอร์ชุดเดิม ๆ ยังตามกันมา . . น่ารักมาก

“จัดการเลย . . เจ้าหนู!! ยังไงตอนนี้จิตของฮิบิกิก็หายไปแล้ว!!” ----- เอ ผมว่า ซึคาสะบอกว่า ให้อาสุมุจัดการก่อนวิญญาณของฮิบิกิจะหายไป มากกว่านะครับ


ท่าหมู่ภาคนี้เพลงถูกใจมากครับ~
ภาคฮิบิกิ มีท่าหมู่ก็จริง แต่ดันเล่นใครเล่นมัน - -...


...........................

ปล. ไคโตะ....ยังถือปืนได้เสียชาติเกิดเช่นเดิม... วิ่งเข้ามา เอาปืนตบหัวกิวกิกันเห็นๆ - -..( เองไม่ยิงล่ะลูก กระสุนมันแพงเรอะ )

นึกว่าจะจบแค่นี้ซะแล้วยังมีต่ออีกแบบนี้ก็มันนะซิ

ขอบคุณที่เอามาให้ชมจ้า

ปล.อากาศที่ตากดีไหม อิอิ