0
ตกผลึกความคิด และเก็บความประทับใจจากหนัง
-คุณจัดการกับชีวิตอย่างไรในวันที่ใจสลาย-
-คุณจัดการกับชีวิตอย่างไรในวันที่ใจสลาย-
+สารภาพตามตรงว่าผู้เขียนชอบหนังเรื่องนี้เอามากๆ ชนิดมากกว่าตอนที่ยืนลังเลก่อนจะหยิบแผ่นออกมาจากร้านบูมเมอแรงซะอีกแน่ะ . . .
+และก็ต้องขอซูฮกเลยว่าคุณแนนซี่ ไมเยอร์สนี่ เธอช่างเก่งเอาเรื่องเลยทีเดียว กับการทำหนังในแนวทางของเธอ ที่ยัง ไงมันก็ต้องมีบ้างล่ะน่า "ซักหมัด สองหมัด" ที่ไปโดนคนดูกลุ่มเป้าหมายเข้าจนได้ แบบ "เข้าเป้า" ไม่จุดใดก็จุดหนึ่ง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง . . .
+ตั้งแต่ตามหนังของเธอมา ทั้ง What Women Want และ Something's Gotta Give ยอมรับเลยว่าเพิ่งจะมีเรื่องนี้ ที่ผู้เขียน (และอาจจะรวมถึงเพื่อนผู้หญิงอีกหลายล้านคนทั่วโลก) โดนเธอสอยเข้าปลายคางแบบเต็มๆ อยู่หลายต่อหลายหมัด และกลายเป้นคนดูกลุ่มเป้าหมายของหนังไปโดยปริยาย ทั้งอย่างรู้ตัว และไม่รู้ตัว (แต่เต็มใจ)
+เอาแค่เบาะๆ ก็อย่างการคัดเลือกตัวนักแสดง และการปั้นอาชีพให้กับเหล่าตัวละครในหนัง ที่เป็นคนในแวดวงการทำหนังสือ และการทำหนัง . . และแบบหนักๆ ที่ออกหมัดมาเมื่อไหร่ก็โดนเข้าเมื่อนั้น ก็คือเนื้อหาของหนังที่ว่าด้วยเรื่องราวของ "ความรัก"
+โดยเฉพาะความรักในแบบอกกลัดหนอง ที่ทั้งรัก ทั้งเจ็บ แบบเดียวกับตัวละคร "ไอริส" ของเคส วินสเล็ตนั่นแหล่ะ จี๊ดเข้าใจดีนักแล . . .
+ในส่วนของงานกำกับ และเขียนบทของแนนซี่ ไมเยอร์ส เอาคนดูอย่างผู้เขียนชนิดอยู่หมัด จะหัวเราะ จะร้องไห้ น้ำตาร่วงน้ำตาริน จะเจ็บ จะจี๊ด จะซาบซึ้ง จะอะไรก็ไหลตามเนื้อหนังไปเต็มที่ ไม่มีกั๊ก . . และลอยฟุ้งกระจ่างจิตทุกครั้งที่เห็นหน้า "จู๊ด ลอว์"
+มานั่งคิดเอาได้หลังจากเก็บแผ่นเข้ากล่องไปแล้วก็ตั้งหลายชั่วโมง ว่าหนังเรื่องนี้มันช่างแสนจะปรุงแต่ง และใส่ "จริต" เสียจนน่าหมั่นไส้ ทั้งเนื้อเรื่องของหนัง ทั้งตัวละคร รวมไปจนถึงรายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับตัวละคร ไล่ตั้งแต่ผู้ใหญ่โตๆ ไปจนถึงเด็กเล็กๆ . . .
+และผู้ชายอย่างจู๊ด ลอว์ นี่ก็ช่างโคตรเทพบุตร สุดแสนจะ Too good to be true ซะเหลือเกิน . . ไม่แปลกที่น้องคนหนึ่งที่ทำงานของผู้เขียนจะแย้งขึ้น . . โฮ้ย! ผู้ชายแบบนี้มันไม่มีจริงหรอกพี่ เมื่อผู้เขียนพูดถึงจู๊ด ลอว์ และแนะนำให้ไปหาหนังเรื่องนี้มาดู . . น่าน ทำตัวเป็นพวกรู้เท่าทันชีวิตไปซะทุกเรื่องแบบนี้นี่เล่า มันถึงได้โสดอยู่จนป่านนี้ไง (ฮ่า) . .
