`

Jump to content









Photo

หนึ่งคืนของฉันกับแมลงสาบ



Posted Image

คำเตือน:เรื่องเล่านี้เหมาะกับคนที่กลัวแมลงสาบ

เรื่องเล่าที่จะเล่าต่อจากนี้ เป็นเรื่องจริงทุกประการ ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้

เกริ่นก่อนดีกว่า ว่าผมเนี่ย โคตรกลัวกะจั๊วะเลย เนื่องจากตอนเด็กๆเคยโดนมันไต่ขาแบบไม่ตั้งตัว

แล้วมันจะมีขนาดใหญ่ ขาเป็นขน ท้องลาย ปีกแข็ง บินมั่ว ตายยาก ทุบแล้วตัวเละเครื่องในละเอียด(อ้วก) ชอบแกล้งคน บลาๆๆๆ ผมก็เลยกลัวมาตลอด

ยิ่งพี่ผมแค่เห็นVDOหรือภาพชัดๆของตัวมันแทบวิ่งไปอ้วกเลยทีเดียว

เรื่องมีอยู่ว่า ผมกำลังเล่น PES2011 อย่างสนุกสนาน(ประมาณตี4) ผมได้ยินเสียงประหลาด ปรึ๊ดๆๆๆ(เสียงปีกแข็งๆ) ดังมาจากมุมมืดด้านซ้ายมือของผม

ผมมั่นใจได้ร้อยเปอร์เซนเลย ว่าเพื่อนเก่าของผม ได้กลับมาเยี่ยมเยียนที่ห้องนอนผมอีกครั้งแล้ว

ผมเลยรีบถอยมานั่งไกลๆครับ แล้วกะว่าจะรอจนเช้าแล้วค่อยนอน เพราะทราบมาว่า แมลงสาบจะออกมาเซย์ฮัลโหลแค่ตอนกลางคืน

ตอนเช้าจะกลับรัง หรืออยู่อย่างสันติ ก็เลยทิ้งมุมมืดด้านซ้ายนั้น ให้เป็นอาณาเขตของมันไปครับ

แต่เหมือนเพื่อนเก่าคนนั้น ด้วยแรงคิดถึง หรือหลงใหลในตัวผมยังไงไม่ทราบ

แม่งบินครับ แม่งบินออกมาจากมุมมืดนั้น มาทางด้านซ้ายของตัวผม ผมร้องเฮ้ย จอยกระเด็นตกพื้น แทบจะหกล้มคลุกคลาน เกมยังไม่ได้กด Puase

ประกาศสงครามกันแบบนี้ เลยคิดว่าปล่อยไว้ไม่ได้ละครับ ไม่งั้นตอนผมนอนจะโดนมันลักหลับก็ได้

ผมหยิบเก้าอี้พับหมายมั่นฟาดมันให้เละ (แต่ก็กล้าๆกลัวๆ เดี๋ยวมันบิน) ผมกับมันจ้องกันประมาณ 15นาที ทั้งคู่ต่างแน่นิ่ง

ที่เคลื่อนไหวมีเพียงหนวดที่ไหวติงของมัน กับ เหงื่อที่ไหลรินของผม

ผมเริ่มขยับเข้าไปหามันแบบช้าๆ(ย้ำว่าช้ามากๆ) มันเองก็เริ่มขยับครับ เมื่อผมเข้าไปถึงระยะที่ฟาดใส่มันได้

มันทำไงรู้มั้ยครับ แม่งเกาะจอยMoveครับ เกาะตรงกลมๆเลยครับ แล้วหนวดก็กระดิก ดุกดิกๆๆ

ราวกับว่ามันเอาจอย Move เป็นตัวประกัน หากตีกะแรงพลาดจอยmoveอาจไปพร้อมกับแมลง แต่ถึงแม้ตีไม่พลาด มันก็จะเละคาจอยMove(แหวะ)

ผมเลยค่อยๆถอยออกมาในระยะปลอดภัย แล้วทำการแก้เกม เก้าอี้พับกลายเป็นโล่ สตาร์ซอคเกอร์ม้วนกลายเป็นดาบ

Break แปปนึง หันหลังไป ในจอ เรน่ายังยืนรอGoalKick อยู่ เลยเอาเท้าไปกด Pause ซะหน่อย

กลับมาต่อ ผมขับเข้าไปในระยะอีกครั้ง มันปีนหนีลงทางต่างระดับครับ แล้วมันก็มุดลงไปในถุงกระดาษ

ผมรีบวางอาวุธ! กระโดดไปคว้าไบกอน! ฉีดอัดลงไปในถุงกระดาษ!

