+คนเรานั้นมีอีโก้กันอยู่ทุกคน แต่จะมากหรือน้อยแตกต่างกันอย่างไรนั้นก็ว่ากันไป หลังจาก Dance With Wolves
เควิน คอสต์เนอร์คงคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เสียเต็มประดา เพราะงานที่เขานำเสนอหลังจากนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับ Waterworld หนังมหึมางานสร้างทุนแพงระยับในยุคนั้น ซึ่งเป็นงานที่ยิ่งใหญ่เกินตัวจนยากที่จะมองเห็นว่าหนังจะให้ผลลัพธ์ตามแบบที่เจ้า
ตัวต้องการได้อย่างไร . . และแต่ละผลงานหลังจากนั้นมา ก็ไม่อาจทำให้เขากลับไปสู่ระดับสูงสุดอย่างที่เคยเป็นได้อีกเลย . . .


+แต่น่ายินดีที่คอสต์เนอร์กลายเป็นนักสร้างหนังที่รู้จักว่า "อะไรคือความพอดี" ใน Open Range หนังคาวบอยที่เป็นผลงานกำกับชิ้นล่าสุดของเขา ซึ่งถ้าคอสต์เนอร์จะต้องแลกด้วยเลือดเนื้อกว่าที่จะกลับมายืนตรงจุดนี้ได้ ก็ต้องถือว่าคุ้ม (*มุมมองของผู้เขียน) ในฐานะผู้กำกับในที่นี้ คอสต์เนอร์เป็นเหมือนกับนักเล่าเรื่องที่บรรยายด้วยน้ำเสียงที่ฟังไปได้เรื่อยๆ และไม่ใช่นักเล่าเรื่องประเภทออกท่าออกทาง แต่ทว่าทุกประโยค น่าสนใจเอามากๆ จนผู้ฟังไม่รู้สึกเบื่อ แถม
ทำไปทำมา พอฟังจบ ผู้ฟังยังจะคิดต่อไปด้วยว่า คนเล่าเองก็ช่างสง่างามเสียนี่กระไร . . .


+Open Range เป็นหนังแก้แค้น และเป็นในแบบที่มาพร้อมกับเลือดเนื้อและหัวใจ . . ยิ่งกว่าหนังล้างแค้นอย่าง Once Upon A Time In Mexico และ Kill Bill Vol.1 ซึ่งแคแรคเตอร์ที่หนังนำเสนอนั้น มีเลือดเนื้อ มีชีวิตจิตใจ ลุ่มลึก และเป็นชาวบ้านธรรมดาที่ผู้ชมสามารถเข้าใจในความคิด และการกระทำของพวกเขาได้เลยทันที . . .


+ก็จริงอยู่ที่การกลับมาเป็นผู้กำกับที่ติดดินอีกครั้งของคอสต์เนอร์เป็นเรื่องที่
น่ายินดี แต่เรื่องที่น่ายินดียิ่งกว่า ก็คือการกลับมาเป็นนักแสดงติดดินของคอสต์เนอร์อีกครั้งด้วย และที่เป็นเช่นนั้นคงจะเป็นเพราะผู้กำกับคอสต์เนอร์ ปล่อยให้นักแสดงคอสต์เนอร์ทำหน้าที่เป็นเพียงแค่ผู้ด้อยอาวุโสกว่า เมื่อต้องอยู่เคียงใกล้กับนักแสดงระดับปรมาจารย์อย่างโรเบิร์ต ดูวัล ชนิดให้เกียรติฝ่ายหลังเต็มที่ . .

+สำหรับคอหนังแล้ว ดูวัลเป็นนักแสดงฝีมือจัดจ้านแค่ไหนคงไม่ต้องให้บอก และสำหรับ Open Range เขาก็คือศูนย์กลางที่คอยเชื่อมโยงเรื่องราวที่พูดถึงความรัก , ความแค้น และศักดิ์ศรีเข้าไว้ด้วยกัน . .


