0
Hancock - แฮนค็อค ฮีโร่ขวางนรก
+เริ่มจากหนังตลกเสียดสีชีวิตซูเปอร์ฮีโร่ตกอับ ที่ทำดีแบบไม่ค่อยตั้งใจ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ (!?) หากจะได้ดี๊ ได้ดีในสิ่งที่ตามมา . . แต่เมื่อเหตุการณ์ผันผ่าน Hancock ก็กลายมาเป็นหนังรักโรแมนติก ก่อนจะปิดท้ายด้วยการเป็นหนังแอ็คชั่นตามแนวทางเดิมของหนัง หากแต่มีอารมณ์ของความเป็นดราม่าผสมอยู่ . . .
+หากจะให้เขียนโฆษณาประชาสัมพันธ์ให้ ก็คงต้องหยิบยืมวลีคำประมาณว่า "หัวเราะร่า น้ำตาริน" หรืออาจจะเป็น "ครบทุกรสชาติ" มาใช้ เพราะ Hancock ตัวเอกของเรื่องที่เป็นถึงซูเปอร์ฮีโร่นั้น กลับทำตัวซกมก ขี้เมาหยำเป และแม้กระทั่งการประกอบกรรมดีวีรเวรในแต่ละครั้งของเขา ก็มักจะลงเอยด้วยความเสียหายใหญ่โต ในแบบขี่ช้างจับตั๊กแตนเสมอ . . ขณะที่นักประชาสัมพันธ์หนุ่มไฟแรงแฟนสวยอย่าง "เรย์" ก็กำลังเข้าตาจน เพราะขายโปรเจ็คต์ไม่สำเร็จ แต่เมื่อเขาได้รับการช่วยชีวิตจาก "แฮนค็อค" สิ่งแรกที่เขาคิดออกก็คือ นี่แหล่ะคือคนที่เขาเหมาะจะเป็นพีอาร์ให้ หรือว่าสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้มากที่สุด!!
+แต่เมื่อแฮนค็อคได้พบกับแมรี่ ภรรยาสาวของเรย์ เขาก็ตกหลุมรักเธอทันที ขณะที่เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นาน แมรี่เองก็ดูเหมือนจะมีความรู้สึกอะไรบางอย่างกับแฮนค็อคเช่นกัน และทำให้ความลับในเรื่องชีวิตของแฮนค็อคที่มืดมนมานานถูกเปิดเผย เช่นเดียวกับความรู้สึกที่คนคู่หนึ่งมีต่อกัน . . และนั่นส่งผลให้พลังของแฮนค็อคค่อยๆอ่อนแรงลง ในวันเดียวกับที่โจรปล้นธนาคารตัวร้ายจะมาเอาคืนซูเปอร์ฮีโร่ตกอับคนนี้พอดิบพอดี . . .
+ถึงจะดูดีเป็นหนังครบรส ในอารมณ์แบบหนังยำอารมณ์รวมมิตร และมีทีมนักแสดงที่แข็งแกร่ง ชนิดชื่อเรียกคนก็ได้ หรือจะขายฝีมือก็ดี ไม่ว่าจะเป็นวิลล์ สมิธ , ชาร์ลิซ เธียรอน หรือว่าเจสัน เบทแมน . . แต่ Hancock ก็กลับเป็นยำที่รสชาติดูจะไม่สุดๆไปทางไหนสักทาง และในขณะเดียวกันก็ดูจะอาศัยศักยภาพของนักแสดง ที่เป็นตัวพาหนังไปให้ตลอดรอดฝั่ง มากกว่าจะอาศัยความแข็งแรงของตัวพล็อต และบทหนัง . . .
+ด้วยความที่บทของ Hancock นั้นไม่สามารถที่จะลงลึกไปในอารมณ์ไหนของหนังได้เลยสักอารมณ์ เพื่อจะคงความเป็นจุดแข็งของหนัง ไม่ว่าจะเป็นทางตลก หรือเสียดสีเอง Hancock ก็มีเวลาเล่นสนุกกับอารมณ์ตรงนี้เพียงไม่นานนัก ขณะที่จะเล่นอารมณ์แบบโรแมนติก-ดราม่า หนังก็ให้พื้นที่กับการส่งความรู้สึกนี้น้อยไปนิด และกับความเป็นหนังแอ็คชั่น-ซูเปอร์ฮีโร่ ฉากบู๊ที่เป็นจุดขายของ Hancock ก็ออกมาไม่ได้มีอะไรหวือหวา หรือน่าตื่นเต้นแต่อย่างใด เมื่อเทียบกับหนังที่ "ขาย" ในสิ่งเดียวกันนี้จากหนังเรื่องอื่นๆ . . .