+ทั้งคุณสมบัติน็อกอยู่ แบบ "ขวาตาย ซ้ายสลบ" อันหมายถึงรูปร่างหน้าตา และรายละเอียดในชีวิตในชีวิตของแกรห์ม ตัวละครที่เขารับบท ที่ผู้หญิงทั้งร้อย ยังไงก็ "ละลาย" และเป็นฝ่ายที่ "เปิดเผย" ความรู้สึก . . บางทีนี่อาจจะเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวของพระเอกในแบบหนังของแนนซี่ ไมเยอร์สก็เป็นได้ ที่มีทั้งมุม "น่ารัก" และ "หายาก" แบบนี้!!!
+ความสามารถในการเขียนบทหนังได้เอง (และเขียนได้ดีด้วย) เป็นข้อได้เปรียบอย่างเด่นชัดในการทำหน้าที่เป็นผู้กำกับของไมเยอร์ส เพราะเธอ "แม่น" กับจังหวะของหนัง และการถ่ายทอดเนื้อหาและเรื่องราว โดยเฉพาะกับการถ่ายทอดความรู้สึกของไอริส ตัวละครที่เคท วินสเล็ตถ่ายทอดได้อย่างเหนือชั้น และถือเป็นการแสดงที่แน่น และแข็งแรงที่สุดในกลุ่มของดรารานำทั้งสี่ . . ไม่มากจนน่าสมเพช แต่ก็มากเท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายสักคนอย่างหมดหัวใจจะพึงเจ็บปวด วินสเล็ตทำให้คนดูสัมผัสได้ถึงเยื่อใยอารมณ์ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ที่ตัดไม่ขาดในความรู้สึกของเธอ . . .
+ไอริสไม่เพียงเป็นตัวแทนของผู้หญิงส่วนใหญ่ ในจักรวาลของความรัก แต่เธอคือตัวแทนของคน "อกหัก รักคุด" ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง . . สิ่งที่ไอริสระบาย ระบาย และระบาย ถึงความทุกข์ทรมานใจของเธอ ไม่ต่างกันเลยสักนิดกับความรู้สึกของคนดูส่วนใหญ่ ที่เคยมีประสบการณ์แบบเดียวกัน ที่กำลังนั่งดู (หน้าสลอน) กันอยู่หน้าจอ . . บางคนอาจจะเกิดมามีเวร มีกรรม เจอแล้วเจออีกอยู่นั่นแล้วกับเรื่องแบบนี้ เฮ้อ ชาตินี้จะพบคู่แท้กับเค้าบ้างไหมเนี่ย (ฮ่า)
+ความ "แม่น" อีกอย่างในงานเขียนบท และกำกับของแนนซี่ ไมเยอร์ส ที่ทำให้ The Holiday ดูดี และอาจจะเหนือกว่าหนังแนวโรแมนติก คอมิดี้อีกหลายเรื่อง (ที่อย่างไรเสีย ก็ไม่หนีไปจาก "สูตร" ของหนังแนวนี้อยู่แล้ว) คือเธอเขียนบทหนังโดยมีภาพของ "นักแสดง" ที่จะมารับบทนั้นๆอยู่ในหัวมาตั้งแต่แรก . . ไมเยอร์สจึง "รู้" ว่าจะ "ปั้น" ตัวละครขึ้นมาอย่างไร และจะ "ขาย" เสน่ห์ของนักแสดงผ่านตัวละครที่ธอสร้างขึ้นอย่างไร ซึ่งความแข็งแรงตรงส่วนนี้ของหนัง ต้องยกความดีความชอบให้กับไมเยอร์สไปเต็มๆก่อน แล้วค่อยๆทะยอยแบ่งให้กับนักแสดงทุกคนในหนังของเธอ . . .
+แม้กระทั่งบทของนักแสดงรุ่นคุณปู่ "อีไว วอลแล็ค" กับบทเสริมชั้นดีอย่างบทอาร์เธอร์ อดีตมือเขียนบทฝีมือดีของฮอลลีวู้ด ก็เป็นบทที่ใส่เข้ามา (ตามสูตร) ได้อย่างถูกที่ ถูกทาง และลงตัว สำหรับตัวละครเป้าหมายอยู่ไม่ใช่น้อย . . .