+อันที่จริงตัวบทภาพยนตร์เองก็ไม่ได้มีอะไรที่แปลกใหม่ หรือว่าสลับซับซ้อนอะไร เพียงแต่การนำเสนอของผู้กำกับ
คอสต์เนอร์ ที่รู้ได้เลยว่ามีใจให้กับหนังแนวตะวันตกอย่างนี้แบบเต็มหัวใจ กับทีมนักแสดงหลักที่นำทีมมาโดยคอสต์เนอร์ , ดูวัล และแอนเน็ตต์ เบนนิ่ง ที่ขึ้นจอได้อย่างมีชีวิต มีวิญญาณจริงๆนั้น ทำให้หนังมีชีวิตเป็นของตนเองโดยไม่ต้องไปสนใจว่า ผู้ชมจะเคยพบเคยเจอเรื่องราวแบบนี้ที่ไหนมาก่อนหรือไม่!? . . .


+หนังเป็นเจ้าของฉากสำคัญที่อธิบายเรื่องราวหลักของ Open Range ได้เลยทันที นั่นเป็นฉากที่ดูวัลกับคอสต์เนอร์เหม่อมองดินแดนตะวันตกที่พวกเขายืนอยู่ (กับโลเกชั่นที่แคนาดาที่งดงามสุดบรรยาย) ซึ่งกว้างใหญ่ไพศาล , บริสุทธิ์ และไม่มีใครเป็นเจ้าของ พร้อมกับแสดงความชื่นชมแแกมาว่า ไม่มีอะไรจะสวยงามไปกว่าที่เห็นนี้อีกแล้ว ก่อนที่จะมีใครคนใดคนหนึ่งพูดต่อ "ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีนะสิ" . .

+ใช่ . . ไม่ว่าจะเป็นยุคสุดท้ายของชีวิตคาวบอย หรือว่ายุคสมัยไหนๆ ยังไงก็ต้องมีคนที่พยายามจะแสดงตัวเป็นใหญ่อยู่ดี และการต้องการ "อำนาจ" เพื่อที่จะงัดมันออกมาใช้เพื่ออวดใครๆ ก็เป็นที่มาของการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของมนุษย์เราได้เสมอ . .


+หนังมาพร้อมแคแรคเตอร์พระเอก . . ดูวัลกับคอสต์เนอร์ , ผู้ร้าย . . นายทุน กับเจ้าหน้าที่คอรัปชั่นของรัฐ (ไมเคิลแกมบอน กับเจมส์ รุสโซ่) , ผู้ช่วยพระเอก ซึ่งก็หมายถึงชาวบ้านที่ยอมทนกับการถูกกดขี่อยู่นาน และทันทีที่มีโอกาสที่จะได้รับการปลดปล่อย พวกเขาก็พร้อมที่จะให้ความร่วมมือ และนางเอก ซึ่งมองเห็นความเป็นวีรบุรุษอยู่ในตัวของพระเอกเสมอ ไม่ว่าเขาจะรู้สึกไม่มั่นใจในความเป็นฮีโร่ของตัวเองมากน้อยแค่ไหนก็ตาม . . .


+ทั้งหมดนี้ อาจจะเป็นประเด็นเก่าๆที่ผู้ชมเคยชินกันอยู่ก็จริง แต่ถ้าหนังจะเต็มไปด้วยอารมณ์ละเมียดละไมอย่างที่เห็น สาเหตุก็น่าจะเป็นเพราะการกำกับที่มาพร้อมกับความพอดี และรู้จังหวะหนังของคอสต์เนอร์ ที่ช่วยให้หนังเดินหน้าไปเรื่อยๆ แต่ทว่าหนักแน่น และค่อยๆเพิ่มระดับความกดดัน ขึงขังขึ้น และทันทีที่ถึงฉากยิงสนั่น ซึ่งเป็นฉากสำคัญที่ดึงทุกแคแรคเตอร์ที่หนังมีให้ออกมาเกี่ยวข้อง ไม่เว้นแม้กระทั่งกลุ่มชาวบ้าน . .