+ประเด็นปลีกย่อย หรือแนวทางต่างๆที่หนังนำเสนอออกมา ดูเหมือนจะมาในแบบรีบไป-รีบกลับเสียอย่างนั้น ทุกอย่างดูกระชับ รวดเร็ว ซึ่งหากผู้กำกับปีเตอร์ เบิร์ก เลือกที่จะวางตัวเองเป็นหนังแอ็คชั่น หรือหนังเสียดสีอย่างที่ว่ามาข้างต้น ความฉับไวในแบบที่เป็นอยู่ ก็น่าจะเอื้อให้ Hancock เป็นหนังขายความบันเทิง ที่ดูไม่อืดอาด ยืดเยื้อเหมือนกันหนังขายความบันเทิงอีกหลายต่อหลายเรื่อง ที่ "ใส่" มามากเกินไป . .
+ฉะนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ฉากแอ็คชั่นในช่วงแรกๆ และอารมณ์ขันของหนัง ที่มาก่อนความจริงในตัวแฮนค็อคจะถูกเปิดเผย จะเป็นส่วนที่สนุกที่สุด และแข็งแรงที่สุดของหนัง และเป็นความบันเทิงที่ดูลงตัว แต่ทว่า . . เมื่อหนังใส่ความเป็นดราม่า และเสริมความโรแมนติกเพิ่มเข้ามา ผู้กำกับเบิร์ก และบทหนังของวินเซนต์ โก และวินซ์ กิลลิแกน กลับไม่สามารถผสมผสานอารมณ์ในส่วนนี้เข้ากับหนังได้อย่างกลมกลืน . . .
+เห็นได้ชัดเลยว่าที่ขาดหายไป ก็คือเวลา!! หรือการเล่าเรื่องที่ทำให้ "รู้สึก" ได้มากกว่านี้ และชัดเจน จริงจังกว่านี้ แถมสไตล์การเล่าเรื่องที่กระชับฉับไว ก็ไม่ได้สนับสนุนงานตรงนี้อีกต่างหาก . . Hancock ก็เลยดูกั๊กๆ ในความเป็นดราม่า-โรแมนติค แล้วกับทางในแบบหนังเสียดสี ก็ถูกถอดปลั๊กลอยแพหายไปซะดื้อๆ ซึ่งพอออกมาแบบนี้ ไม่แปลกที่หนังจะเดินไปไม่สุดทางไหนสักทาง . . .
+แต่ก็อย่างที่เกริ่นมาข้างต้น หนังได้ทีมหนังแสดงที่ขายได้ทั้งความเป็นซูเปอร์สตาร์ และคุณภาพในตัว โดยเฉพาะกับวิลล์ สมิธ ที่แทบจะถือหนังไว้เพียงคนเดียวทั้งเรื่อง ในแบบเดียวกับที่เคยเห็นกันใน I Am Legend ซึ่งด้วยแคแรคเตอร์ที่เห็น และการแสดงที่ให้หนังได้เต็มที่ สมิธทำให้แฮนค็อคเป็นตัวละครที่ทั้งน่าหมั่นไส้ และดูน่าเห็นใจได้ตั้งแต่แรก รวมทั้งรู้สึกได้ถึงปัญหาอะไรบางอย่าง ที่อยู่ในใจของซูเปอร์ฮีโร่สุดซกมกคนนี้ . . .