+ตัวละครอีกตัวหนึ่งที่ผู้เขียนชื่นชอบอยู่ไม่น้อยเลยก็คือ ตัวละคร "แมนด้า" ของคาเมร่อน ดิแอซ ซึ่งแม้ภาพที่ออกมาเหมือนจะดูยังไงๆก็เป็น "คาเมร่อน
ดิแอซ" ไม่ใช่แบบที่เรามักจะเห็น และคุ้นเคยในหนังแนวคล้ายๆกันอย่างนี้ของเธอ
แต่มีดีกรีของความเป็นคาเมร่อน ดิแอซเวอร์ชั่นตัวจริงนอกจออยู่พอสมควร ซึ่งผู้เขียนชอบอแมนด้าในแง่ที่เธอเป็นคนตรง แบบฉบับผู้หญิงอเมริกันแท้ๆส่วนมากเป็น คือคิดอย่างไร ก็พูดอย่างนั้น และทำอย่างนั้นด้วย ซึ่งนั่นอาจจะเป็น"เสน่ห์" ของเธอในสายตาของหนุ่มอังกฤษของแกรห์ม ตัวละครของจู๊ด ลอว์ . . ความรู้สึกที่เขาหลงรักเธอในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วันที่รู้จักกัน จึงเป็นการให้น้ำหนักความสัมพันธ์ของตัวละครคู่นี้ของไมเยอร์สได้อย่างฉลาด
เลยทีเดียว
+ผู้เขียนชอบการเขียนบทของแนนซี่ ไมเยอร์สตรงนี้แหล่ะค่ะ ชอบที่เธอทำให้ตัวละครเอกฝ่ายหญิงของเธอ เป็นผู้หญิงที่ "ตรงไป ตรงมา" และซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง ชนิดที่ว่าไดแอน คีตัน ใน Something's Gotta Give เป็นอย่างไร คาเมร่อน ดิแอซ ใน The Holiday ก็เป็นอย่างนั้น . . และถ้าลองสังเกตดู นางเอกในหนังแนวโรแมนติก-คอมิดี้ทั่วไป ที่อายุอยู่ในเกณฑ์วัยทำงาน หรือวัยผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นพวกตรงๆแบบนี้เหมือนกันซะด้วย . . นี่อาจจะเป็น "นัย" ของการประกาศตัวตน และความคิดของผู้หญิงวัยผู้ใหญ่ ในโลกของความจริงก็เป็นได้ . . .
+ผู้เขียนคิดว่า ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย เราทุกคนต่างก็มี "บางอย่าง" ที่คล้ายกับตัวละครเกือบทั้งหมดในหนังเรื่องนี้ อย่างละนิด อย่างละหน่อย คนละนิด คนะหน่อย . . เราต่างก็มีด้านของ
ไอริส ผู้หญิงที่เฝ้ารอคอยความสมหวังในความรัก เราต่างก็มีด้านของอแมนด้า ผู้หญิงเก่งที่ลัคกี้ อิน เกม แต่ไม่เคยลัคกี้ อิน เลิฟ . . และไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย เราต่างก็มีด้านของแกรห์ม และไมลส์ (แจ็ค แบล็ค) อยู่ในตัวทั้งสิ้น ที่เมื่อเจอกับความรักที่ "ใช่" เราก็พร้อมที่จะเป็นฝ่ายก้าวไปหา และเปิดเผยความรู้สึก . . .
+The Holiday จบได้แบบหนั๊ง หนัง คือแบบก็มันเป็นหนังอ้ะ ชนิด "ฮอลลีวู้ดจ๋า" มาแต่ไกลตามสูตรสำเร็จของหนังแนวนี้ที่มาจากฮอลลีวู้ด แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งนะคะ ที่ผู้เขียนเห็นจากหนังของ
แนนซี่ ไมเยอร์สเรื่องนี้ . . .
+เราไม่ต้องเป็นพระเอก หรือนางเอกอย่างที่หนังบอกหรอก เราอาจจะเป็นแค่เพื่อนนางเอก หรือเพื่อนพระเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ตาม . . แต่ขอเพียงเรารัก และเห็นคุณค่าในตัวเอง . . เมื่อนั้น ความรัก อาจจะ . . เป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเราเอง . . .
+เพราะคนที่รู้จักรักตัวเอง คือคนที่มีเสน่ห์ที่สุดค่ะ . . .
-ไม่มีดาวให้ เพราะไม่ใช่รีวิวนะคะ-
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
+ในส่วนของ ตกผลึกความคิด จะพูดถึงแง่คิดดีๆ + ความประทับใจที่ได้จากหนังเรื่องนั้นค่ะ โดยจะเขียนลงสลับกับรีวิวค่ะ (เรื่องไหนน่าสนใจ จะนำมาเขียนเป็นตกผลึกค่ะ)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
QUOTE
+ช่วยคอมเม้นต์ให้สักนิดนะคะ เพียงเพื่อ+
+ 
เป็นกำลังใจให้กับผู้เขียน เพราะห้องมันเงียบเหลือเกินนะ . . กลัวผีหลอกจ้ะ +
เป็นกำลังใจให้กับผู้เขียน เพราะห้องมันเงียบเหลือเกินนะ . . กลัวผีหลอกจ้ะ +-ดูหนังให้สนุกนะคะ-
+ภาพประกอบจากเว็ปไซต์ http://www.nangdee.com/title/html/m1129.html ค่ะ
Edited by rbgel, 23 November 2009 - 05:08 PM.
