+ด้วยความสามารถพิเศษเฉพาะตัว ที่ไม่มีใครอยากเลียนแบบ โมโม่ก็สามารถกรรเชียงอากาศ เอาตัวรอดจากการตกตึกมาได้ พร้อมลงพื้นอย่างนิ่มนวล แม้จะไม่สวยงามนักก็ตาม (!?)

“ปึ๊กกกกก” (อุ๊กกกกกก)

+แม้จะจุกนิดๆ แต่โมโม่ก็ฉลาดพอที่จะแสร้งทำเป็นแกล้งตาย เพื่อล่อให้ไคโตะมาอยู่ใกล้ๆ “ว่าไง!! อยากจะมาเป็นของๆฉันรึยัง ห๊ะ!!” ไคโตะยิ้มเยาะ


+เร็วเกินคาด โมโม่ตวัดเท้าเตะทันที แต่ไคโตะไหวตัวทัน พลิกหลบไปได้ซะก่อน ทำเอาโมโม่หัวเสียไม่ใช่น้อย

+"อุเหม่ . . เอ๊ย!! . . นี่แกเป็นใครกันฟะ!?" อิมาจินจอมเดือดตวาดอย่างของขึ้น "ไม่เป็นไร!! ดูหมือนวันนี้นายอารมณ์บ่จอยสินะ . . งั้นเอาไว้ว่ากันใหม่คราวหน้าก็ได้ ไปล่ะ!!" ไคโตะตัดบท

+"เอ้อ . . การที่นายเสียร่างจริงไปน่ะ บางทีมันอาจจะดีกว่าที่นายคิดก็ได้นะ . . เพราะอันที่จริง นายเองก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วนี่ . . ใช่มะ!!" ไคโตะยังกัดตามไม่เลิก ทำเอาโมโม่ที่ของขึ้นอยู่แล้วพุ่งเข้าใส่ทันที แต่ไคโตะชิงหนีไปได้ซะก่อน . . ไอ้ครั้นจะโดดตามก็กระไรอยู่ สุดท้ายโมโม่ก็ได้แต่ตีอกชกหัวตัวเอง (หรือยูสึเกะ!?) อย่างเดือดดาลใจ

+"แล้วทำไงชั้นถึงจะกลับร่างเดิมได้ล่ะเฟ้ยยยยยยยยยย . . ตัวของชั้น ได้ยินไม๊ . . แกอยู่ที่หนายยยยยยยย" กู่ก้องร้องบอกฟ้าเอาซะขนาดนี้ . . ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าอิมาจินแดงเดือดตนนี้คับอกข้องใจขนาดไหนกัน!?


+ฝั่งสึคาสะ กับนัตสึมิที่ถูกรับขึ้นเดนไลน์เนอร์ ก็กำลังเผชิญกับการต้อนรับของทุกคนอย่างกระอักกระอ่วน (แทบจะไม่มีใครเต็มสักคน . . ฮ่า) . . สาวน้อย “โคฮานะ” ย้ำถามนัตสึมิให้มั่นใจถึงสิ่งที่เธออธิบายไปทั้งหมด แต่
สึคาสะตัดบทด้วยแสร้งทำเนียนเดินไปจับภาพ คุณลุง “โอว์นเนอร์” ผู้กำลังปรีดากับข้าวผัดเมล็ดสวยแทน ตามมาด้วยพี่สาวสุดสวย อย่าง “นาโอมิจัง” ที่สู้กล้องได้ใจผู้ชมซะด้วย . .


+แต่อุราทารอสที่ยังข้องใจในตัวสึคาสะอยู่ ก็เลยรี่เข้าไปท้าทาย พร้อมแรงยุจากเพื่อนๆ จอมบ๊องอีก 2 ตนอย่างออกนอกหน้า แต่โคฮานะที่นั่งฟังอยู่ทนยอมไม่ได้ จึงค้านเสียงใส พร้อมแจงเหตุการณ์เรื่องที่มิติเวลาบิดเบี้ยวนั้น หาใช่ฝีมือของดีเคดแต่อย่างใดไม่!? ไหนจะเรื่องที่พวกอุราทารอสไปสร้างความเดือดร้อนให้นัตสึมิอีกต่างหาก . . .