+ฉากที่กินเวลาฉากนี้ถึงได้เป็นฉากที่ทรงพลังที่สุดของ Open Range อย่างที่เห็น . . และไม่เพียงแต่ฉากแอ็คชั่นที่ทำได้ดี ฉากประทับใจของคอสต์เนอร์กับเบนนิ่ง และดูวัล ทั้งกับคอสต์เนอร์และดีเอโก้ ลูน่า ซึ่งเล่นเป็นคนงานที่ผูกพันราวกับลูกแท้ๆ ล้วนแล้วแต่เป็นที่น่าจดจำ เพราะความพอดี และการซ่อนความลึกไว้ภายในการแสดงแต่น้อยด้วยกันทั้งนั้น . . .


+ตอนที่หนังเริ่มต้น และเน้นฉากวิวทิวทัศน์ที่มาพร้อมกับเสียงดนตรีประกอบที่ไม่ถึงกับประโคมอล่างฉ่าง แต่ว่าจงใจสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมนั้น . . ใจผู้เขียนตอนนั้นคิดไปไกลแล้วว่า เอาแน่แล้ว Open Range คงจะเสียคะแนนเพราะความมากเกินไป และความจงใจที่มักจะเป็นองค์ประกอบของผลงานของคอสต์เนอร์เรื่องก่อนๆที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นทั้งงานกำกับ หรือว่านักแสดง . .

+แต่สุดท้ายด้วยความรู้สึกพิเศษส่วนตัวที่คอสต์เนอร์มีต่อหนังแนวนี้ , งานกำกับและการแสดง รวมทั้งงานเทคนิคด้านอื่นๆ ก็ช่วยกันทำให้ Open Range ออกมาเป็นผลงานที่ดูดี และมีระดับชิ้นหนึ่งของหนังแนวคาวบอยตะวันตกนี้ . . .


+หนังมีอารมณ์ขันที่น่าจดจำอยู่ฉากหนึ่ง ที่เล่นมุขตลกเกี่ยวกับชุดน้ำชาในบ้านของนางเอกที่เล็กเกินกว่าที่มือใหญ่ๆของพระเอก
จะหยิบจับ และเป็นเจ้าของฉากปิดท้าย ที่จับภาพไปที่ชุดน้ำชาที่สวยงาม และดูดีมีราคาชุดใหม่ที่วางอยู่ในบ้านที่เป็นวิมานรักของพระเอกกับนางเอกในท้าย
ที่สุด . . ซึ่งกับความสวยงามล้ำค่าของชุดน้ำชาชุดนี้ สามารถมองย้อนกลับไปหมายถึงตัวหนัง Open Range ทั้งเรื่องได้เลย . . .

+ให้ 3 ดาวค่ะ (*ความคิดเห็นส่วนตัว)

+ภาพประกอบจากเว็ปไซต์ http://thecia.com.au/reviews/o/open-range.shtml และ http://www.allmoviephoto.com/photo/2003_open_range_010.html ค่ะ







+และแน่นอนว่า ทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน อาจจะไม่ตรงกับบางท่าน เพราะรสนิยมความชอบที่ต่างกันนั่นเองค่ะ

+ และสำหรับรีวิว เขียนเพื่อให้อ่านเป็นแนวทาง สำหรับการเลือกดู หรือเก็บสะสมแผ่น . . หรือแลกเปลี่ยนความรู้สึก และประสบการณ์จากหนังเรื่องนั้นค่ะ



Edited by rbgel, 07 December 2009 - 11:07 PM.

น้องตูนให้ตั้ง3ดาวเดี๋ยวต้องลองซื้อมาดูซะหน่อย