เพียงไม่นาน มันก็พุ่งออกมาด้วยท่าทีกระวนกระวาย แล้วปีนขึ้นกำแพง (เชื่อว่ามันหมายมั่นจะใช้ท่าไม้ตาย คือปีนขึ้นที่สูง แล้วร่อนลง เจโรดีมอใส่ศัตรู)

ผมไม่รอช้าฉีดอัดเข้าไปอีก มันหล่นจากกำแพง เข้าทางผมแล้วครับ มันอยู่ที่พื้นแล้ว ผมเอาไบก้อนไล่ฉีด มันหนีเร็วมาก หนีซอกซอนเข้าตามหนังสือการ์ตูนเป็นระยะๆ

และแล้วก็หนีเข้าใต้โต๊ะ ผมรีบก้มตัวมองลงไปใต้โต๊ะ ... ... ... ไม่มีครับ.. มันหายไปแล้ว!! ทำไมเร็วจังวะ

ผมถอยมายืนอยู่กลางห้อง ถือสตาร์ซอคเกอร์ ยืนหันไป หันมาเป็นวงกลม เชื่อมั้ยครับ ผมอยู่ในสถาณการณ์แบบนั้น ชั่วโมงนึง

จนร่างกายผมทนความอ่อนล้าเริ่มไม่ไหว+ประสาทจะกิน(เท้าโดนเศษของอะไรนิดเดียวแทบแต๋วแตก)และแล้วผมก็เริ่มทำการค้นหามันอีกครั้ง

เจอแล้วครับคราวนี้ มันนอนหงายอยู่ใต้โต๊ะทีวี สงครามจบแล้วครับ ผมเขี่ยๆมันออกมา อ้ามันยังไม่ตายสนิท ผมสวดแผ่เมตตาให้มัน

แล้วบรรจงอัดไบกอนใส่มันเต็มๆอีกครั้ง ไม่นานมันก็แน่นิ่งไป ผมกวาดมันไปทิ้งตอน 7 โมงเช้า แล้วจากนั้นผมก็ได้นอนอย่างมีความสุข


อย่างกับล้มบอสได้เลยนะครับเนี่ย แถมยังได้ achievement ปราบแมลงผู้กล้าได้อีก
  • Report
ผมเกลียดและกลัวมาก ไอแมงผีบ้า แมงปีศาจนี่ กลัวฝังใจมาแต่เด็กเหมือนกันครับ

ประสาทกินเหมือนกันเวลารู้ว่ามีแมงบ้านี่อยู่ใกล้ๆแต่หาตัวมันไม่เจอ นอนไม่หลับแน่ๆถ้าฆ่ามันไม่ได้หรือจนกว่าจะรู้ว่ามันออกนอกบ้านไปแล้ว :sorry3:

ที่น่าเบื่อคือถ้าทุบมันเละไส้+ขี้มันจะทะลักติดพื้นนั่นละ ยิ่งกลัวๆอยู่ยังต้องมาเช็ดซากมัน

ถ้าไล่ฉีดไบก้อนมันก็หนี บางทีบินมาแทบจะเกาะหน้าเลย ถ้าผมมีเงินจะซื้อชุดเกราะมาใส่เพื่อฆ่ามันโดยเฉพาะ :letme:
  • Report
สุดยอดครับ อ่านแล้วตื่นเต้นตามเลย

ขอชื่นชมในความกล้าหาญ

ที่สามารถฆ๋าแมลวงสาบได้ หนึ่งตัวครับ^^ :cat_yes:
  • Report
สุดยอดมากๆ อ่านแล้วมันส์มากเลยค่ะ ฮ่าๆๆ :o_lol:
  • Report
เข้าใจลึกซึ้งเลยครับ
แต่ของผมเป็นแมงมุมนะ เฉพาะตัวใหญ่ ล่าสุด 2 วันที่แล้วและมันยังคงหายใจอยู่สักที่ในบ้านเนี่ยแหละ :o_worry:
ภาวะมาคุยืนจ้องกัน 15 นาทีนี่เกทเลย :worry:
  • Report
นี่แค่ตัวเดียว ยังโคตรมันส์เลยฮะ 555 ลองออกไปหน้าปากซอยตอนฝนตกหนักๆดูสิครับ กรี๊ดแน่ๆขึ้นมาเป็นร้อย :o_worry:
  • Report
ทั้งคู่ต่างแน่นิ่ง ที่เคลื่อนไหวมีเพียงหนวดที่ไหวติงของมัน กับ เหงื่อที่ไหลรินของผม


สัมผัสได้ถึงบรรยากาศ และเห็นภาพอย่างชัดเจน
  • Report