+แม้อยากจะเถียงกลับแทบขาดใจ แต่ที่สุดแล้วพวกอุราทารอสก็สู้วาทะเด็กไม่ได้ และถูกเอ็ดจนอึ้งอิมกี่กันถ้วนหน้า . . โคฮานะได้ที จึงถือโอกาสไล่ 3 สหายจอมป่วนให้ออกไปหาเบาะแสเพิ่มเติมข้างนอกซะเลย . . แต่แล้ว
อาเจ่ นาโอมิก็เปรยมาว่า ที่หลังตู้ขบวนนี้มีร้านถ่ายรูปมาตั้งอยู่ด้วย (เอ๋!? มาได้จ๊ะได๋!!)

+ได้ยินเข้าอย่างนี้ ก็เป็นนัตสึมินั่นเองที่ตะลึงตาลานยิ่งกว่าใคร . . และเมื่อประตูตู้ท้ายขบวนถูกเปิดออก ความสงสัยค้างคาใจก็โปร่งใส กระจ่างแจ้ง เพราะร้านถ่ายรูปที่ว่า ก็คือสตูดิโอของนัตสึมินั่นเอง (จ๊ากกกกกก) พร้อมท่าทีรอรับของคุณลุงฮิคาริที่เริงร่า สุขสันต์ และมันส์กับชีวิตยิ่งกว่าใคร (แม้วัยลุงจะไม่ให้ก็ตาม . . ฮ่า)


+หลังจากทนแออัดกับตู้ขบวนแคบๆกันมานานหลายปี ในที่สุดสมาชิกทั้งหมดก็ย้ายมาสังสรรค์ เสวนาฮาเฮกันที่ร้านถ่ายรูปต่างมิติดูบ้างเข้าจนได้ . . นัตสึมินั้นถกเครียดกับโคฮานะถึงปัญหาเรื่องการหายไปของเหล่าตึกอาคารในตัวเมือง ซึ่งตรงนี้โคฮานะคาดการณ์ว่าเป็นการทำลายอดีต ที่ส่งผลต่อปัจจุบันนั่นเอง (อาคารหายไป เพราะอดีตกำลังถูกเปลี่ยนแปลงค่ะ) ความที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะพวกอิมาจินนั้นคิดจะควบคุมอดีตให้ได้นั่นเอง!!

+แนวคิดนี้มีความน่าเชื่อถือไม่ใช่น้อย เพราะโคฮานะก็เสริมมาว่า หลายวันก่อน เธอก็พบเบาะแสการปรากฎตัวของอิมาจินตัวร้ายเช่นกัน พร้อมกับส่งพวกของมันไปทำให้อดีตปั่นป่วน . . สึคาสะที่ฟังอยู่จึงสอบถามเรื่องการเดินทางข้ามเวลาของอิมาจินขึ้นมา และก็ได้ทราบเบาะแสสำคัญมาว่า พวกอิมาจินนั้นสามารถย้อนเวลาไปทำลายอดีตได้ โดยอาศัยร่างกายมนุษย์เป็นสื่อ และหากทำได้สำเร็จ ก็จะส่งผลเสียต่อโลกในปัจจุบันด้วย ซึ่งนี่ก็เป็นสาเหตุสำคัญประการหนึ่ง ที่ทำให้กาลเวลาถูกบิดเบือนไปเช่นกัน . . .

+สึคาสะจึงสรุปรวบยอดได้ว่า หากตามไปกำจัดหัวหน้าอิมาจินได้ เรื่องวุ่นๆ ที่ค้างคาอยู่นี้ ก็คงจะจบลงด้วยดี และกลับเป็นปกติเช่นดังเดิมได้ . . นัตสึมิจึงนึกถึงอิมาจินแปลกหน้าอีกตน ที่เธอพบก่อนหน้านี้ขึ้นมา ซึ่งก็คือนายตำรวจที่โดนสิงเมื่อตอนที่แล้วนั่นเอง (อัลลิเกเตอร์ อิมาจิน) . . มาถึงตรงนี้สึคาสะก็ยิ้มออก ด้วยเข้าใจในภารกิจที่ต้องทำในโลกนี้อย่างชัดแจ้งแล้ว จึงรีบออกไปตามหาจัดการอิมาจินตนที่ว่านั้นทันที โดยมีนัตสึมิ และโคฮานะอาสาตามไปด้วย . . .