+ส่วนนางเอก (!?) หรือสมทบหญิงของเรื่องอย่างชาร์ลิซ เธียรอน ก็เล่นได้ไม่เสียเครดิตเจ้าของรางวัลออสการ์ แม้บทจะปูตัวละครที่เธอเล่นได้ไม่มากนัก แต่ด้วยเวลาที่มี ชาร์ลิซก็ เธียรอนก็ให้ภาพความสัมพันธ์ระหว่าง "แมรี่ และ
แฮนค็อค" ดู "ลึก" ได้ในระดับหนึ่ง อย่างที่เห็นกันในฉากที่แฮนค็อคเล่าถึงชีวิตหนหลังของตัวเองในร้านอาหาร ให้เรย์ และแมรี่ฟัง . . ซึ่งการแสดงของเธีย
รอนในฉากนั้น "ลึก" และมี "มิติ" มากเลยทีเดียว . . .
+ขณะที่เจสัน เบทแมนก็เป็นตัวส่งที่ดี ในบทผู้ชายที่ตกอยู่ในสถานภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออก ท่าทีกระอักกระอ่วนเมื่อได้รู้ความจริง และท่าทางท้อแท้ที่เมื่อรู้ว่าความจริงที่เกิดขึ้นนั้นส่งผลอย่างไรบ้าง ต่อครอบครัวและชีวิตของตัวเอง ในแบบคนยอมรับสภาพ ในช่วงท้ายๆของหนัง ถือเป็นส่วนหนึ่งที่มาช่วยเติมเต็มความเบาบางในอารมณ์ดราม่า หรืออารมณ์เศร้าๆของหนังได้บ้าง . .
+Hancock เลยไม่ถึงกับแห้งแล้ง หรือขาดแคลนในบางรสชาติ หากจะมีก็แค่น้อยไปนิด หรือไปได้ไม่สุดกู่ในอารมณ์ที่ถูกปูขึ้นมา กลายเป็นหนังที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่ได้สร้างความประทับใจในระดับที่ล้ำลึกอะไรมากมาย แต่ก็ยังดูได้เพลินๆ อย่างน้อยก็ยังเต็มอิ่มได้บ้างกับการแสดงของวิลล์ สมิธ ที่ดูดีกว่าครั้งนำเดี่ยวในบทซีเรียสๆมากกว่าอย่าง I Am Legend อยู่หลายขุม . . และนั่นก็เลยส่งให้ Hancock กลายเป็นหนังขายพลังดารากันแบบที่เห็น!!!
+ให้ 2 ดาวค่ะ* (*ความคิดเห็นส่วนตัว)
+ภาพประกอบจากเว็ปไซต์ http://www.nangdee.com/title/html/m1583.html ค่ะ
QUOTE
+ขอเก็บค่าอ่านคนละ 1 คอมเม้นต์เท่านั้นจ้า+
+ เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนค่ะจ้า . . ไม่ตอบ Reply ให้กันมั่ง ขอให้จู๊ดๆ (นิสัยๆ ^ ^)+ +
เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนค่ะจ้า . . ไม่ตอบ Reply ให้กันมั่ง ขอให้จู๊ดๆ (นิสัยๆ ^ ^)+ ++อีกสักนิด เนื่องจากมีเพื่อนๆ พี่ ๆ หลายท่าน ถามเรื่องระดับของดาวมา . . จะขอชี้แจงดังนี้ค่ะ
QUOTE
+ดาวที่ให้ วัดกันง่ายๆเลยจาก 1-4 ดาวค่ะ โดย+
1 ดาว - หนังดูไม่สนุกเอาซะเลย2 ดาว - หนังดูได้แบบเพลินๆ อย่างน้อยก็ยังดูเอามันได้
3 ดาว - หนังสนุก คุ้มค่า มีความน่าสนใจ และมีดีในระดับที่ชวนติดตาม และน่าซื้อหาเก็บไว้ยามออกเป็นแผ่น
4 ดาว - หนังยอดเยี่ยมอย่างที่สุด และพลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง
+และแน่นอนว่า ทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน อาจจะไม่ตรงกับบางท่าน เพราะรสนิยมความชอบที่ต่างกันนั่นเองค่ะ
+ และสำหรับรีวิว เขียนเพื่อให้อ่านเป็นแนวทาง สำหรับการเลือกดู หรือเก็บสะสมแผ่น . . หรือแลกเปลี่ยนความรู้สึก และประสบการณ์จากหนังเรื่องนั้นค่ะ
+ดูหนังให้สนุกนะคะ+
Edited by rbgel, 20 November 2009 - 05:46 PM.