+หลังจากลงจากรถไฟ โคฮานะก็เฝ้าบ่นรำพึงรำพันถึงโมโมทารอสมาตลอดทาง พวกสึคาสะก็เลยถึงบางอ้อ ว่าที่แท้อิมาจินหัวแดง จอมซ่าตนนั้น ก็คือโมโม่ที่ว่านี่เอง (^ ^) . . สึคาสะบ่นว่าเขาจำได้ติดตาเลย เพราะโมโมทารอสเล่นมาสิงเขา และแปลงร่างเป็นเดนโอโดยตรงนี่นา . . ตรงนี้ โคฮานะจึงเสริมมาว่า ที่จริงแล้วทางนี้เองก็มีคนที่พร้อมจะแปลงร่างเป็นเดนโอเช่นกัน แต่ดันถูกผลกระทบของเวลาบิดเบือนจนหายตัวไปซะก่อน . . .


+ทางฝั่งโมโม่-ยูสึเกะ ก็ยังคงออกปฏิบัติการตามไล่ล่าอิมาจินอย่างมุ่งมั่น เพื่อหมายจะหยุดยั้ง เรื่องราวเลวร้ายต่างๆให้จงได้ แม้วิธีการที่ใช้ ออกจะดูห่ามๆ ผิดมนุษย์มนาไปสักหน่อยก็ตาม (ฮ่า) และสามารถเชือดอิมาจินตุ่น ระดับเบ๊ กลับบ้านเก่าได้อย่างสบายๆไปอีก 1 ตน "ชั้นเป็นพระเอกของเรื่องนี้นะเว้ย เฮ้ย"

+ถึงจะล้มศัตรูได้อย่างง่ายดาย แต่โมโม่ก็รู้สึกเสียใจเหมือนกัน ที่ทำให้เจ้าของร่างมีบาดแผลเข้าจนได้ . . แต่ขณะนั่งล้างแผลอยู่นั้น ก็มาจ๊ะเอ๋กับสึคาสะเข้าอีกครั้งจนได้ "ว่าแล้ว นายนี่มันหาตัวง่ายจริงๆ พับผ่าสิ . . ถึงเวลาคืนร่างกายนั่นมาได้แล้วมั๊ง . . เฮอะ!!" สึคาสะถามเย้า

+"ชั้นยังจำเป็นต้องใช้อยู่อ่ะ มี'ไรมะ!! ชั้นจะคืนให้ ก็ต่อเมื่อได้ร่างกายกลับมาแล้วเฟ้ย" โมโม่-ยูสึเกะตอบแบบมีอารมณ์ตามเคย

+แต่สึคาสะก็โต้กลับแบบอวดดีไม่แพ้กัน "เฮ้อ!! . . นายเนี่ย มันบ้าจริงๆนะ . . แค่นี้ก็ถูกอารมณ์ครอบงำแล้ว แบบนี้จะไปทำอะไรได้ ห๊ะ!? . . นายเองก็ไม่ต่างจากพวกเด็กๆที่ทำของเล่นหายหรอก . . ตอนเด็กๆน่ะ ชั้นน่ารักไม่เบานะ แต่นายล่ะ ไปเผลอทำสมองหล่นไว้ที่ไหนเหรอ หือ!?"


+ได้ยินเข้าแบบนี้ โมโม่ก็ปรี๊ดแตกตามเคย แต่ก่อนจะได้ฟาดปากกัน จมูกของโมโม่ก็ดันจับกลิ่นของอิมาจินขึ้นมาได้ซะก่อน ทันใดนั้นเอง นายตำรวจที่ถูกอัลลิเกเตอร์ อิมาจิน “สิง” ก็ปรากฏตัวขึ้นมา โมโม่เลยต้องมาร่วมมือกับสึคาสะไล่ล่าอิมาจินตนนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้

+หลังจากถูกรุกหนักๆเข้า อัลลิเกเตอร์ อิมาจินก็มองหาร่างสิงใหม่ และครั้งนี้มันก็เลือกเด็กชายคนหนึ่งมาเป็นร่างสถิตแทน แต่พวกสึคาสะไม่หลงกล เพราะจับร่างต้นได้จาก “ทราย” ที่ไหลออกมานั่นเอง

+โมโม่ที่ลัดมาดักหน้าไว้ได้ทัน พร้อมด้วยสึคาสะที่ตามมาประกบหลังให้ ต่างเผชิญหน้ากับอิมาจินสุดแกร่งตนนี้ และบีบให้มันคืนร่างเดิมจนได้ . . สองไรเดอร์จากต่างมิติไม่รอช้า เรียกเข็มขัดมาแล้วแปลงร่างทันที “เฮนชิน”


+แม้สไตล์สู้จะแตกต่างกัน แต่โมโม่ในร่าง “เดนโอ ซอร์ด ฟอร์ม” ก็ยังเข้าขากับสึคาสะได้อย่างประหลาด (ถึงจะดูมั่วๆไปบ้างก็ตามเห๊อะ) . . อัลลิเกเตอร์ อิมาจินเห็นท่าไม่ดี จึงหนีกลับไปตั้งหลักในอดีตโดยพลัน (ใช้ร่างเด็กชายเป็นประตูเวลาค่ะ) . . สึคาสะจึงถือโอกาสนี้ ใช้ “ตั๋ว” ที่ได้ติดตัวมาแต่แรก สำรวจเวลาปลายทางที่อัลลิ
เกเตอร์ย้อนไปทันที จากนั้นทั้งคู่จึงขึ้นไปลุยบนเดนไลน์เนอร์ด้วยกัน โดยไม่พลาดที่ไคโตะจะแอบตามมาด้วย

+แม้แต่บนเดนไลน์เนอร์ สึคาสะก็ยังทำกร่างข้ามหน้าข้ามตาโมโม่อยู่ดี ด้วยเพราะไปแย่งขับมอเตอร์ไซค์ ที่ทำหน้าที่ควบคุมเดนไลน์เนอร์ทั้ง 4 ของเดนโอเฉยเลย (^ ฮ่า ^)

+แล้วก็มาถึงวันที่ 30 ธันวาคม ปี 2008 เข้าจนได้ . . "ฮ่า ฮ่า วันนี้แหล่ะ . . โลกใบนี้จะต้องหายไป" อัลลิเกเตอร์ที่ย้อนเวลามาคำรามลั่น พร้อมทำลายตึกไปได้ 1 อาคาร ซึ่งก็เป็นจังหวะที่เดนไลน์เนอร์เข้ามาเทียบขบวนพอดี

+"หนอย!! แกนะแก . . ถึงกับใช้ร่างของเด็กแบบนี้ ให้มันน้อยๆหน่อยนะเฟ้ย" โมโม่ประกาศเสียงกร้าว พร้อมเปิดฉากซัดหน้าศัตรูตัวฉกาจทันที โดยมีดีเคดช่วยสนับสนุน


+แต่ฝีมือของอัลลิเกเตอร์แข็งแกร่งเกินไป แม้ทั้งคู่จะช่วยกันรุม ก็ยังทำอะไรไม่ได้ . . สึคาสะจึงเปลี่ยนฟอร์มเป็น “คิบะ” เข้ารุกต่อทันที แต่ก็ยังถูกสวนกลับมาซะจนหมดสภาพ . . .

+แม้จะเหลือตัวคนเดียว แต่โมโม่ก็ไม่สนใจกลับเดินหน้าเข้าสู้ต่อ สุดท้ายก็พลาดท่าถูกชิงดาบคู่กายไปจนได้ และถูกเล่นงานจนหมดสภาพไปอีกคน

+"โถ่ว้อย!! ต้องมาจบกันแค่นี้เหรอเนี่ย!? . . แม้แต่ร่างก็ยังไม่ได้คืนมาเลย" โมโม่พูดอย่างสิ้นหวัง ขณะที่อัลลิเกเตอร์พุ่งเข้ามาหมายปลิดชีพเต็มที่

"แคร้งงงงงงงงง"

+เป็นสึคาสะนั่นเองที่มาขวางไว้ "มัวทำบ้าอะไรอยู่!? ถ้าอยากกลับร่างจริง ก็ต้องเป็นตัวของตัวเองให้ได้ก่อนเซ่ . . เรื่องแค่นี้ทำไม่ได้รึไง หือ!? . . การจะเป็นตัวของตัวเองได้น่ะ มันก็มีแต่คนๆนั้นเท่านั้นแหล่ะ ไม่มีใครหน้าไหนมาแทนได้หรอก" สิ้นคำ สึคาสะก็ถูกอัลลิเกเตอร์ซัดลงไปกองเช่นกัน


+ก่อนที่ทุกอย่างจะเลวร้ายไปกว่านี้ จู่ๆ “ไรออต ทรูปเปอร์” 3 นายก็ปรากฏตัวเข้ามาช่วยทั้งคู่ไว้ (จาก “ไฟส์” ซี
รีย์ส และภาคหนังโรงค่ะ) ท่ามกลางความงุนงงของทุกคน ซึ่งก็เป็นดิ เอ็นด์นี่เอง ที่เรียกมา (^ ^)

+ที่แท้ไคโตะก็มาช่วยเพราะจุดประสงค์เดิมนั่นเอง คืออยากให้โมโม่ยอมเป็นไฟนอล ฟอร์ม ไรด์ เพื่อแปลงเป็นเดนไลน์เนอร์ให้

+"ไม่เห็นจะต้องมีร่างจริงเลยนี่นา . . นายน่ะ มาเป็นสมบัติให้ฉันจะดีกว่า . . ขัดขืนไปก็เท่านั้น!! . . และต่อให้ได้ร่างจริงกลับมา นายก็เป็นได้แค่อิมา
จินธรรมดาๆเท่านั้น ถ้างั้นมาเป็นสมบัติล้ำค่าให้ชั้น จะไม่ดีกว่าเหรอ . . หึ หึ ถึงจะได้ร่างจริงกลับมาแล้วไง!? แต่นายก็ยังไม่มีชื่ออยู่ดีนั่นล่ะ สุดท้ายก็แค่อิมา
จินธรรมดาใช่มะ" ไคโตะเย้ยหยัน


+แต่สึคาสะไม่ยอม พร้อมกับยึดการ์ดผนึกของดิเอ็นด์มาไว้กับตนแทน "เขาไม่ใช่อิมาจินธรรมดาๆสักหน่อย" สึคาสะโต้ "อย่างน้อย . . เขาก็ยังเป็นห่วงร่างที่ตนสิงอยู่นะ และถึงเขาจะไม่มีร่างจริง แต่เขาก็ไม่ได้ไปทำร้ายใคร . . ชื่อของเขาน่ะเหรอ โมโมทารอสไงล่ะ" ได้ยินเข้าแบบนี้ ทำเอาโมโม่เป็นปลื้มไม่ใช่น้อย


+และเมื่อจิตวิญญาณที่สูญหายไปในโลกนี้ ถูกเหนี่ยวนำกลับมา มาถึงตรงนี้ สึคาสะก็ได้ชุดการ์ดอันใหม่มาเพิ่มอีก 3 ใบเหมือนเช่นเคย ว่าแล้วก็ลุยศึกต่อพร้อมกับเดนโอทันที

Note - การ์ดไฟนอล ฟอร์ม ใบสุดท้าย ถูกเปลี่ยนจากเดนไลน์เนอร์ (การ์ดต้นฉบับของ ดิเอ็นด์) มาเป็น “โมโมทารอส” ค่ะ


+หลังจากไรออต ทรูปเปอร์ทั้งสามพ่ายไปแล้ว สึคาสะจึงถือโอกาสนี้ทดสอบความสามารถใหม่ของการ์ด Final Form Ride ด้วยการเปลี่ยนเดนโอ (หรือจิตวิญญาณของโมโม่) ให้กลับคืนสู่ร่างเนื้อ (อิมาจินเต็มขั้น) จริงๆทันที

+"พระเอกมาแล้วววววววว!! . . ชั้นจะขยี้แกให้เป็นผุยผงเล๊ยยยย . . วะ ฮะ ฮ่า" โมโม่คำรามลั่นด้วยความดีใจ


+พอคืนร่างเดิมได้ ร่างของยูสึเกะจึงถูกดีดออกมาแทน . . โมโม่ที่กำลังคึกเต็มพิกัด รู้สึกเป็นปลื้มสึคาสะจนถึงกลับอดถามชื่อไม่ได้ แต่สึคาสะกลับตอบว่าเขาเป็นแค่คนธรรมดาๆ ที่มีหน้าที่เหนี่ยวนำจิตวิญญาณของไรเดอร์เท่านั้น ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรมากมาย . . ว่าแล้วโมโมก็ควงดาบ ลุยเข้าใส่ทันที

+"ลุยล่ะเฟ้ย ลุยล่ะเฟ้ย ลุยล่ะเฟ้ยยยยยย . . เข้ามาเล๊ยยยย ฮ่า ฮ่า"


+สึคาสะบอกยูสึเกะที่เพิ่งคืนสติมา ให้ช่วยกันสู้กับศัตรูแกร่งตนนี้ ซึ่งยูสึเกะก็รับคำแต่โดยดี เขาเรียกเข็มขัดอัมดัมออกมา แปลงร่างเป็นคูกะ แล้วกระโดดเตะด้วยไรเดอร์ คิ้กทันที "ชั้นรู้น่า ว่าต้องอัดตัวไหน!? ย้ากกกกก!!"

พล่อกกกกกกกก!!

+(กร๊อบ!!) โมโม่ที่กำลังเงื้อดาบ หน้าสะบัดทันที เพราะถูกยูสึเกะก้านคอเข้าเต็มๆ "บ้าเอ๊ยยย . . ไอ้ตัวแดงนี่ไม่ใช่ศัตรูของเราเฟ้ย" สึคาสะร้องเสียงหลง

+"ห๊า . . มะ ไม่จริงน่า!?" ยูสึเกะที่ช็อคยิ่งกว่า แต่ยังคงไม่ชักเท้าที่พาดคอคืน

+"ไอ้หนู . . แกทำบ้าอะไรของเอ็งฟะ!? . . ชั้นเป็นพระเอกของเรื่องนี้นะว้อยยยย" โมโม่เอ่ยอย่างสุดเซ็ง ขณะที่อัลลิเกเตอร์ อิมาจินกลับรู้สึกเง็งยิ่งกว่า "พวกแกเลิกเล่นกันซะทีได้ม๊ายยยยย"


+จากนั้นไรเดอร์ทั้ง 3 จึงร่วมแรงกันสู้ต่อไป . . สึคาสะจึงฉวยจังหวะนี้ เปลี่ยนยูสึเกะเป็น “ด้วงยักษ์ โกลัม” เพื่อสู้ศึก ด้วยการ์ด Final Attack Ride ทันที . . แต่ตัวเดียวคงจะไม่พอ จึงต้องเสริมไม้เด็ดชุดที่ 2 ตามน้ำ ด้วยท่าผสมของเดนโอต่อเนื่องไปอีกดอก

"ไฟนอล อะทัค ไรโด่ . . เดะ เดะ เดะ เด็น~โอ!!"

+"คอยดูนะ ท่าไม้ตายของชั้น . . ท่าพิฆาต เวอร์ชั่น ดีเคด ย๊ากกกกกก!!" ว่าแล้ว โมโม่ทารอสก็ใช้ดาบเดนกัชเชอร์ ตวัดมาเสียบจึ๊กที่ก้นของโกลัม (โหย๋ว!?) แล้วจัดการเผด็จศึกศัตรูร้ายได้อย่างสวยงาม (มั๊ง) ทิ้งให้ยูสึเกะนอนหมดสภาพอย่างอเนจอนาถ (ฮา)


+จากนั้น โมโม่ก็กลับไปหาเพื่อนๆ ที่เดนไลน์เนอร์ และได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น (^ ^) ซึ่งสึคาสะก็ไม่ลืมที่จะบันทึกภาพความประทับใจไว้ด้วยกล้องคู่ใจ . . แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนกลับเป็นปกติดังเดิมแล้ว แต่วิบากกรรมของพวกโมโม่ก็ยังไม่จบแค่นั้น เมื่อเรียวทาโร่ (ร่างเด็ก) และโคทาโร่ (หลานชายของเรียวทาโร่ ผู้ย้อนเวลามาจากอนาคต) ที่หายตัวไปจากผลกระทบของช่วงเวลาบิดเบี้ยว สามารถกลับมายังเดนไลน์เนอร์ได้อีกครั้ง พร้อมแจ้งเหตุถึงพวกศัตรูกลุ่มใหม่ที่กำลังออกอาละวาดอีกด้วย (จะไปสานต่อเรื่องราวในภาคหนังโรง โชเดนโอ&ดีเคด นั่นเองค่ะ)


+มาถึงตรงนี้ จู่ๆพวกของโมโม่ก็ถูกผลกระทบของมิติเวลาดูดหายไปอีกครั้ง ทำให้สมาชิกทุกคนในโลกของเดนโอ ต่างก็ต้องออกเดินทางผจญภัยกันต่อไป . . แล้วเสียงหวูดของรถไฟก็ดังขึ้นอีกครั้ง . . .

+นัตสึมิที่ทราบเหตุการณ์มาโดยตลอด ถึงกับออกอาการร้อนรน กังวลใจ อดเป็นห่วงพวกโคฮานะจังไม่ได้ แต่สึคาสะปลอบว่าไม่ต้องเป็นห่วง ยังไงเส้นทางของพวกนั้นก็ต้องดำเนินต่อไปอยู่แล้ว พร้อมกับหันมาหยอกเอินนัตสึมิเล่นซะงั้น


+ในที่สุด ก็ได้เวลาที่จะเดินทางไปยังโลกต่อไปกันแล้ว และเมื่อแผ่นภาพผ้าใบผืนใหม่ถูกเลื่อนลงมา ทุกคนก็ถึงบางอ้อ เพราะโลกที่ว่านั้น เป็นภาพของชายผู้ชอบชี้นิ้วขึ้นฟ้า และยืนอยู่หน้าโตเกียว ทาวเวอร์ที่แสนคุ้นตา. . ใช่แล้ว โลกของคาบูโตะ นั่นเอง!!


+แต่ก่อนที่จะทำอะไรต่อไป จู่ๆ จี๊ค*ก็เข้ามาป่วน ด้วยเข้าใจว่าสตูดิโอคือเดนไลน์เนอร์นั่นเอง (ตกขบวนแล้วพี่) แต่พอรู้ว่าสึคาสะเป็นตากล้อง หมอแกก็ไม่ยอมไปไหน อาสาเป็นนายแบบ (จำเป็น) ยืนโพสต์ท่าให้ถ่ายรูปซะเลย (ฮ่า . . แหม . . โปรโมทกันสุดฤทธิ์เลยนะ)

Note - จี๊ค หรือชี๊ค คืออิมาจิน ตัวที่ 5 ที่ทำสัญญากับเรียวทาโร่ค่ะ ผู้เป็นเจ้าของพลังของร่างเดนโอ วิงค์ ฟอร์ม ซึ่งมีต้นแบบมาจากนิทาน Swan Lake ค่ะ . . นิสัยส่วนตัวมักจะชื่นชอบความหรูหรา ไฮโซ ชนิดเอาแต่ใจแบบคุณหนูผู้ดี และยียวน กวนประสาทค่ะ แต่ก็ยึดมั่นในคำสัญญา และจะปกป้องคนที่ตนรักอย่างสุดกำลังค่ะจ้า




+ข้อมูลหนัง และภาพประกอบจากเว็ปไซต์ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=p...4&gblog=106 ค่ะ



Edited by rbgel, 15 November 2009 - 06:51 PM.

รับทราบครับ หลังวันที่ 18 เจอกันใหม่

ขอบคุณ เจ๊ตูน ที่นำบทความ ภาคไทย มานำเสนอ ถึงจะช้า แต่อ่านแล้ว รู้สึกมันส์นะครับ ^^

ข้อมูลแน่นปึ๊กเหมือนเดิมสุดยอดมาก ผมว่าคุณตูนไปเขียนลงหนังสือ Hobbt Toys & Model ดีกว่านะครับ อิอิ

สนุกดีครับ พี่ตูนสุดสวย
^^'

ยิ่งอ่านก็ยิ่งสนุกครับ

ตอนนี้อย่างฮา อ่ะ ไม่อยากลากไปตอนอื่นเด๋วหาว่า สปอยอิีก

ดูตอนนี้.....สงสารก้นของยูสึเกะอย่างจับใจ

ความฮาสมกับเป็นโลกของเดนโอ

สุดยอด นาโอมิจัง ยังคนเดิม เย้ ๆๆๆๆ

ฮาสุดๆ ตอนยูสุเกะโดนดีดออกมา กับตอนโกลัมโดนเสียบตรู๊ดด

ท้ายตอน เรียวฯ กลายเป็นเด็กตัวกระเปี๊ยกตาม ฮานะ ไปอีกคนแล้ว - -...

ได้ โคฯ มาใหม่ แล้วลืม เรียวฯ คนเดิมเรอะ - -"

ขอบคุณที่มาให้ชมจ้า

ตอนนี้ก็ฮา นับวันยิ่งรั่วกัน..

เอาล่ะ ตอนหน้าก็คาบูโตะแล้ว!!

ฮาตอน ไฟนอลฟอร์ม โมโมะ อ่ะคับ มันหมุนเปลี่ยนได้ตลกมาก ยังกะหุ่นยนตาร์แปลงร่าง แถมจับหักคอซะงั้น

แถมยุซุเกะ โดนดาบปักก้นอีก 55555+